KK'nın değerli anne adayları, yıllar önce bin bir hayalle siteye üye olmuştum, deliler gibi bebek istiyordum, sonuca ulaşamıyordum ve bu sitedeki kadınların desteklerini yazdıklarını takip ediyordum, bu tek tesellim ve eğlencem olmuştu. Birilerinin sizi anlaması, aynı yollardan geçmesi teselli oluyordu. Birçok başarısız denememiz oldu bebeğimize ulaşma yolunda, aşılamalar, kendiliğinden olup sona eren gebelikler... Tüp bebek denemeleri ve yine olumsuzluklar... Şimdi mi? Şimdi yatak odamda bir prens uyuyor, tüm sıkıntılarımı unutturan demeyeceğim, unutulmuyor ama hoş gördüren minik bir bebek... Lütfen vazgeçmeyin, denemeye devam edin.. Tedavide embriyoları nakletme günü başıma gelenlerden sonra asla bu bebek tutmaz demiştim: Arabamız bozulunca transferden hemen sonra bir saat yürümek zorunda kalmam, yerimde kımıldamaya korkarken deli gibi tuvaletimin gelmesi ve yine transferden sonraki bir saatte defalarca tuvalete gidip oturmak zorunda kalmam, iki saat sonra 6 saatlik bir yola çıkmamız ve yolun resmen bir tarla görünümünde olması... O yolda midemi, böbreğimi bile düşürebilirdim, bebek nasıl tutundu? İşte bu nokta için yazıyorum bunca şeyi, umudunuzu kaybetmeyin, kafanızı rahat tutun... Her şey çok güzel olacak... Allah yardımcımız olsun.