Tüp bebek sürecinde psikolojik destek

Elyra · Çarşamba 17:56

Merhabalar.
İnfertelite alanında çalışan, tavsiye edebileceğiniz bir psikiyatrist veya psikolog var mıdır? Google araması kıvamında sormuyorum, "biz şu kişiden destek gördük, memnun kaldık" tarzında tecrübe sonucu bir tavsiye arıyorum. Online destek veren biriyse ideal olur.
Dün akşam iki tane hamilelik haberi aldıktan sonra allak bullak olmuş durumdayız, psikolojik yorgunluk hat saffada ve şu süreçte el yordamıyla ilerlemekten yoruldum artık.

Watahiwamossi · Çarşamba 18:41

Elyra .!.:
Merhabalar.
İnfertelite alanında çalışan, tavsiye edebileceğiniz bir psikiyatrist veya psikolog var mıdır? Google araması kıvamında sormuyorum, "biz şu kişiden destek gördük, memnun kaldık" tarzında tecrübe sonucu bir tavsiye arıyorum. Online destek veren biriyse ideal olur.
Dün akşam iki tane hamilelik haberi aldıktan sonra allak bullak olmuş durumdayız, psikolojik yorgunluk hat saffada ve şu süreçte el yordamıyla ilerlemekten yoruldum artık.

Zor bir durum ama hamilelik haberi alınca niye allak bullak oluyorsunuz ki? Sonuçta herkezin imtihanı farklı ben de tubbebek ile uğraşıyorum ama hamilelik haberi alınca hiçte allak bullak olmuyorum aksine seviniyorum. sevip oynuyorum onlarla benden sonra kaç arkadaş ve akrabamın çocuğu oldu hiçte psikolojisim bozulmadı bunda da vardır bir hayır diyorum.

Elyra · Çarşamba 19:56

Watahiwamossi .!.:
Zor bir durum ama hamilelik haberi alınca niye allak bullak oluyorsunuz ki? Sonuçta herkezin imtihanı farklı ben de tubbebek ile uğraşıyorum ama hamilelik haberi alınca hiçte allak bullak olmuyorum aksine seviniyorum. sevip oynuyorum onlarla benden sonra kaç arkadaş ve akrabamın çocuğu oldu hiçte psikolojisim bozulmadı bunda da vardır bir hayır diyorum.

Ne mutlu sizin adınıza. Siz öyle olmaya devam edin, ben böyle olmaya devam edeyim. Ama yine de kimseye karşı nasıl hissetmesi gerektiğine dair ders vermeye kalkmayın.

soralbeysu · Çarşamba 20:11

Kimsenin çocuğunun binlerce halini boy boy fotoğraflarda görmemek için sosyal medyamı kapattım bende benzer şekilde etkileniyorum keşke etkilenmesem ama olmuyor neden diye sormadan edemiyorum en sonunda hiçkimsenin ne gebelik sürecini ne çoluğunu çocuğunu görmek istemediğimi farkettim kötü mü evet keşke böyle hissetmesem ama elimde değl konuyu takipteyim bende yararlanablirim böyle birilerinden....

Elyra · Çarşamba 20:20

soralbeysu .!.:
Kimsenin çocuğunun binlerce halini boy boy fotoğraflarda görmemek için sosyal medyamı kapattım bende benzer şekilde etkileniyorum keşke etkilenmesem ama olmuyor neden diye sormadan edemiyorum en sonunda hiçkimsenin ne gebelik sürecini ne çoluğunu çocuğunu görmek istemediğimi farkettim kötü mü evet keşke böyle hissetmesem ama elimde değl konuyu takipteyim bende yararlanablirim böyle birilerinden....

Bambaşka bir gönderide bir kişi Billur Hanım diye bir psikolog önermişti, sanırım Psikolog Billur Güneş Oksayoğlu Aydın'dan bahsediyorlardı ama kesin olarak bilemiyorum. Hani postta görmüştüm onu da hatırlayamıyorum şimdi.

akrephanim · Çarşamba 21:51

Bu konuda tecrübem yok sadece yalnız olmadığını bil diye yazıyorum. Yıllarca insanların çoluk çocuğunu paylaşmasını izledim. Sonra kendime bir söz verdim, ben bir gün evladım olursa kimsenin gözüne sokmayacağım diye. Hem onun mahremiyetini korumak hem de benim gibi evlat sahibi olamayan insanların gözüne sokmamak için.

