Herkese selamlar, buraya erkek kardeşimin hikayesini yazmak için üye oldum. Bir sevgilisi çok üzdü. Ben kadın gözüyle baktığımda kafa karışıklığı ve üçüncü bir kişi ihtimalini görüyorum, sizler nasıl yorumlarsıjnız acaba. Yaşnan olaylar aşağıda, kardeşimin baika bir forumda yazdığı yazdıan copy paste yapıyorum, yani onun ağzından. İkisi de 30'lu yaşilara yakın iş güç sahibi iyi eğitimli insanlar. Kardeşim bu kızı çok sevdi ve çok değer verdi, bir kere olsun üzdüğünü, kırdığını bilmem. Güzel sözünü, çiçeiğini, hediyesini hep özenerek gösterdi ama işte bazen iyi insanların kıymeti bilinmiyor.
3 senelik ilişki bitti. Aslında bu ikinci terkedilişim. İlki geçen sene olmuşru, işikimizn 1,5 ylında. Yeni işe başlaıdğı dönem, birkaç tartışma sonrasında, benimle olamayacğını ve beni artık sevemdiğini söylereyerek gitt. Ben de ona evlenme teklif etme hazırlığı içindydim, bunu yaprken kendi kendime glein güvey olmadım, benimle gelecekle iligli konuşan, hayaller kuran da oydu. Her neyse, bir hafta on gün geçti, barıştık. Çok pişman olduğunu, birçok şeyin üste üste geldiğini ve sorunu benmişim gibi algıladığını söyledi, bensiz nefes alamadığını söyeldi, ben de çok sevdiğimden barıştık. toparlandık, aradan 8-10 ay geçti, her şey güzel gidiyordu, her ilişkide olan ufak tefek tartışmalar yaşıyorduk, en osn 10 gün süreyle ben iş seyahatindeyken ayrı kaldık, yurtdışında olduğum zaman bana bir mesaj attı, hayat sensiz ne kadr zor, snle ne güzel nefes alıyormuşum ben diye. 5 gün sonra ise, yani türkiye2ye geri döndğüğmde beni terketti, artık eskisi gibi hissedemediğini, aşık olmadığını, sevmediğini söyledi. 10 gün ömöncesine kadar benimle gelecek hayalleri kuran kız, benimle hayat kurmak isemediğini söyedli ve gitti. evlenme meraklısı bir kız değil ama benime hep ilerisi hakkında konuşurdu. evimiz şöyle olsun, kedimiz olsun, çocupumuz olursa dı bu olsun vs.. birkaç ay iöeriisnde kendi evime çıkıcam, bir gün öylesine annemler eşya fiyatlarına baktım diye ağladı, beni sanki bu srüecin dışında tutuyormuşsun gibi dedi. saçmalama dedim. şimdi ise benimkle hayat kurmak istemediğini, sanki hiç hayatında yokmuum gibi olduğunu ve çok rahatladığını söylüyor. bir insan bu kadar rol yapabilir mi ? nedir bu ? kendisine sordupumda alışkanlık bazı şeyler, bilmiyorum diyor, ama insnaın alışkanlıktan gözleri dolar mı, böyle fgüzel şyeler yazar mı söyler mi ? hiçbir şey anlamadım, günlrdir kafamda sorular gezip duruyor.
