Evet verdim, vermeye de devam edeceğim . Umarım geçer çok teşekkür ederim:)Cok gecmis olsun Allah korumus. Zamanla gececektir korkular sadaka falan verin buyuk olay atlatmissiniz.
Size de çok geçmiş olsun. Evet şu an hiç unutamayacakmisim gibi hissediyorum ama elbet unutacağım. Ben de kullanıyorum araba, umarım bu olay beni çok etkilemez. Çünkü gerçekten kullanmam gerekiyor. Yoksa oturduğum muhitten dolayı çok zorlanirim.Büyük geçmiş olsun. 3 yıl öncesi eşimle birlikte biz de kaza geçirdik.Bizi sürükleyen Jeep durmak bilmedi.Kaç saniye sürdü,bilmiyorum.Tek tesellimiz çocuklar yoktu arabada.Sol tarafımızdan vurarak sürüklemişti.
Hiç geçmeyecek sandım,hiç unutamayacakmışım gibiydi. Ama geçti. Zamanla korkum hafifledi.
Kullanamam artık dediğim arabayı,çocuklarım varken eşimsiz kullanabildim. Geçiyor.Merak etmeyin. Ama kendinize biraz zaman tanıyın. Çünkü bu gerekli.
Kemer kesinlikle elzem...ama vadenin üzerine söz yok. Benim can dostum, çok ciddi bir trafik kazası geçirdi. Araba şarampole uçmuş, ve bunun oturduğu taraf kayalıklarda tamamen ezilmiş. Kemeri takılı olmadığı için ilk çarpma esnasında camdan fırlamış arkadaşım, oturduğu koltukta olsaydı ölmüştü...Çok geçmiş olsun, tekrarı olmaz inşallah.
Duygu durumu açısından eşinizle kendinizi kıyaslamayın, niye atlatmadım diye birde bunu kafaya takarsınız. Erkekler ile biz farklıyız, olayları yaşama şeklimiz, atlama süremiz başka oluyor çoğunlukla. Daha yeni olmuş sayılır kaza zaman içerisinde atlatırsınız muhtemelen. Kafanızı başka şeylerle meşgul etmeye çalışın.
Kemer ile yazdığınız şeyi okuyunca aklıma daha önce izlediğim bir video geldi, o kemer takılı olmasa da kişi o kazada vefat etse, sorumlu olarak vefat etmiş olur diyordu, tedbirini almadığı için. Tedbir her konuda çok önemli gerçekten.
Gerçekten sizinki epey ağırmış. Neyse ki atlatmissiniz çok şükür. İnşallah ben de atlatabilirim. Kaza gerçekten insana o an ölüm kalım arasındaki farkı gösteriyor canlı canlı :) Allah kimsenin başına vermesin gerçekten çok zor bir şey. Teşekkürler ederim yorumunuz için :)Büyük bir travma kaza.
Küçük büyük olsa da bir travma. Zaman ver biraz kendine unutmaya çalış, başka şeylere odaklan.
Sadaka verin..
Biz eşimle çokk çokk büyük bir kaza geçirdik. Epey büyük, tır'ın altına girdik arabayla, tır ı kullanan kişinin direksiyon başında uyuması sebebi ile. öyle büyük kazaydı ki araba perte çıktı akordiyon gibi oldu eziş büzüş. ama burnumuz kanamadan çıktık arabadan.
Kendime gelmem ve tekrar direksiyon başına geçmem tam 6 ayımı aldı. Zaman verin kendinize.
Çok geçmiş olsun
Çok sagolun. Araştıracagim soyledikleriniziÖncelikle çok geçmiş olsun. bu yaşadıklarınız çok normal. post travmatik stres. Zamanla atlatırsınız. Nefes egzersizleri deneyin. Bir de EMDR ve brainspotting tedavisi var travma için çok etkili, onları araştırıp bir iki seans gidebilirsiniz isterseniz.
Kesinlikle öyle. Hiçbir şeyin garantisi yok bu dünyada. Arkadaşınız için de çok üzüldüm, eminim atlatmasi kolay olmamıştır.. Inşallah ben de tez vakitte atlatıp önüme bakabilirim.Kemer kesinlikle elzem...ama vadenin üzerine söz yok. Benim can dostum, çok ciddi bir trafik kazası geçirdi. Araba şarampole uçmuş, ve bunun oturduğu taraf kayalıklarda tamamen ezilmiş. Kemeri takılı olmadığı için ilk çarpma esnasında camdan fırlamış arkadaşım, oturduğu koltukta olsaydı ölmüştü...
Yaşadığınız kolay atlatılacak bişey değil...ne küçük kaygılarla günleri, yılları heba ediyoruz di mi... halbuki her günümüz 50-50 aslında. Hayattayken, dolu dolu, ruhumuzu tatmin ederek yaşamak lazım.
