Arkadaşlar merhaba bu zamana kadar bir sürü yazı yazdım sizden de bir sürü farklı fikirler aldım öncelikle zamanınızı ayırdığınız için teşekkür ediyorum.
Bu zamana kadar çok sıkıntı çektim kendimi suçladım kafaya takıp hastalar oldum. Ama en sonunda kendi yanlışlarımı fark ettim belki size de örnek olsun diye yazıyorum.
1. Öncelikle büyüklerimden yani k.valide ve k.peder den ben hata yaptığımda olgunluk bekleyip hatalarımı kibar bir şekilde uyarmasını beklemek..
2.İnsanlardan kötü huylarını söyleyince düşünüp değişmesini beklemek.
3.Özellikle huylu huyundan vazgeçmez lafını iyice özümseyememek
4.Sadece kendime ve eşime odaklanmam gerekirken insanların huylarını takmak.
5.Kendime güvenmeyip karşı tarafa değer vermek.
6.Bu süreçte eşimi de üzmek kendimle beraber.
7.Bu süreçte beni anlamadıkları için annemi de üzmek.
Ben bir çok hata yaptım insanları oldukları gibi görmeyip hep kendi istediğim şekilde olmalarını beklemişim. Yani yüksek beklentiye girmişim.
Ben hata yaptınız dediğim de beni hemen anlayıp davranışlarında bana karşı değişiklik beklemişim.... Acı bir şekilde öğrendim.. Şükür ki psikolog bana doğru bir şekilde nerede yanlış yaptığımı net gösterdi. Tek keşkem daha önce psikologa gitmemek oldu....
O yüzden önce kendimden kafaya takıp kendimi mutsuz ettiğim için önce kendimden özür diliyorum.
Sonra en çok etkilenen eşimden
Sonrada beni anlamıyorlar diyerek de bu süreçte arada bağırdığım annem den özür diliyorum. Ben kendime yepyeni hayat yolu çizmeye karar verdim. Rabbim inşallah beni yeni yolda hep yanımda olur ve kaybettiklerimi telafi ederim....
Bu zamana kadar çok sıkıntı çektim kendimi suçladım kafaya takıp hastalar oldum. Ama en sonunda kendi yanlışlarımı fark ettim belki size de örnek olsun diye yazıyorum.
1. Öncelikle büyüklerimden yani k.valide ve k.peder den ben hata yaptığımda olgunluk bekleyip hatalarımı kibar bir şekilde uyarmasını beklemek..
2.İnsanlardan kötü huylarını söyleyince düşünüp değişmesini beklemek.
3.Özellikle huylu huyundan vazgeçmez lafını iyice özümseyememek
4.Sadece kendime ve eşime odaklanmam gerekirken insanların huylarını takmak.
5.Kendime güvenmeyip karşı tarafa değer vermek.
6.Bu süreçte eşimi de üzmek kendimle beraber.
7.Bu süreçte beni anlamadıkları için annemi de üzmek.
Ben bir çok hata yaptım insanları oldukları gibi görmeyip hep kendi istediğim şekilde olmalarını beklemişim. Yani yüksek beklentiye girmişim.
Ben hata yaptınız dediğim de beni hemen anlayıp davranışlarında bana karşı değişiklik beklemişim.... Acı bir şekilde öğrendim.. Şükür ki psikolog bana doğru bir şekilde nerede yanlış yaptığımı net gösterdi. Tek keşkem daha önce psikologa gitmemek oldu....
O yüzden önce kendimden kafaya takıp kendimi mutsuz ettiğim için önce kendimden özür diliyorum.
Sonra en çok etkilenen eşimden
Sonrada beni anlamıyorlar diyerek de bu süreçte arada bağırdığım annem den özür diliyorum. Ben kendime yepyeni hayat yolu çizmeye karar verdim. Rabbim inşallah beni yeni yolda hep yanımda olur ve kaybettiklerimi telafi ederim....
