Tüp bebek sürecinde psikolojik destek

Evet kendinin olmadığında çocuklu aileleri çağırmayalım rahatsız oluyorum diyordu birde
Şimdi inşallah maşallah boyutu oldu

Bir şey sorabilirmiyim taze transfer ne demek ya doktor taze yapabiliriz büyük ihtimalle sana dedi ama

TupBebekMasal .!.:

Bir şey sorabilirmiyim taze transfer ne demek ya doktor taze yapabiliriz büyük ihtimalle sana dedi ama

Genişletmek için tıkla...

Opu sonrası embriyo döllendirip hemen transfer yani öle olursa yarın opuysa bu hafta transfer oluyorsn demektir hayırlı olsun

balbocegi34 .!.:

Nerde yasiyorsunuz

Genişletmek için tıkla...

Bilecik'te. Eskişehir ve Bursa benim için yüzyüze terapi için olabilir.

T TupBebekMasal artık transfere elinde sigarayla gidersin

Halbmond123 .!.:

Çocuk sahibi olmak ben de dahil olmak üzere bir çok çiftin hayalidir. Doğal yollarla olmuyorsa aşılama ya da tüp bebek tedivisi çok çok önemli bir tedavi seçeneğidir. Ve ben bu yolda uzun yıllar çaba harcamış biri olarak fiziksel nedenlerin dışında psikolojik nedenlerin de bu tedavi sürecinde büyük önem taşıdığını düşünüyorum ve şuan son tedavimiz yapılırken çok tatlı bir psikoloğa denk geldim ve bu süreci o kadar rahat yaşamama sebeb oluyorki tarifi imkansız, kendisinin hem grup terapileri hemde bireysel terapileri mevcut. Ben kendisinden online grup terapisi almaya devam ediyorum. Yakında transferim olacak ve bireysel terapi almaya başlayacağım. Benim gibi tedavi gören ama bu süreci sancılı geçiren kader arkadaşlarıma; Uzm. Psk. Güneş Oksayoğlu ile bir görüşme yapın derim.
@infertilitepsikolojisi
@psikologunesoksayoglu

Login • Instagram

Welcome back to Instagram. Sign in to check out what your friends, family & interests have been capturing & sharing around the world.

instagram.com

"Yapılan araştırmalara göre tüp bebek tedavisi boyunca hiç psikolojik destek almayan çiftlerin, psikolojik destek alan çiftlerden daha mutlu, motivasyonlu ve iç huzurlu olduğunu ortaya koymaktadır. Bu süreçte psikolojik destek alan çiftlerde tüp bebek tedavisinin başarılı olma oranı daha yüksektir."

Genişletmek için tıkla...

Bu arada böyle bir öneri buldum.

soralbeysu .!.:

Opu sonrası embriyo döllendirip hemen transfer yani öle olursa yarın opuysa bu hafta transfer oluyorsn demektir hayırlı olsun

Genişletmek için tıkla...

Anam opu sonrası adet olunmuyor mu

TupBebekMasal .!.:

Anam opu sonrası adet olunmuyor mu

Genişletmek için tıkla...