Ayrıldıktan 3 gün sonra bir daha buluşuyırlar kardeşimin isteği üzerine:
3 saate yakın oturduk. Kötü, gergin bir buluşma olmadı. İki eski dost gibi sohbet ettik, bazı anlıarı hatırladık güldük. Ne olduğunu sordum, bana hep bir noktadan sonra sorgulamaya başladığını söyledi. Hissedemediğini söyledi. Psikolaga gidiyormuş. Ben alsında kendimi yıllardır (sadece ilişkimizle ilgili değil) kandırıyormuşum ve içimde çözmem gereken sorunlar olduğunu gördüm dedi. Benimle kurduğu evlilik hayallerinin o an konuşmayı sevdiği şeyler olduğunu farkettiğini ama mesela evde yastığa başına koydupğunda seninle evlnsem ne güzel olur diye düşündüğünü hiç hatırlmadığını söyledi (terapisti de bu yönde sorular sormuş). Neden sorgulama ihtiyacı hissediyorum ki dedi, neden emin olamadım senden sürekli sorguladım dedi. Ben de, sürekli sorgularsan ne dünyada veli çift kalır ne de ilişki kalır dedim. Mesela ilişkimizin küçük ritüelleri vardı. Günaydın mesajı,öğlen küçük bir yemek mesajı gibi ve bu ritüelleri başaltan da kendisiydi, ben sadece sevdim ve ayak uydurdum. Bana diyor ki, ben bunları sevmiyordum ve sen kızma diye yapmaya zorunlu hissediyordum. E dedim bunları sen başlattın, ben başlatmadım, sadece ayak uydurdun. Kendi kurduğun düzeni, sanki ben zorlamışım ki benim tarafıma çekmişssin ve sıkılmışsın dedim. Haklısın dedi. Seni sevdim ama çok derin sevemedim galiba dedi. Böyle bir buluşma geçti, kötü de hissetmedim, iyi de hissetmedim garip oldu. Benim anladığım, karşımda 30 yaşında, benden önce de uzun-kısa ilişki tecrbesi olmuş bir kadın var ama sanki ben ilk ilişkisiymişim gibi ne isteidğini, ne beklediğini bilemiyor, ne kendinden emin, ne karşıdakinden, bir şeylerden korkuyor ama o korktukları aslında gerçekten var mı o da belli değil. Sizler ne dersiniz ?
Ayrılıktan 1,5 ay sonra yine kardşeimin isteğiyle bir buluşma daha oluyor:
Beni terkeden sevgilimle bulustum gecenlerde. Seni artik sevmiyorumlar, yillardir kendimi kandiriyomusumlar, kendimle ilgili cozmem gereken problem var, sen varken yapamazdim terapiste gidiyorum falan dedi. Cok garip geldi halleri, uzuldum ama 3. Bir kisi ihtimali daha cok guclendi kafamda. Sanki benden bir an once kurtulmak ister gibi bir hali var, iliskimiz boyunca hic uzmedim kirmadim bu kizi. N'apiyosun dedim, ne degisti hayatinda, cikiyorum arkadaslarimla falan dedi. Sonra, aslinda arkadaslarimla da cok bulusmuyorum deyince kimle bulusuyosun dedim hafif tebessum ederek. Hayatimda biri yok, eger onu soruyosan dedi. Dedigim gibi ya psikolojik olarak dagilsmi durumda ya da gercekten farkli bir durum soz konusu. Bir de en son şöyle dedi; belki hata yaptığımı anlayacağım ama sen döndüğümde orda olmayacaksın dedi. Tepki vermedim ama neden böyle bir cümle kuruyor ki ? Bekle bir yere bir süre her an dönebiliri mi demek istiyor ? Bu kadar keskin cümleler kuran biriş böyle bir şey neden söyler ?
3 senelik ilişki bitti. Aslında bu ikinci terkedilişim. İlki geçen sene olmuşru, işikimizn 1,5 ylında. Yeni işe başlaıdğı dönem, birkaç tartışma sonrasında, benimle olamayacğını ve beni artık sevemdiğini söylereyerek gitt. Ben de ona evlenme teklif etme hazırlığı içindydim, bunu yaprken kendi kendime glein güvey olmadım, benimle gelecekle iligli konuşan, hayaller kuran da oydu. Her neyse, bir hafta on gün geçti, barıştık. Çok pişman olduğunu, birçok şeyin üste üste geldiğini ve sorunu benmişim gibi algıladığını söyledi, bensiz nefes alamadığını söyeldi, ben de çok sevdiğimden barıştık. toparlandık, aradan 8-10 ay geçti, her şey güzel gidiyordu, her ilişkide olan ufak tefek tartışmalar yaşıyorduk, en osn 10 gün süreyle ben iş seyahatindeyken ayrı kaldık, yurtdışında olduğum zaman bana bir mesaj attı, hayat sensiz ne kadr zor, snle ne güzel nefes alıyormuşum ben diye. 5 gün sonra ise, yani türkiye2ye geri döndğüğmde beni terketti, artık eskisi gibi hissedemediğini, aşık olmadığını, sevmediğini söyledi. 10 gün ömöncesine kadar benimle gelecek hayalleri kuran kız, benimle hayat kurmak isemediğini söyedli ve gitti. evlenme meraklısı bir kız değil ama benime hep ilerisi hakkında konuşurdu. evimiz şöyle olsun, kedimiz olsun, çocupumuz olursa dı bu olsun vs.. birkaç ay iöeriisnde kendi evime çıkıcam, bir gün öylesine annemler eşya fiyatlarına baktım diye ağladı, beni sanki bu srüecin dışında tutuyormuşsun gibi dedi. saçmalama dedim. şimdi ise benimkle hayat kurmak istemediğini, sanki hiç hayatında yokmuum gibi olduğunu ve çok rahatladığını söylüyor. bir insan bu kadar rol yapabilir mi ? nedir bu ? kendisine sordupumda alışkanlık bazı şeyler, bilmiyorum diyor, ama insnaın alışkanlıktan gözleri dolar mı, böyle fgüzel şyeler yazar mı söyler mi ? hiçbir şey anlamadım, günlrdir kafamda sorular gezip duruyor.
