Evet yapıyordum eskiden. Ama abur cuburları yiyince insanın spor yapası da gelmiyo ki yavvSpor yap canım.Daha önce spor yaptın mi?
Boyun ve kilon kac ?Diyetisyenle olacak iş değil gercekten. Duygusal olarak yiyorum ve psikologa daha önce gittiğimde duygusal yememi tam olarak engelleyememiştik. Napim ölim mi yani ben nası geçicek bu. Hayatım boyunca kilolu ve yemeklere takıntılı mı olcam
Boyum 168 kilom 73 sanırım tartılmaya korkuyorumBoyun ve kilon kac ?
Ben de öyleydim ve diyetisyene gittim. Tabiki beynime de o sinyali gönderdim, zayıf olmalıydım yaz geliyordu falan filan! İnsana biri düzenli yeme alışkanlığı kazandırmalı ve bunu da en güzel diyetisyenler yapıyor.Diyetisyenle olacak iş değil gercekten. Duygusal olarak yiyorum ve psikologa daha önce gittiğimde duygusal yememi tam olarak engelleyememiştik. Napim ölim mi yani ben nası geçicek bu. Hayatım boyunca kilolu ve yemeklere takıntılı mı olcam
Canm yaa verirsin sknti ypma bu kdar boyuna gore kilon cok fazla degil cok su tuketip birde kirinti cerez vs yemeyi kısabilirsen bnce en azindan kilonu koruyabilirsinBoyum 168 kilom 73 sanırım tartılmaya korkuyorum
İnşallah. Mesela oturuyorum durup dururken birden yeme isteği geliyor gerçekten insanın da bi dayanma sınırı var sadece ben mi böyleyim... Dayanamıyorum birsürü şeye saldırıyorum sonra bin pişman falanCanm yaa verirsin sknti ypma bu kdar boyuna gore kilon cok fazla degil cok su tuketip birde kirinti cerez vs yemeyi kısabilirsen bnce en azindan kilonu koruyabilirsin
Yanlış anlamayın lafım sadece size değil ama böyle diyet yapan iyi beslenebilen ve asla vazgeçmeyen insanları görmek daha cok moralimi bozuyor. Kendimi beceriksiz hissediyorum. Hormonlarımı engelleyemiyorum iştahım öyle büyüdü ki..ağlıyorum yeme krizine girinceValla ben 10 gündür yemiyorum, deli gibi de spor yapıyorum. 10 günde 3 kilo verdim hem de yağdan. Verdikçe çok mutlu oluyorum. Daha da vermek istiyorum. Gidecek yolum var. Ama zayıf da olsam Allah'ın izniyle asla sporu bırakmam artık.
Hemen bir diyetisyene git, sonra da spora yazıl
O zaman psikolojik tedavi al önce.Yanlış anlamayın lafım sadece size değil ama böyle diyet yapan iyi beslenebilen ve asla vazgeçmeyen insanları görmek daha cok moralimi bozuyor. Kendimi beceriksiz hissediyorum. Hormonlarımı engelleyemiyorum iştahım öyle büyüdü ki..ağlıyorum yeme krizine girince
İşe yaramıyor. Ya obez olcam bu gidişle ya da kendimi öldürücemO zaman psikolojik tedavi al önce.
Ama böyle olmaz ki , o işe yaramıyor bu işe yaramıyor olmaz. Ben de öyleydim deli gibi yerdim diyorum, aç olmamama rağmen yiyordum. Sonra bu benim kaderim olamazdı. Herkes zayıftı ben de zayıflamalıydım diyip yola çıktım.İşe yaramıyor. Ya obez olcam bu gidişle ya da kendimi öldürücem
Peki hala yeme ataklarınız devam etmiyor mu? Burada birçok kişi okudum tıkınırcasına yeme atakları olan ve %100 iyileşen kimseyi göremedim. Benim yapımda var biraz mükemmeliyetçilik. Bişey oldu mu tam eksiksiz olsun istiyorum. Yemek de öyle bişey. Küçücük lokma kaçamak yapiyim diyorum sonra paketin dibini görüyorum. İyileşmeye dair Umudumu kaybettiriyor yeme ataklarıAma böyle olmaz ki , o işe yaramıyor bu işe yaramıyor olmaz. Ben de öyleydim deli gibi yerdim diyorum, aç olmamama rağmen yiyordum. Sonra bu benim kaderim olamazdı. Herkes zayıftı ben de zayıflamalıydım diyip yola çıktım.
Önce psikolojik destek sonra diyetisyen. Ölüm daha mı kolay yani? Yapma lütfen.
Tabiki devam ediyor ama tam 40 kilo veren bir kadının kurduğu cümle beni dizginliyor : " şu zamana kadar çok yedim, az yesem de çok yesem de tadı değişmedi o yüzden artık az yiyorum ve bana zarar verenleri yemiyorum" bunu demişti ve artık bu cümle ile hayatıma devam ediyorum.Peki hala yeme ataklarınız devam etmiyor mu? Burada birçok kişi okudum tıkınırcasına yeme atakları olan ve %100 iyileşen kimseyi göremedim. Benim yapımda var biraz mükemmeliyetçilik. Bişey oldu mu tam eksiksiz olsun istiyorum. Yemek de öyle bişey. Küçücük lokma kaçamak yapiyim diyorum sonra paketin dibini görüyorum. İyileşmeye dair Umudumu kaybettiriyor yeme atakları