Kesinlikle yalnız değilsin. Burda birçoğumuz aslında benzer süreçlerden geçiyoruz. Bu işin psikolojik boyutunu yaşamayan bilmiyor, anlamıyor maalesef. Eş desteği de tabii ki bu süreçte en önemli şey aslında. Kesinlikle psikolojik destek gerekiyor.
Biz de 5 sene uğraştık doğal yollardan çocuğumuz olmadı. Karşımıza sürekli bir engel çıktı. Sürekli birilerinin çocuk yok mu, düşünmüyor musunuz sorularına maruz kaldım. Aslında istiyorduk, olmuyordu ama düşünmüyoruz diye cevap veriyordum. Bu sefer de vicdanım rahat etmiyordu, ya Allah’ım içimdekini değil de dilimdekini bana verirse diye… Her regl olduğumda ağlıyordum. Tüp bebek sürecimi ailem dahil kimseyle paylaşmadım. Sanıyorum bu yüzden de süreç çok daha rahat geçti benim için. Ama eşimin desteği vardı. Sonuç olumlu olduktan sonra da kimseye söylemedik bu süreçten geçtiğimizi. Her konuda olduğu gibi bu konuda da saçma sapan düşüncelerini dile getirir insanlar diye kimseyle paylaşmak istemedim. Şu an en büyük iyi ki’m bu.
Bu süreç sabır istiyor. Maddi manevi emek istiyor. Ama gerçekten de eş desteği en gerekli, en önemli olan şey. Belki bireysel destek ile birlikte çift terapisi de size iyi gelir. Sürecin ilişkiyi yıpratan bir yönü de var evet ama üstesinden gelinemeyecek kadar değil, olmamalı.