Tabi kimse kimsenin eksikliğinden sorumlu değil ama yine de insan yaralanıyor işte…

Doğal yollarla çocuk sahibi olabilen insanlar ne kadar şanslılar ve bir o kadar farkında değiller aslında, doğal yollarla çocuk sahibi olabilmenin ne kadar büyük bir lütuf olduğunun.

Kesinlikle destek almak şu durumda yapılabilecek en güzel şey

espressoc · Çarşamba 21:56

3,5 yıldır ben de internetini uğraşıyorum Aralık ayında tüp bebek sürecine girdim. Ama asla bu üç buçuk yıl dışarıdan göründüğü gibi değildi benim verdiğim mücadele her ay günü gününe adet takibi belirtileri aramak her gün test yapmak her adet olduğunda kanamayı görünce ağlamak o kadar zor ki. Bu süreçleri yaşamayanlar kesinlikle bilemez bazen yaşayanlar bile destek olamıyor. Çevremde benden sonra ve benimle birlikte evlenen herkes gebe kaldı bir tek ben kalamadım diye çok üzülüyorum kıskançlık değil bu büyük bir burukluk aslında insanlar kıskançlık gibi düşünüyorlar. Burada çok gelişme arkadaş çevrem vardı 6 kişilik bir arkadaş grubuyduk. Hepsinin çocukları olduğu gebelikleri oldu Allah hepsine bağışlasın herkesin olsun herkesin mutlu yuvası olsun hiçbirinde asla gözüm yok ama böyle benim çocuğum olmadıkça artık gruptan ayrılmaya başladım sohbetler hep çocuk gebelik ve doğum olmaya başladı ve ben o gruplarda hiçbir şey konuşmadan otururdum Bir kez bile duyarlı davranıp da konuyu değiştirmediler ben de sohbete katılayım diye başka şeylerden bahsetmediler ki benim çok yakın arkadaşımdı hepsi. İstemsiz bir şekilde hepsi ile mesafe koydum şu an hiçbiriyle görüşmüyorum ve hiçbiri de neyin var ne oldu diye bile sormadılar tenezzül etmediler. Memleketten uzak olduğum için hepsine ailem yerine koymuştum. Ama bu konuğu maalesef ki insanlar tarafından hiç anlayışla karşılanmıyor ve soyutlanıyorsun gerçekten toplumdan. Bunun psikolojik olarak ağırlığını kaldırmak çok zor gerçekten de kiminle otursak kiminle karşılaşsan hemen çocuk var mı iyiysen gebe misin kötüysen hayırdır neyin var gebemizin yoksa sürekli yaralamaya çalışıyorlar. Zaman geçtikçe duyarsızlaşıyorsun sanıyorsun ama hayır duyarsızlaşmıyorsun söylenen her şey sana batıyor. Yalnızlaşmayı seçiyorsun.

Instagram'da Aşkın aracı var o infertilite ile ilgili psikolojik destek sunuyor değerlendirebilirsiniz

soralbeysu · Çarşamba 22:10

espressoc tam olarak aynı şekilde ister istemez dışlanıyorsunuz en basiti bir kahve içelim desek herkesn çocuğu var o bile uymuyor zamanla ne sohbet ne düşünceler hiçbirşey uymamaya başlıyor sonra bitiyor işte arkdslık. Bu süreci yaşamayan hiçkmse bilemez uzaktan herkese kolay geliyor. Anlamaya çalışanın da hatta bazen kendi kocamın bile anlamadığını düşünüyorum.

