Bir haftadır kesintisiz hasta refakatindeydim.
Yarın yine devam edecek kısmetse ama bugün artık, üst baş ve hastamın diğer ihtiyaçları için evdeyim.
Bu gece bir kaç saat de olsa kesintisiz uyumayı planlamıştım. Ama ne mümkün??? Kırk yıl düşünsem aklıma gelmeyecek bu, tarifi imkansız acı !!!
Hala inanmak istemiyor insan...
Ancak bunun hiç bir şeye de bu gerçeği değiştirmeye de faydası yok ne yazık ki...
Tabii ki ümitlerimiz tükenmeyecek, bir tek can daha olsa kurtulmuş, kurtarılmış olabilsin, olabilir inşallah.
Çünkü böyle telaffuz ettiğimiz sayılar ''İnsan'' sayısı. Aklımı kaybedecek gibi oluyorum düşündükçe.
Sayma çubuğu değil o verilen sayılar, insan, insan sayısı onlar.
Kendileri ve sevdiklerinin bir lokma ekmeğinin derdinde, o kapkara yerlerde ömür tüketen emekçiler onlar.
Ve muhtemelen büyük çoğunluğu baba oğul, amca-dayı yeğen abi kardeş pek çoğu. Allah yardım etsin hem halen orada olanlara, hem de dilim varıp söyleyemesem de (belli ki kayıplar düşünmek istemeyeceğimiz kadar çok) geride kalanlara...
Ben ülkemde kocaman kocaman binalar, kocaman kocaman alışveriş merkezleri, kilometrelerce yollar, bedava okul kitapları, bedava tabletler istemiyorum.
Ben bunları kullanabilmek için öncelikle sağlanması gereken ''yaşam hakkı'' için harcama yapılsın istiyorum.
Ben bebekler, çocuklar, gençler, yaşlılar, engeli olan insanlar ve ülkemdeki tüm canlıların öncelikle yaşam hakkı için kullanılmasını istiyorum şu gözü kör olası paranın ve dahi her türlü yetki ve iradenin...
Neyleyim ben; minicik bir yavru, kışın ayazında buz gibi şartlarda hayatını kaybediyorsa sırf babası geçici işçi olduğu için kendisine yapılmayan devlet yardımı olan kömür yardımını alamıyorsa, neyleyim ben bunca ocaklara yangın düşüren, bunca ekmek derdinde olan cana mal olan kömürün yardımını, analara babalara, günlük yaşantısını sürdürebilecek yaşam şartları sağlanamıyorsa, çocuklara, gençlere günlük yaşantısını sürdürebilecek, yarınlarına güvenle bakabilecekleri imkanlar sağlanmıyorsa, ne haklı ne haksız ayırdedilemez hale gelmişse, neyleyim ben bunca yolu bunca alışveriş merkezini, neyleyim dağıtılan yardımı, bedava okul kitabını, bedava tableti, neyleyim ???
Belki tam olarak halen sebep netleşmiş değil. Ancak ne önemi var ki artık bunun. Hangi canı geri getirecek??? Hangi yürek yangınını söndürecek???
İçimiz sanki o madenin tamamı yüreğimize atılmış da tutuşmuşcasına kor gibi yanıyor.
Ya bu işçi kardeşlerimizin yakınlarının yüreği nasıldır acaba???
Ülke rezervinin üçte birinin çıkarıldığı bir yerde, sebep ne olursa olsun, bu durumu kabullenebilmek veya sindirebilmek nasıl mümkün olabilir ki???
Böylesi bir yerde, her türlü olasılıklar göz önüne alınarak, gerekirse (ortama uygun belirlenmiş türden, yani madende meydana gelebilecek yangını bertaraf edebilecek uygun içerikte) adım başı yangın tüpü, ne bileyim güçlü hidrant ağı, enerjisiz kalınması veya başkaca beklenmedik durumlarda işçiler için iyi ve uygulanabilir tahliye planları ve gereği, bunların sürekli tatbikatlar şeklinde sık sık uygulanması vs.vs.
Şimdi o bilmem kaç milyar dolarlık bütçemizin tamamını ortaya döksek, bir canı dahi geri getirmeye yeter mi???
Allah için hiç olmazsa böyle bir durumda bari umuyorum ki, en azından üç beş gün dahi olsa; kitle iletişim araçlarında ''Biraz olsun acıya saygı ve en azından ortak olabilmek adına, duyarlılık mevcut olur ve umuyorum ki resmi olarak da desteklenerek hiç olmazsa ulusal yas ilan edilir.
Ve yine umuyorum ki; konumu her ne olursa olsun, gerek işletmecisi, gerek denetçisi gerekse devlet büyükleri, herkes ihmalleri ve tedbirsizlikleri varsa mutlaka bunun cezasını çeksinler. Vatandaş olarak da herkes, politikacıların savunma avukatlığına soyunmak yerine, umuyorum ki onları sorgulayabilmeyi hiç olmazsa bu olayda bari başarabilsin.
Hiç bir şeyi geri getiremeyecek olsa da inşallah artık iş güvenliği bakımından ciddi önlemler acilen ve aynı ciddiyette yaptırımlarla alınıp uygulanır hale gelsin ülkemde, daha pek çok hususta da yapılması gerekenler gibi...
Acı büyük, tarifi yok bu kara gecenin...
Hepimizin başı sağolsun, hayatları kurtulanlara büyük geçmişler olsun, acil şifalar olsun, gidenlere Allah rahmet eylesin, yakınlarına ise büyük sabırlar ve dayanma gücü versin inşallah...