Ne adeti opu sonrası 3 gün 5 gün bekleyip atacaklar bebeleri rahmine hazır ol

Yazdığını tüm mesajları sonuna kadar okudum. Sizleri çok çok iyi anlıyorum. Benzer süreçlerden geçtim. 36 yaşında ilk tüp bebek denemesinde hamile kaldım. Ama ne yazık ki 10.hafada kalbi durdu ve gebeliği sonlandırdık. Çok umutluydum ilkinde olunca sonra da olur dedim. Ama sonra kaç deneme kaç ameliyat oldum bilmiyorum. AMH aşır düşüktü yok denecek kadar ama her yumurta toplamada 3-4 çıkıyordu. Çıkıyordu ama döllenen başarılı embriyo az oluyordu. Dondurulmuş embriyo transferi yok taze embriyo transferi…. İğneden korkan ben artık iğneyi en yakın arkadaşım dostum seçmiştim. Tüp bebek olayını kimseyle ama kimseyle konuşmadım. Soranlara “büyük konuşmayayım ama istemiyorum” diyordum. Biliyorsunuz milletin ağzı çok gevşek, tüp bebek denesenize, olmuyor mu, ahh vahhh gibi saçma sapan şeyler. O yüzden bu sürece başladığımızda eşime dedim ki kesinlikle kimseye söylemeyeceğiz. Sanırım yaptığımız en doğru kararlardan biriydi. İnsanda gereksiz bir stres oluşturuyor “toplum” “ilgili (!) çevre”. Son denememizden önce çok güzel bir tatil yaptım. Öncesinde uzun süreli pozitif diyetine başladım. Hayatımdan negatifleri çıkardım. Çıkaramadığım negatiflerin iyi yönlerini görmeye çalıştım. Bir nevi polyanna gibi takıldım. Transfer anında da yüzüme gülücük kondurdum. İçinden iyiyim iyi olacağım diyerek yüzümdeki gülümseme ile embriyolarımı vücuduma aldım ve pozitif diyetimden ödün vermeden sürece devam ettim. Transfer sonrası yaklaşık 10.gün kanamam olunca tamam bitti artık dedim, çünkü 38 yaşımı doldurup 39’a başlamak üzereydim. Üzülerek eşime kanamam olduğunu ve yine tutmadığını söyledim. Evet yıkıldım evet çok üzüldüm ama inanılmaz bir güç vardı üzerimde yine pozitifliğe devam edip dondurma yemeye gidelim mi deniştim eşime. Birkaç gün sonra vücudumda gariplikler olmaya başladı göğüslerde hassaslık, bel ağrısı, .. Hızlı hamilelik testi aldım çift çizgiyi görünce şok oldum. Ama dedim dur dedim. Hemen sevinme dedim. Eşime de sakin sakin durumu anlattım, heveslenme ama bir umut dedim. Ertesi gün zaten kan testi vardı ve gittik. O iki üç gün üst üste sonuçları görmek için beklediğim süre sanki geçmiyordu, zaman inadına ilerlemiyordu. Gebelik haberini aldığımda da mutlu oldum ama hep şu “ama” yakamdaydı. Şimdi ne olacak, nasıl ilerlenecek. Bitecek mi devam mı edecek. Deli sorularla geçirdim hamileliğimi. Öz annem bile iki yatak almayalım bu yaştaki ikizler riskli oluyormuş doğduktan sonra bakarız dedi. Evet ikizlere hamileydim. Kaygılarla geçen hamilelik sonrasında sağlıcakla aldım kuvağıma yavrularımı. Şimdi de zaman zaman yorulunca ofladıktan sonra töbe töbe şükürler olsun Allahıma diyorum. Her zaman dualarımda isteyen, iyi anne baba olacak herkese Allahım evlat versin diye dua ediyorum. Biraz uzun yazdım hikayemi sizinle paylaşmak istedim sizi üzmek için değil, tüm kararlıklara rağmen tünelin sonunda ışık olabileceğini göstermek istedim. Umudunuzu lütfen kaybetmeyin hep kendinize olacak diyin, önce kendiniz buna inanın. Ve lütfen bundan sonraki denemelerinizi en azından kimseye söylemeden sadece siz ve eşiniz bilerek gerçekleştirin. Önce iç huzurunuzu dengenizi sağlayın. Vücudunuzun hazır olduğunda denemeyi yapın. Hepinize bu duyguyu tatması için duacıyım, inşallah olacak! Sevgiyle, umutla kalın

soralbeysu .!.:

Ne adeti opu sonrası 3 gün 5 gün bekleyip atacaklar bebeleri rahmine hazır ol

Genişletmek için tıkla...

Bir ağız hemşire söyledi senin taze transfer olacak gibi haberin olsun diye sonra gitti lafı ortaya koydu kaçtı çok heyecanlandım şuan bırakıyorum sigarayı

Elyra .!.:

Bilecik'te. Eskişehir ve Bursa benim için yüzyüze terapi için olabilir.