Elyra · Çarşamba 22:12

Kesinlikle yazılanların hepsine katılıyorum. Dün öğrendiğim gebelik haberlerinden biri çok çok sevdiğim bir arkadaşımındı. Benim sürecimin çoğundan da haberdarlar desteklerini hep hissettim. Haberi herkesten önce bana verdi, benim iyi olduğumdan emin oldu. O kadar mutluyum ki onun adına, doğacak çocuklarını çok seveceğime de eminim. Ama onlar adına mutlu olmam, kendi adıma üzülmemi engellemiyor. Ben senelerdir çocuk isterken aklında olmayan insanlar doğum yapmaya başladılar. İnsanın canı acıyor. İngilizce kaynaklarda bunu infertelite yası diye anlatıyorlar. Yas sözcüğünü o kadar beğendim ki. Her ay, hayallerimi tekrar tekrar kaybetmek çok yorucu oluyor. Yoruldum gerçekten.

soralbeysu · Çarşamba 22:13

@akrephaen doğru kararı vermişsiniz bu kimseyi kıskanmak asla değil ama bambaşka bir his işte yaşayan siz biz birbirimizi anlıyoruz ne demek istediğimizi

Elyra · Çarşamba 22:14

soralbeysu .!.:
espressoc tam olarak aynı şekilde ister istemez dışlanıyorsunuz en basiti bir kahve içelim desek herkesn çocuğu var o bile uymuyor zamanla ne sohbet ne düşünceler hiçbirşey uymamaya başlıyor sonra bitiyor işte arkdslık. Bu süreci yaşamayan hiçkmse bilemez uzaktan herkese kolay geliyor. Anlamaya çalışanın da hatta bazen kendi kocamın bile anlamadığını düşünüyorum.

Ben de eşimin umursamadığını düşünüyordum ama bir gün içten dürüstçe bir konuşma yaptık ve onun da aynı yaraları taşıdığını gördüm. Erkekler çok açık olamıyorlar. Benim eşim kendince beni kendi duygularından korumaya çalışıyormuş mesela.

Elyra · Çarşamba 22:16

espressoc .!.:
nstagram'da Aşkın aracı var o infertilite ile ilgili psikolojik destek sunuyor değerlendirebilirsiniz

Tam sayfa ismini yazabilir misiniz rica etsem bulamadım da arayınca

soralbeysu · Çarşamba 22:20

Elyra o kadar içten anlıyorum ki seni 2. Transferimi oldum ilki düştü bu 2. Ve 7. Gün çift çizgiyi gördm koşarak kan verdm 20 geldi 12. Gün 36 geldi yani kimyasal ve şuan içimde şimdide bir an önce regl gelsin diye bekliyorum eşimi işe gönderir göndermez kalkıp her sabah ağlıyorm tutsun diye hayaller kurdğm bebek şmdi düşsün diye bekliyorum ve maddi manevi psikolojik her açıdan çöktüm kilo vermiştim hepsini aldım tüm gün pijama terlik dolaşıyorum ruh gibiyim kasıklarım ağrıyor hayatımda ilk kez kimyasal yaşıyorum arkada embriyo yok yani daha ne yaşarım derken hep daha kötüsünü yaşıyorum bu kadar mı zor diyorum herkes patır patır doğururken çevremde neden ben yapamıyorum neden olmuyor neden sınanıyorum yani kafamı beynmn içini susturamıyorum

Elyra · Çarşamba 22:25

soralbeysu .!.:
bu kadar mı zor diyorum herkes patır patır doğururken çevremde neden ben yapamıyorum neden olmuyor neden sınanıyorum yani kafamı beynmn içini susturamıyorum

Şu cümle. Aylardır benimle kafamın içinde. Ben de kilo aldım, sadece eşofmanlarla yaşıyorum. Aylardır suni hormonlar alıyorum. Artık vücudumun neresi kilo neresi ödem bilmiyorum.

soralbeysu · Çarşamba 22:27

Elyra .!.:
Ben de eşimin umursamadığını düşünüyordum ama bir gün içten dürüstçe bir konuşma yaptık ve onun da aynı yaraları taşıdığını gördüm. Erkekler çok açık olamıyorlar. Benim eşim kendince beni kendi duygularından korumaya çalışıyormuş mesela.

Evet benm eşimde asla duygularını bana belli etmez dün kimyasal olduğunu ona açıkladım gözlerm doldu bana döndü şuan ağla ve birdaha bu konu yaşanmamış sayalım kapatalım dedi o an hüngür hüngür ağladm avm de yemek yiyorduk ve konuyu kapattık buraya döküyorum içimi çoğu zaman çevremde yaşadklarımı yaşayan kimse yok

Elyra · Çarşamba 22:27

Yorgunum arkadaşlar ya. Ruhum yorgun.

espressoc · Çarşamba 22:35

soralbeysu .!.:
espressoc tam olarak aynı şekilde ister istemez dışlanıyorsunuz en basiti bir kahve içelim desek herkesn çocuğu var o bile uymuyor zamanla ne sohbet ne düşünceler hiçbirşey uymamaya başlıyor sonra bitiyor işte arkdslık. Bu süreci yaşamayan hiçkmse bilemez uzaktan herkese kolay geliyor. Anlamaya çalışanın da hatta bazen kendi kocamın bile anlamadığını düşünüyorum.