Vade konusuna denilebilecek hicbirsey yok elbette. Kula düşen tedbir almak verilen can emanetine en iyi şekilde sahip çıkmak. Kemer takmak, kırmızı ışıkta geçmemek, yani olası bir kazada kendi üzerine düşeni yapmış olmak önemli olan. Sonucu değiştirmede tedbirini aldığı için sorumluluğu üzerinden kalkmış olacak.Kemer kesinlikle elzem...ama vadenin üzerine söz yok. Benim can dostum, çok ciddi bir trafik kazası geçirdi. Araba şarampole uçmuş, ve bunun oturduğu taraf kayalıklarda tamamen ezilmiş. Kemeri takılı olmadığı için ilk çarpma esnasında camdan fırlamış arkadaşım, oturduğu koltukta olsaydı ölmüştü...
Yaşadığınız kolay atlatılacak bişey değil...ne küçük kaygılarla günleri, yılları heba ediyoruz di mi... halbuki her günümüz 50-50 aslında. Hayattayken, dolu dolu, ruhumuzu tatmin ederek yaşamak lazım.
Başınız sağ olsun10 yaslarindayken abimi trafik kazasinda kaybettim. Sarhosun biri, kaldirimda tartı isi yapip anneme babama yuk olmamak okul harcligini cikartmak icin calisan abimin ustune sürmüştü arabayi. Ogun annem israrla gitme demisti tartiya ama dinlemedi pazar oldugu icin cok insan vardı ve gitti. Halada unutamam okadar hizli carpmistiki abimin oturdugu duvar kenari bile cokmustu abim duvarla araba arasinda sıkisip can verdi daha 14 yasindaydi. Dugunumde yine trafik kazası oldu sacimin 1 tutami kalmisti kuaforde haber geldi. 2 kisi öldü. Off ben bunlari neden anlattim bilmiyorum ama. Sunu demek istiyorum kolay kolay unutamazsınız destek alin
Dostlar saolsun canimBaşınız sağ olsun
Cok gecmis olsun. Sofor koltuguna bir sure oturmayin. Donup kalabilirsiniz. Yavas olmaniz cok sorun degil de donup kalirsaniz fena. Ben de evde yangin oldugunda sogukkanliydim ama yillarca tuplu ocak kullanamadim. Bazen konuyu akisina birakmak en iyisi.Evet erkekler bizim kadar etkilenmiyorlar sanırım. Ben de bir sürücüyum ve nasıl kullanacağım şu an bilmiyorum inanın, belki daha yavaş belki daha dikkatli. Umarım benim de geçer gider. Bu hisle yaşamak istemiyorum :)
Bir travma yaşamışsınız ve daha çok yeni sonuçta, birazda hassas bir yapınız varsa etkisinin sürmesi çok normal. Devam ederse uzman desteği alın, çok geçmiş olsun.Mutlu güzel günler kk :)
Bugün anlatacağım şey dert mi, dertleşmek mi, içimi boşaltmak mi bilmiyorum.
Bir hafta kadar önce bir trafik kazası geçirdik, eşimin kullandığı arabayla. Çok büyük sağlık Sorunlarımız olmadı çok şükür. Araçta ikimizden başka kimse de yoktu. Karşı taraftaki adama verdiler suçu, inanın bizlik hiçbir şey yoktu o yüzden eşimi de suclayamiyorum. Ki kendisi iyi bir sofordur gerçekten. ( bu işin iyiye kötüye bakmadığını biliyorum)
Sonuç olarak, birkaç yaralanma dışında bir şey olmadı lâkin aslında biz büyük bir kaza geçirdik. Emniyet kemerleri sayesinde kurtulduk adeta, inançlı bir insanım Allah korudu ama kemer vesile oldu diyeyim. Çünkü o arabadan birkaç yara, morlukla çıkmak mucize gibiydi.
Ne arabaya ne başka bir şeye şu an üzülmüyorum. Sadece kendimi toparlayamiyorum. Aklıma sürekli kazadan önceki son birkaç saniye geliyor. Çarpışma anı, bagirislarim, donup kalmam, şaka gibi ama bir ara baba baba diye ağlamam. Çocukluğuma geri döndüm sanki, babamı istedim o an yanımda. Geldi sagolsun, o sarılınca çok daha iyi hissettim kendimi, daha güvende.. Yokluklarini görmeyelim inşallah...
Kaza geçti gitti, eşim toparlandı, geçmiş olsun diye herkes aradı, ziyaret etti vs vs.. Ama ben toparlanamadim. Ne yapacağım bilmiyorum. Aklımdan atamıyorum. Hiçbir şeye odaklanamıyorum uzun süre. Bir öneriniz var mı, yaşayan ve bununla başa çıkan var mı? Okuyan herkese teşekkürler.