Tuhaf hayatim

Bu mesaja ağladım şu an
Çok teşekkür ederim size
cok...
 
Bence sevgilinin olması sağlıklı bir durum değil. Kendi ayağım yere bastığında iyileşirsin ancak. Bence senin kendi içinde toparlanmam gerekir. Lütfen silkelen ve kendine gel. Hiç bir erkek çıkarı olmadan size yardımcı olmaz. Daha 37 yaşındasınız. 1 çocuğunuz var. Lütfen başkasına sığınmayın.
 

Yine evli biri degildir insallah.
 
Toparlanmama çok yardım etti.baslarda bişey anlatmazdim ama cocukluktan bu yana yaşadıklarımı anlattım birgün.Agladi. karşına daha önce çıkmadığım için özür dilerim dedi.
 
çocuğun küçük değil merak etme anlayacaktır seni zamanla
Allah yardımcın olsun Lut ran lütfen kendini toplamaya düzeltmeye bak
 
Bir kez kararlı durun bu hayatta.
Eski eşle aynı evde yaşıyorsunuz ,bazen gönderdiniz geri geldi geç oldu kal dediniz siz uyurken sizi taciz etti. Alkol probleminiz de vardı yanlış hatırlamıyorsam. Bu kez kararlı durup kendinize bir düzen kurup,alkolü bırakıp zira 13 yaşında bir çocuğunuz var siz içip sızmamalısınız bana göre(alkol bende alıyorum bazen ama araç kullanacaksam,eşim yanımda yoksa dışarda falan içmem,ne bileyim sızacak kadar içmem vs vs)onu da yanınıza alır yaşarsınız şayet isterseniz.
Sorunlarınızı çözüp ćocuğu alana kadar dışarda da buluşabilirsiniz,okul çıkışı oğlunuzla vakit geçirirsiniz ama o adamla aynı eve girmeyin artık. Evladınıza da yazık,ayrıl barış sürekli onunda düzenini bozuyorsunuz. Kararlı dursaydınız en başında şu an çocuğunuzla ilişkiniz daha iyi olurdu, belki sizinle yaşamak bile isterdi. Bu kadar dengesiz hareket etmemelisiniz artık.
 
Hangi yollardan geçtiniz? Başınıza neler geldi? Bilmiyorum. Öncelikle Alkolden uzak durun. Alkole karşı bir insan değilim dozunda alındığı sürece. Bazı insanlar kaldıramaz, ya duygusal olur, ya öfkeli, ya savunmasız, ya tramvası hortlar ve her türlü yanlışa sürüklenir. Normalde asla yaklaşmayacağınız birine bile (40 yaş eş) yaklaşabilir, battıkça batabilirsiniz şimdi olduğu gibi.

Bir de hayatta hiç bir zaman bir erkek üzerinden düzen kurmayın. Çoğu, heyecan bitene kadar, hevesini alana kadar size dünyaları verir ama ya sonrası? Geçmişinizi koskoca diker karşınıza. Genelde boşanmış kadınlara helede yarası var ise ne yazıktır, böyle yaklaşan cibiliyetsiz çok fazla.

Bir canlıya karşı yüz kızartıcı bir suçunuz yoksa, yeniden başlayabilirsiniz. (Diğer türlü insanlar cezasız kalmasın, çeksinler)

Her zaman yazıyorum, koskoca deprem yaşadık, evimiz bakınız yıkıldı, ben kafayı sıyırdım bir süreliğine, ilaç desteği aldım, terapi gördüm ve devam ediyorum. Yani bildiğiniz meczup gibiydim. Bırakın burda tavsiye vermeyi, kendimden acizdim.

Sonra daha cesur davranıp, tedavinin faydası ile işime döndüm. Esegimizi sağlam kazığa bağladığımızdan madden daha çabuk toparladık ve çocuklarıma sarıldım sıkıca.

"Hadi kalk bakalım, sızlanma sen her şeyden önce bir annesin, onları dünyaya getirdiysen asla pes edemezsin. Nefes aldığını sürece, o çocukları bu kadar kolay harcayamazsın, hakkın bile yok" dedim kendi kendime.

