Nasıl anlatsam bilmiyorum,çünkü asıl sorun hangisi,hangisi üzerinde durmalı hangisi ile savaşmalıyım bilmiyorum. Biraz uzun olacak ama ben herşeyi olduğu gibi yazacağım sizin değerleri yorumlarınıza ihtiyacım var..
Eşimle severek evlendik ve 4 yıldır evliyiz,22 aylık bir kızımız var. Dışardan güzel bir tablo ama hep bir şey eksik
Eşimle göz teması kurmayız,eşim ne takdir eder ne teşekkür eder ne de özür diler,hiç bir hatasında "ben haksızdım" dediği olmamıştır. Hiç bir zaman ilk adımı atmaz,güzel bir söz söylemez,bir zaman özel günlerde sürprizler yapıyordu ama bir konuşmamızda bunları içinden gelerek değil de sırf ben neden yapmadın demeyem diye yaptığını,hediye almaktan bıktığını dile getirmişti ve ben çok kırıldım tabi.. ondan hiç bir zaman sıcaklık görmem,bir şeye canım sıkılsa ağlasam görmezden ğelir "ne derdin var" diye sormaz. İltifat etmez ama sabahtan akşama kadar eleştirebilir. Ben konuşmaya çalıştığımda etkin bir şekilde dinlemez,kızımıza laf atar konuyu değiştirir.
Artık ayrı yatıyoruz ikimiz de iki kişi uyuyamıyoruz. Cinsel hayatımız yok gibi.. çocuğa kadar zaten çocuk yapma odaklıydı. Hamilelik ve çocuğun 1 yaşına gelmesi derken yaklaşık iki yıl hiç,sonra da 6 ayda 1 belki..
Şuan bende de istek kalmadı. Cinsellik haricinde sarılma öpme vs zaten hiç yok.. haa cinsellik dediysem de bu hep tek taraflı,orgazm nedir inanın bilmiyorum hiç yaşamadım. Çok defa dile de getirdim sonuç sıfır ne bir değişiklik ne bir çaba.. ben de hepten soğudum şimdi cinsellikten..
Hep arayı düzeltmeye çalışan,konuşmaya çalışan,bak bu eksik diyen,romantik ortam yaratmaya çalışn,cinsellik için -istemediği halde- zemin oluşturmaya çalışan,kısaca her konuda hep adım atan olmaktan çok ama çok yıldım.
Konuştum olmadı yazdım olmadı,evlilik terapistire gittik olmadı,ses kaydı ile gönderdim olmadı.. yani bütün iletişim kanallarını zorladım olmadı.. olmadı olduramadım.
Benden de hiç bir zaman memnun olmadı. Ne ailesine ne arkadaşlarına ne kendisine yaptığım memnun etti onu.
Hiçbir konuda hiç bir zaman hakkımı teslim etmedi.
Flörtleşmek neydi,konuşmak iletişim halinde olmak,birinin ilgisini çekmek beğenilmek istenmek sevilmek.. ben bu kavramları unuttum ve çok özledim..
kendi kendime yeteyim dedim aynı evin içinde küssem umrunda olmaz,zorunlu haller dışında konuşmaz bile yıllarca öyle yaşar gider..
Artık ben de ona karşı çok sevecen değilim,hatta eve ğelmesini dahi istemiyorum onunla bir şey yapmak istemiyorum,keyif de almıyorum.. beni çok yormuş..
Ne yapmalıyım bilmiyorum,üzerime bir fil oturmuş gibi..
Lütfen yol gösterin,ne yapmalı?