havvacımmm ben buralardayım, ama siz yazmayınca pek bakmıyorummm...yüzme neticede haftada iki saat
(( keşke daha fazla olsaydı...canım sen de yüzmeye başlasana...bambaşka bir duygu anlatamam...eşimin ameliyatı ve benim işten çıkarılmamdan dolayı tatile gidemedik bu sene...o kadar iyiydi ki dün anlatamam...uzuuuun zaman sonra ilk defa çocuklar gibi şendim...5 gün nasıl geçecek diye üzülüyorum şimdi
(...
ben aslında evlenince hemen çocuk istemeyenlerdendim, ama bir çocuk görünce de ağzım kulaklarımda olur, dayanamam...baktığın zaman hemen gülüyorlar ya o kadar hoşuma gider ki anlatamam...ama artık çok da umursamıyorum...eşim benim herşeye olan düşüncemi değiştirdi...herşeyin başı o artık...ona sarılınca, kafamı göğsüne koyup gözlerimi kapadığımda dünyayı unutuyorum...o benim canım yaaa...Allah hepimizin muhabbetini, sevgisini artırsın...
canım Allah tan daha iyi mi bileceğiz...olmuyorsa vardır bir sebebi...ben iyice salladım...üzülmüyor muyum ...hayır tabii..üzülüyorum, zaten üzülmüyorum desem yalan olur...ama artık üzüntüyle yaşamayı öğrendim...sevinecek şeyler bulmak daha keyifli...hayatı güzel yapan da bu zaten...hayatta acı olmasaydı, sevincin değerini bilir miydik...
eşimin kardeşinin bebişini de seviyorum, onu kokluyorum...bu da üzüntümü unutturdu diyebiliriz...
öptüm şekerler