Sanki anlayacakmisim gibi oturdum karşılastırdım değerleri. Lökosit çok yuksekti ilk tahlillerde canım sıkılmıstı,düşünce sevindim ama tabi doktor karar verecek.
Valla eşim sigara icmez,alkol icmez. Bizim Kardiyovasküler Cerrahideki operasyonu yapan iki doktorumuz var,hastaneden çıkınca kontrole gidince ugradık yanlarina çikolatamizı alıp. Adamlar diyor ki bizim gibi ağır agır tadıni cıkararak yaşa, bak sigarada var alkolde,sporda yapmıyoruz ama iyiyiz. Düşün yani. Stressiz rahat yasamaya bak yeter diyorlar. Alkolmüs sigaraymış bunlar geri planda kafası.
Inanki makul bir sebep duymadan içim rahat etmeyecek. Çünkü eşimin iyiyim birsey yok,doktora gitmem demesi bizi rezil etti inan. Ne yaşadım ben biliyorum. O hastanede ölüyordu inan kalsaydık,özele götürmeseydim kendi cabamla. Eşimi orada bile zor ikna ettim özele gidelim diye. İyiyim diyor ama rengi bildiģin yeşildi. Doktor yok ortada,karnı şişiyor hala gitmem,sarsılırsa ambulans kötü olur diyordu bana. Gittim genel cerrahinin şefini buldum adama dedim siz konuşun ikna edin,o dedi gidebilirsiniz, orası daha iyi olur,öyle ikna ettim. Özele geldik, doktor bana dediki böbrek falan umurumda değil,kullanilamaz hale gelmiş olabilir ben hayatını kurtarmaya bakarım. Yani kalsak eşimin lafıyla gelmesek özele 3 gün gozetim altinda tutulacaktı,böbreklerini mi kaybederdi hayatını mı bilemiyorum artık.
Ay korkunç birşey bu. Ucuz atlatmışsınız.Bizede midesinde yırtık var dediler düşün ultrasonla baktılar,mideyle alakası bile yokmuş olup bitenin,3 gün sonra ameliyat mı ederlerdi kesip ne yaparlardı bilemiyorum. Gerçekten şükrediyorum orada kalmadığıma,mücadeleme. Allahım iyilerle karşılaştırsın, bu ülkede insan hayatı degersiz maalesef, kimbilir kimler yitip gidiyor bu şekilde.
İşte hepsi psikoloji aslında.
Cumartesi çalışıyormusun ki canım sen her zaman? Çocuk olmasa umursamaz insan ama haftasonu çocuğu bırakıp gitmek üzer çok haklısın. Benim işimdede haftasonu cumartesi yarım gündü,yarım gün dediğime bakma saat 3e kadar,yeri geliyor 5 oluyordu,birde bu sebepti ayrılmama.
Yine bir ctsi ve yine bir tek ben varım.
Biri yok mu ya iki çift laf etsek.
1.5 yıl çalıştım mahvettiler beni...çok şükür şimdi çalışma saatlerim belli günüm belli tabi şu an haberleri yok gebelik durumumdan ama devlette de olsa bir afta tafra çekeceğim çünkü eylül de sınıf almak istemeyeceğim yarım bırakmamak için...gerçekten zor Allah kolaylık versin çocuğu bırakıp işe gitmek..ama en zor zamanları atlatmışsınız ne güzel... Ah çalışmam mı hiç ya..13:00 e kadar buradayım.Sorma ne motivasyon kalıyor ne performans.. Evde tonla iş var..Ben de her şeyinden bıktım zaten özelin.
Ben hamileliğimin son zamanlarıni sinir stres içinde gün sayarak gecirdim. Artık nefret etmiştim o derece. İzıne ayrılınca öyle mutluydum ki geri dönmeyeceğim için anlatamam. Özel sektör maalesef çok kötü,iyiler vardır muhakkak ama nadirdir.Özel şirkette çalışmanın zorluğunu bilirim
En zor zaman diye bir şey yok aslında merve. Tamam eskisi gibi yemesi, içmesi, uykusu sorun olmuyor kendini ifade ediyor ama başka şeyler çıkıyor. Her yaşın ayrı bir şeyi var. Mesela o hasta oluyor sen 100 katı çekiyorsun. Allah ne kimseyi evlat hasretiyle ne de acısıyla, sınasın.Özel şirkette çalışmanın zorluğunu bilirim
Ay günün yarısı bitiyor zaten ipek ya. Ben 3e kadar çalışıyordum o dönem,gün bitiyordu,adıda yarım gündü göya.
Ben de çok şeyi devirdim artık. 20 li yaşlarda insan hırslı oluyor, okudum ettim bilmem ne oldum diyorsun ama yaş aldıkça insan kariyer kavramını önemsemiyor. Belki bende böyle oldu bilemiyorum, belki her şeyi eksik yaşadığım için oldu bilemiyorum ama ben evimde sağlık ve huzurdan başka bir şey istemiyorum. 15 seneye yakındır çalışıyorum çok şükür belli bir birikimimiz var. Eşimin iş durumu da iyi. Biraz kendimi dinleyeceğim. Belki sonrasında bir şeyler yaparım. Kızım doğduktan 15 gün sonra iş başı yaptım ben. Emziremedim bile stresten ve emmemesinden dolayı sütüm gelmedi. Bir kere bile aşısına gidemedim. Çünkü evimden çok uzak fabrika. Hani saatlik izin durumum olmuyor. 1 saat izin almam için 3 saat dışarıda olmam lazım. Ne lohusalığımı yaşadım, ne kızımı 1 gün okula götürebildim, okulda aktivite oldu yeri geldi ben gidemediğim için onu da göndermedim. Yeter artık diyorum.
İnşallah canım ya. Bu ay belli olacak bakalım.
En zor zaman olayı kandırmaca. Bebekken kırkı çıksın rahatlarsın denir,5-6 aylık olunca yürüsün ek gıdaya geçsin rahatlarsın,yürüyünce derdini anlatabilsin rahatlarsın,konuşnca okula gitsin vs vs ama değişen sadece zorlugun çeşidi oluyor. Her döneminde ayrı bir zorluk var ama bir o kadarda güzel sürprizler. İlk adımı,ilk kelimesi,ilk gülümsemesi.
İnşallah güzel haberlerini bekliyorum
Tam üstüne bastın merve. doğumdan 15 gün sonra işe başladım. Sütüm yoktu zaten emziremediğim için de gün geçtikçe azaldı. Hep aksilikler oldu. Sağdım dolaba koydum burada çaycı kadın yanlışlıkla döktü. Arabayla giderken sızıntı yaptı, bir fren kurbanı oldum falan derken çok strese girdim. Makina çok acıtıyor bir de yara içindeydi. Stres desen hat safhada. Doktor artık kasma olmuyorsa dedi.3 ay zor dayandım ve gün geçtikçe azalmıştı zaten.
