- Konu Sahibi umutbizimolsun
- #5.521
selam kızlar...
umutcum bu ay dpo 13 sürmüş bazen 16 oluyo. tek sayılardan çift sayılara geçti benim adet son aylarda nedense.
kocasızlığa yalnızlığa artık isyan ediyorum.
bıktım artık duvarlara ve pc ye bakmaktan...
akşamları yalnız yemek yemekten.
yalnız uyumaktan yalnız uyanmaktan.
zaten bebek yok kocamı da elimden aldı bu iş...
olumlu düşünmek de bi yere kadar...
sürekli olumsuzluklarla karşılaşınca da artık olumlu düşünemez oluyor beynim.
herşey iyi giderken olumlu düşünmek kolay da.....
bu ay klomenden sonra bir daha kullansak mı onu bilmiyorum şubatta mı başlasak tüp bebeğe onu düşünüyorum artık.
en azından 32 bitmeden deneyeyim diyorum.
olmazsa denemeye devam olursa da 33 de doğurup 34 -35 arası tekrar hamile kalmam lazım o da nasıl olacaksa...
ard arda doğurmaktan başka şansım yok.
evdeki hesap çarşıya uyarsa ki hiç bi zaman uymaz
eşimde 2. ye 40. da baba olacak hatta 41 üfff. çocuk 20 yken baba 61 olacak.
kısmetten öte de yol gitmez. keşke yapabilsek de razıyım ben...
bunları düşünmek ancak stres kaynağı ama beyin işte engellenemiyor.
bugün okulda bi arkadaş diyo ki (erkek) elinizi çabuk tutun artık...
laf karıştı diyemedim senin bildiğin bi el çabukluğu varsa sölede yapalım diye
sanki sihirli bi yöntem var. herkes sanıyo heralde tüp bebek yapınca hemen tutuvercek. inş. öle olsun da...
çorbayla geçiştircem bu günü de yemek yapmak da istemedi hiç canım tek başıma.
iyi gibiyim derincim. moralim bozuk ama(( boğazım biraz daha iyileşse tam olur
canım yaş olarak neredeyse aynıyız.. ben 33 eşim 38..ben de aynı senin gibi hesap yapardım..oğlum olsa askere gideceği yaşta biz şu kadar olcaz, ikinciye ömür yetmicek....daha birincisi olmadan ikincinin hesabını tutardım...yanlış yapıyorsun diyemem.. ben de yaptım ve insan herşey mükemmel olsun istiyor işte..sonra hereyin benim vee eşimin varlığıyla mükemmel olabileceğini farkettim..çünkü ben yoksam, eşim yoksa hiçbirşey yokkk!!!...önce ben iyi olmalıyım dedim ve şimdiye dek yapmayı isteyip de yapamadığmız şeylere vakit ayıracağız dedik...bizim bebeğimiz olmadan da bir hayatımız var.ve bu hayatta mutlu yaşamazsam bebeğimin olmasının da bi anlamı yok...şimdilerde hobilerimizle ilgili dersler alıyoruz...üstelik beş kuruş ödemeden...ve hatta çocukları olanlar bana imrenir oldu...
yani demem o ki, şimdi beni heyecanlandıran başka meşgaleler var , bebişimiz olursa süper olur. ama eğer gelmek istemezse de benim başka amaçlarım da var diyebilmek için, bebek dışında isteyip de bir türlü yapamadığın bişeyler varsa ona yönelmek insana enerji ve umut veriyor... zaten bebiş olunca herşeyimiz o olacak...yani bir nevi bebişin yokluğundan isifade etmiş oldum...ama bu enerji ne kadar sürer orası meçhul tabi...ara ara baş dönüyorum, bozuk plak gibi ama u geneldçevresel faktörleren kaynaklanıyor...sonra hemen kendimi toparlamaya çalışıyorum...işimiz zor ama iyiki burda anlatabiliyoruz..
bizi bizden başkası anlayamaz...tok açın halinden ne anlar....
umduğum tek şey hep mutlu ve sağlıklıolabilmek...umarım bu mutluluğa 3 hata 4 kişi sahip oluruz canım...