Evet canım hele erkekler hiç anlamiyor yada yansıtmıyor. Ben negatif sonuç alınca eşim çok umursamaz sanmıştım ama sonucu telefonda o bana söyledi. Ben hiç beklemiyordum böyle bir sonuç çok üzüldüm gibi şeyler söyledi bu defa da onun için üzüldüm onlar içine çok atıyor

akrephanim · Çarşamba 22:36

Elyra .!.:
Yorgunum arkadaşlar ya. Ruhum yorgun.

Tüm kalbimle yanındayım

espressoc · Çarşamba 22:36

Elyra .!.:
Kesinlikle yazılanların hepsine katılıyorum. Dün öğrendiğim gebelik haberlerinden biri çok çok sevdiğim bir arkadaşımındı. Benim sürecimin çoğundan da haberdarlar desteklerini hep hissettim. Haberi herkesten önce bana verdi, benim iyi olduğumdan emin oldu. O kadar mutluyum ki onun adına, doğacak çocuklarını çok seveceğime de eminim. Ama onlar adına mutlu olmam, kendi adıma üzülmemi engellemiyor. Ben senelerdir çocuk isterken aklında olmayan insanlar doğum yapmaya başladılar. İnsanın canı acıyor. İngilizce kaynaklarda bunu infertelite yası diye anlatıyorlar. Yas sözcüğünü o kadar beğendim ki. Her ay, hayallerimi tekrar tekrar kaybetmek çok yorucu oluyor. Yoruldum gerçekten.

Yoran bir süreç yorulmakta haklısınız yaslanacak kimsemiz olmuyor. Bu süreçte en çok öğrendiğim şey başına ne gelirse gelsin kendi ayakların üstünde kendine yaslanman gerektiğini öğrenmen gerek

espressoc · Çarşamba 22:39

soralbeysu .!.:
Elyra o kadar içten anlıyorum ki seni 2. Transferimi oldum ilki düştü bu 2. Ve 7. Gün çift çizgiyi gördm koşarak kan verdm 20 geldi 12. Gün 36 geldi yani kimyasal ve şuan içimde şimdide bir an önce regl gelsin diye bekliyorum eşimi işe gönderir göndermez kalkıp her sabah ağlıyorm tutsun diye hayaller kurdğm bebek şmdi düşsün diye bekliyorum ve maddi manevi psikolojik her açıdan çöktüm kilo vermiştim hepsini aldım tüm gün pijama terlik dolaşıyorum ruh gibiyim kasıklarım ağrıyor hayatımda ilk kez kimyasal yaşıyorum arkada embriyo yok yani daha ne yaşarım derken hep daha kötüsünü yaşıyorum bu kadar mı zor diyorum herkes patır patır doğururken çevremde neden ben yapamıyorum neden olmuyor neden sınanıyorum yani kafamı beynmn içini susturamıyorum

Canım öyle söyleme bu da bir sınav Allah beterinden korusun şükret haline bak 9. Aya gelip canlı doğup ölen var Allah muhafaza vakti değilmiş demek ki erkenden sonlandı üzülme. Hepimiz aynı şeyleri yaşıyoruz aynı güçle kalkacağız. Ben negatif sonucumu ilk idrak edemedim o gün güne bile gittim ama 2 3 gün sonra kötü oldum ağlama krizleri vs şimdi elhamdülillah daha iyiyim 2. Reglle sıfırdan başlayacağım. Problem olmadığını halde 5 yumurta ve tek embriyo oldu şuan hiç embriyom yok aynı güçle hatta daha güçlü kalkacağız minik embriyolarimizi alacağız

Tüp bebek sürecinde psikolojik destek

Üye

Aktif Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Aktif Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Aktif Üye

Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Benzer Konular