Tüm Lohusalara ve lohusalık geçirenlere :)

valla annemide biliyorum, kayınvalidemide... cinnet kabus öfke ağlama zırlama hepsi beni bekliyor adım gibi eminim. Aha da buraya yazıyorum. Çocuk doğduktan sonra ya çok pis kalp kırarım ya da cinnet geçiren anne diye gazetelere düşerim
Büyük ihtimal kalp kırmam ağır basar. acımam..
Acımakta istemiyorum kafamı bozan olursa direk harcayacağım
 
Kır valla kır gitsin yoksa biz kırılıyoruz
 
Harika bi yazi!!! Ancak bu kadar güzel anlatabilirdi duygularımı bazen bunların hepsini hönkürerek söylemek istiyorum ama soyleyemeden içime yutuyorum!!! Süt ver aç dendiğinde henüz 5dakika önce emzirmis oldugumu gördükleri halde kabul etmeyenlere ve illaki emzir diye tutturanlara, 30 derece sıcak evde üşüyo üstünü ört diyenlere ki kendisi ay ne kadar sıcak menapoza giriyorum sanki hahaha diye dalga geçenlere, doktorumuz eldiven takmamizi istemedigi kiziminda zaten eldiven takmayi kabul etmedigi halde ay eldiven tak diye tutturanlara haykirmak isteyecegim bi yazi olmus tebrik ederim yazani :)
 
Şurda yazanları hep duydum arkadaşlarımdan, onlarda yaşadı bunları. Şimdi benim doğumuma az kaldı ve bunlara maruz kalmaktan korkuyorum. Yok bu çocuk aç, yok biberon ver buna, mama ver gibi sözler.

Bu Bu insanlar çok bilmiş, onlara göre biz hiçbir şey bilmiyoruz.
 
Ben de 2.5 ay once dogum yaptim. Bebegim 81 günlük. .dogumdan sonra 1 hafta bebegim kuvezde kaldi. O dönem bebegimw uzuldum sadece ve cok duygusaldim durup durup aglamalar vs oluyordu. Bebegim kuvezden cikti ve sonrasinda bende psikolojik problemler basladi emzirmeyle birlikte . Kalbimde surekli carpintilar yasiyorum. Surekli bi olum korkusu. Alınganlık sinir. Yorgunluk halsizlik. Antidepresan almak istemiyorum. Bebegimi emzirmek istiyorum. Bebegimi ölesiye cok seviyorum. Ama su ölüm korkusundan evhamdan kurtulamıyorum. Kayinvalidem dogumdan sonra 1 hafta kaldi yanimda ama kadin melek gibi ve corabima kadar giydirdi ama onun varligindan elimde olmadan cok binaldim. Annem ise benden kose bucak kacti resmen hic yardimci olmak istemedi. Yardim ettiyse de zor bela . Esim dogumdan once bana el bebek gul bebek davranirken o da hic destek olmadi. Ütü camasir temizlik yemek herseyi hala eskisi gibi olsun istedi ..yapamadigim hersey icin tartistik. Istedim ki annem.gelsin 2 saat bebegimi tutsun baksin da ben temizligimi yqpayim evimin yemegini yapayim bi dus alayim kendime gelwyim. Yok. Yapmadi. Esim de hic yapmadi. Ben kucagimdan inmek istemeyen gaz sancisi cok fazla olan bebegimle aglaya aglaya gecirdim bugunleri. Biraz biraz rahatladi psikolojim ilk ginlerdeki gibi deilim ama hala ölüm korkusu ve kalp carpintilarim sinirlilik halim devam ediyor. Genelde 40 gunde gecermis ama benimki gecmedi. Depresyonu Bu kadar uzayan varmi icinizde. Bu olum korkulari bu evham carpintilar ne kadar surecek daha . Sanki ulasmam gereken bi gun var da delirmemek icin o gune kadar disimi sıkar gibiyim. Ben cok kotu hissediyorum. Halbuki 81 gun olmus dogum yapali. Gecmesi gerekmezmiydi
 
Geçmiş olsn canm. Melisa papatya çayı falan içebilirsin bebeğinede sakinlik verir.
Sabret hepsi çok yakında gwçicek öyle düşün. Varlığı bile dayanak onların, eksiklerini göstermesin rabbim...
Açıkça söylesen ve destek alsan çok daha iyi olur kendi çabanla geçmicek gibiyse kendini daha kötü hissetmeden elinden geleni yap..
Anneannem hep derki, kadında ne hastalık varsa hep doğumlardan kalır kendinize dikkat edin :) hakkaten öyle, kendine dikkat et herkes önce kendine lazımsın
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…