Ayrıldıktan 3 gün sonra bir daha buluşuyırlar kardeşimin isteği üzerine:
3 saate yakın oturduk. Kötü, gergin bir buluşma olmadı. İki eski dost gibi sohbet ettik, bazı anlıarı hatırladık güldük. Ne olduğunu sordum, bana hep bir noktadan sonra sorgulamaya başladığını söyledi. Hissedemediğini söyledi. Psikolaga gidiyormuş. Ben alsında kendimi yıllardır (sadece ilişkimizle ilgili değil) kandırıyormuşum ve içimde çözmem gereken sorunlar olduğunu gördüm dedi. Benimle kurduğu evlilik hayallerinin o an konuşmayı sevdiği şeyler olduğunu farkettiğini ama mesela evde yastığa başına koydupğunda seninle evlnsem ne güzel olur diye düşündüğünü hiç hatırlmadığını söyledi (terapisti de bu yönde sorular sormuş). Neden sorgulama ihtiyacı hissediyorum ki dedi, neden emin olamadım senden sürekli sorguladım dedi. Ben de, sürekli sorgularsan ne dünyada veli çift kalır ne de ilişki kalır dedim. Mesela ilişkimizin küçük ritüelleri vardı. Günaydın mesajı,öğlen küçük bir yemek mesajı gibi ve bu ritüelleri başaltan da kendisiydi, ben sadece sevdim ve ayak uydurdum. Bana diyor ki, ben bunları sevmiyordum ve sen kızma diye yapmaya zorunlu hissediyordum. E dedim bunları sen başlattın, ben başlatmadım, sadece ayak uydurdun. Kendi kurduğun düzeni, sanki ben zorlamışım ki benim tarafıma çekmişssin ve sıkılmışsın dedim. Haklısın dedi. Seni sevdim ama çok derin sevemedim galiba dedi. Böyle bir buluşma geçti, kötü de hissetmedim, iyi de hissetmedim garip oldu. Benim anladığım, karşımda 30 yaşında, benden önce de uzun-kısa ilişki tecrbesi olmuş bir kadın var ama sanki ben ilk ilişkisiymişim gibi ne isteidğini, ne beklediğini bilemiyor, ne kendinden emin, ne karşıdakinden, bir şeylerden korkuyor ama o korktukları aslında gerçekten var mı o da belli değil. Sizler ne dersiniz ?
Ayrılıktan 1,5 ay sonra yine kardşeimin isteğiyle bir buluşma daha oluyor:
Beni terkeden sevgilimle bulustum gecenlerde. Seni artik sevmiyorumlar, yillardir kendimi kandiriyomusumlar, kendimle ilgili cozmem gereken problem var, sen varken yapamazdim terapiste gidiyorum falan dedi. Cok garip geldi halleri, uzuldum ama 3. Bir kisi ihtimali daha cok guclendi kafamda. Sanki benden bir an once kurtulmak ister gibi bir hali var, iliskimiz boyunca hic uzmedim kirmadim bu kizi. N'apiyosun dedim, ne degisti hayatinda, cikiyorum arkadaslarimla falan dedi. Sonra, aslinda arkadaslarimla da cok bulusmuyorum deyince kimle bulusuyosun dedim hafif tebessum ederek. Hayatimda biri yok, eger onu soruyosan dedi. Dedigim gibi ya psikolojik olarak dagilsmi durumda ya da gercekten farkli bir durum soz konusu. Bir de en son şöyle dedi; belki hata yaptığımı anlayacağım ama sen döndüğümde orda olmayacaksın dedi. Tepki vermedim ama neden böyle bir cümle kuruyor ki ? Bekle bir yere bir süre her an dönebiliri mi demek istiyor ? Bu kadar keskin cümleler kuran biriş böyle bir şey neden söyler ?