Genişletmek için tıkla...

Yaşınız kaç? Memleketlim çıktınız merak ettim ne zamandır deniyorsunuz bebek?

Ben yakinda instagrami kapatmayi dusunuyorum. Evli olan tum es dostun fotograflarina zoom yapip hamile mi degil mi kontrolu yapiyorum ne acinasi degil mi ama inanin ki kiskanma degil,benim onlarin mutlulugunda ya da evladinda gozum yok ki ben kendi bebegimi istiyorum yani di mi saka bir yana esimle bu modda olmamizin sebebi o kadar cok bizden sonra evlenen insanlarin tabiri caizse sak diye hamile kaldiklarini duyduk sahit olduk ki, yeryuzunde bu zorluk bir tek bize birakilmis gibi hissediyoruz artik. Cevremizde yanlislikla kalip aldiranlar mi olmadi, kalmisim madem napiyim dogurayim diyenler mi ararsiniz hepsi var tek dayanagim en yakin iki arkadasimin cocuksuz olmasi hala biri evli degil digeri de asla istemiyor,yazik benim infertilite maceralarimi uzayli gibi dinliyorlar gariplerim :)

Bizim de 4 sene sonunda tüp bebekle oldu, başından beri hiç korunmamistik, o süreçte anlattığıniz gibi herkes hamile kalıyordu ve en son ben ogreniyordum, acıma hissi daha çok canımı yakıyordu, her ay regl zamanı agliyordum, birgün kuzenim karşıma geçip ağlamaya başladı ve hamile olduğunu soyledi çok zoruma gitti çünkü acıdığını hissettim, iyi niyetinden şüphem elbette yoktu ama işte insan o duruma düştüğüne üzülüyor. Hastahaneye her gidiş gelişimde içim acıyordu, balkonda oturan tanimadigim teyzeye bile dua et teyze diyordum ne bilim belki onun ki kabul olur diye bir teselli işte. Asilamalar da sonuç vermeyince eşim kızdı gitmeyeceksin artık olacaksa olur ben seninle çocuk için evlenmedim dedi ara verdim pandemi oldu falan derken o arada toparlanip tekrar bir gayret devam etmeye karar verdim gidecem dedim hastahaneye çocuğumu alıcam bir şekilde dedim ve kafama koydum, kendi kendimi psikolojik olarak hazırladım, bu sefer olacak gidicem ve çocuğumu alacam diye kendi kendime garantiymiş gibi telkinde bulundum. Ha birde yaptığım duayı değiştirdim, birgün dayım bana duanı değiştir hayırlı evlat dersen senin için hayırlı olmadığı için nasip etmiyor olabilir, sen bir evlat iste daha sonrada onun hayırlı evlat olması için dua et dedi o şekilde dualar ettim. Yumurta toplama sonrası ohss oldum çok ağrılarım vardı 10 gün yattım arkasından transfer öncesi kafamı dağıtmak için ailemin yanına gittim kavga çıktı annem gözümün önünde vuruldu beni teğet geçti 1 hafta kalacagim yerde 1.5 ay kalıp anneme baktım transferim ertelendi biraz daha, derken döndüm kafamda herkesi herşeyi sildim, transfer günü hocam çocuğumu almaya geldim dedim o andan itibaren hep varmış gibi davrandım aksini düşünmedim dayanamadim 5. Gün test yaptım şimdi içerde uyuyor 2 yaşında. Eşim çok istiyordu fakat ben üzülüyorum diye konuyu pek açmıyordu ağlamama izin veriyor sonra uzattirmiyordu kiayamadigi için, hep destek oldu sağ olsun, şimdide oğlundan 1 dakika ayrılmak istemiyor, işe gitmek zorunda olmasa herseyini o yapardi eminim, ne kadar bizim kadar duygusal gorunmeseler de içlerinde yaşıyorlar üzüntülerini. Yeni yıl isteyen bekleyen ve hak eden bütün anne baba adaylarını bebek haberi ile sevindirsin Pes etmezseniz olur, en önemlisi olacağına inanmak.