Siz de bir annesiniz, tamam olmuş bir şeyler. Gerçek anneler, dağları düz eder evladı zorlanmasın diye. Siz önce geçmişten sıyrılın, sonra çalışın. Bir erkeğin ekonomisine muhtaç olmayın. Olurda tekrar zora girerseniz dımdızlak kalmayın.
 
Hayatınızdaki insanla yeni bir hayat kurma çabasındasınız,oğlunuz önceliğiniz olsaydı keşke neler yaşadınız bilemiyorum üzüldüğünüz belli allaj yardımcınız olsun
 
Çocuğu bırakıp gitmeni doğru bulmadım çünkü tek başına annesiz kalacak yaşta değil ama rızasını almadan zorla alıp gidemezsin bence o kadar küçükte değil diye düşünüyorum.alıp gitsende bakamayacaksın sanırım.evden git düzenini kur çocukla asla iletişimi koparma istediğin zaman yanıma gel dersin düzenimi kurduktan sonra.mutlaka bir iş bul çalış erkeklere güvenme.
 
Sizi hatırlıyorum.
Çok zor şeyler yaşamışsınız.
Ve şu anki şartlarınız o evde yaşamanıza imkan tanımıyor.
Gidin ve düzeninizi kurun.
Çocuğunuzun sağlıklı bir anneye ihtiyacı var.
Aynı evde kalmanız güzel olurdu ama madem şimdilik elinizden gelmiyor, ilk iş kendinizi toparlamak o halde.
Suçluluk hissedip kendinize yüklenmek yerine çözüme odaklanın.
Sağlığınızı kazanıp maddiyatınızı düzeltip çocuğunuza sahip çıkabilirsiniz.
Buna odaklanın.
Geçmişi ve mevcudu düşünüp rüzgarınızı kırmayın.
Geçecek, daha iyi olacaksınız, bu devran böyle geldi diye böyle gitmek zorunda değil.
Kendinizi bloklamayın.
Hiçbir şey taşa yazılı değil.
Güçlenecek ve evladınızla güzel günler yaşayacaksınız.
 
Evet sizden uzaklaşacak, hatta öfke patlamaları yaşayacak... Benimyeğenim tam olarak bunları hissediyor. Velayet kendisinde olmasına rağmen, düzenlibir işi geliri olmasına rağmen abimde kalıyor ve kimi zaman annesi için gitmem ben o kadının evine bile diyor. Bir anne düzenimi oluşturamadım ,yanlış gönül ilişki tercihleri bahanesinin arkasına sığınıp evladını bırakmaz. Ceremesini çekeceksiniz.
 
Zor şeyler yaşamışsın. Ama böyle olmaz toparlanmalısın. Böyle ömür geçmez. En azından oğlunun geleceğini düşünerek daha iyi olmalısın.Terapi alıp düzgün bir işe girersen her şey yoluna girecektir. 18 yıldır panik atak için ilac kullanıp geçmiyorsa yeni bir doktora gidin bence
 
niye ısrarla o evde yaşamak istediğinizi anlamadım. bir çocuğu ayaşadığınız yere nasıl götüremiyorsunuz? aynı düzeni kurun götürün. ben ne zorluklar yaşadım bu ülkenin vatandaşı değilim, çalışma iznim oturma iznim yoktu. işim yoktu kızımı okula yazdırıp iş bulup ev tuttum çocuğuma düzen kurdum. sonra işi bırakıp borç harç bir dükkan açtım. yani olmuyor değil ya olmuyor diye birşey yok. herşeyi yapabiliriz yeter ki isteyelim.
 
he oğlun seninle ısrarla yaşamak istemiyorsa da git evini tut sen kendi düzenini kur. kendini düşün o evde yaşamak mantıklı değil. yakınmışsın zaten, ilerde kendi gelir. bu kadar düşünme kendini paralama. tut evini düzenini kur bir huzurunu yaşa sonrasını da zamana bırak. çocuk kendi isteği ile gelecek sana.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…