Ben de benzer bir surecten geciyorum, esimin cocukluk arkadasinin esi hamile, denediler oldu hemen. Bi arkadasim yok yere aylardir gorusmemistik konusmamistik, sesli mesaj atmis ben hamileyim neredeyse 12 hafta olacak diye bilmiyor ki ben de 12 gunluk bekleme surecindeyim icim icimi yiyor… hem de esiyle zorunlu olarak ayri yasayan yasi da biraz ileri bi arkadasimdi nasil olacak bizim yumurtlamayi bile denk getiremiyoruz derdi… gercekten sanssiz azinlikta olmak cok yorucu… onerimi size ozelden yazdim.

Başlığınıza denk gelmem iyi oldu. Çünkü bende 3,5 yıldır evladım olsun diye uğraşıyorum o yüzden neler hissettiğinizi çok iyi anlıyorum.
Hamilelik haberi adlıktan sonra onlar adına seviniyorum ama sizin de dediğiniz gibi kendi adıma üzülüyorum. Son zamanlarda profesyonel destek almayı düşünmeye başladım.

O kadar zor ki bu süreç... Kazayla hamile kalıyorlar mesela, nasıl olur diyorum ya nasıl kazayla hamile kalınır? Biz olsun diye 40 takla atarken.
Bazen kendimi çıkmaz bir yolda hissediyorum, bazen sorgulamalar yakamı bırakmıyor. Ya hiç olmazsa diyorum, bazen de olmasın ben de hayatıma bakarım diyorum. İnişli çıkışlı bir ruh hali yaşatıyor insana.

Bakıyorum, Allah evlat kıymetini bilmeyenlere 2. hatta 3. veriyor. Ya da doğurmakla övünen, bunun kendi elinde olduğunu sanıp kocasına çocuk vermiş kraliçeler (!) tekrar hamile kalıyor. Allah istiyor ve hamile kalıyor ama bunu kendi başarısı (!) olarak görüyor. Hemcinsine üstten bakıyor. Dua etmiyorum artık, namaz kılmıyorum. Allah beni boynu bükük bıraktı, bir kenarda bana anne olanları seyrettirdi. Benim ne günahım vardı?
İçim yanıp kavruluyor bazen, yaşamayan anlamaz.

Yatıp kalkıp hamile kalmış, sanki yıllarca evlat hasreti çekmiş gibi her gün bebeğinin fotoğrafını sergiliyor.
Üstelik onu takip eden ve çocuk için uğraşanları bildiği halde yapıyor bunu. İnsan bu kadar aymaz olmamalı ya...
Sosyal medyayı kapatmadım ama artık bildirim gelince giriyorum.
Üstte bir üyenin bahsettiği gibi bu süreçte canım o kadar yandı ki, olur da bir gün bebeğim olursa asla fotoğrafını paylaşmam kararı aldım. Çünkü birilerinin canın acıtmak asla istemem.

Bende iyi değilim. İki tüpümde bağlandı. Kaliteli yumurta embriyoda oluşmadı. Moralim çok bozuk... Şuan toparlayamıyorum. Dışardan göstermiyorum. Eşime bahsedince kızıyor. Tevekkül et dua et diyor. Namazlarını kıl diyor kızıyor. Anlamıyor. İçimde bir boşluk. Kendiliğinden olamıcak artık. Hani içimde bi yoğun duygu çok sıkkınım

ucanpayanda .!.:

Yaşınız kaç? Memleketlim çıktınız merak ettim ne zamandır deniyorsunuz bebek?

Genişletmek için tıkla...

Eşim Bilecik'li, ben gelin geldim. Yaş 32. Bebek için de 1,5 seneyi devirdik. Siz hala Bilecik'te misiniz?

İç huzur arayaşındayım. Üstelik aldığımız hormonlar ile doğal olmayan duygusal inişler çıkışlar da cabası. Psikolojik desteğin her zaman faydasını gördüm. Bana iyi geleceğini düşünüyorum. Psikolog önerilerine hala açığım :)