KIZIMIN KARDEŞ KISKANÇLIĞI HAD SAFHAYA ULAŞTI LÜTFEN YARDIM edin. 8 yaşında kızım 2 yaşındaki kardeşini doğduğu günden beri dehşet kıskanıyor. Sürekli kendisini sevmediğimizi kardeşini sevdiğimizi vurguluyor. Mümkün mertebede kızımla ilgilenmeye çalışıyoruz, onu fırsat buldukça sosyal aktivitelere götürüyoruz, birlikte vakit geçirip oyalamaya çalışıyoruz ama boşuna. onun aklı kardeşinde. Küçüğümle bir nebze daha çok ilgilenmek zorunda kalmış olabilirim. Takdir edersiniz ki o hala daha bir bebek ve bakıma ablasından çok daha fazla ihtiyacı var. Bunu ablamız hazmedemiyor. O kadar sinirli olduki ne bana , babasına saygısı kaldı ne de diğer aile büyüklerine, okuldaki başarısını bile olumsuz etkilemeye başladı. Okulda dışarıda çekingen içe dönüklüğü arttı, evde ise asabiliği arttı. Sürekli birşeyler aldırmaya çalışıyor. Kimi görürse (nazının geçtiklerine tabiiki) bana, babasına, dedesine, anane babanesine vb. Sanki yakalayamadığını düşündüğü soyut sevgiyi (aslında alakası yok, o bizim herşeyimiz-onu çok seviyoruz) maddi şeylerle bulmaya çalışıyormuş gibi
Ben çalışıyorum, gününün büyük bölümü babane ve dedesiyle geçiyor. Benden çok babanesi ilgileniyor. Kendisine de her zaman söylüyorum babaannen annen gibi, herşeyine koşuyor diyorum. Annenin yapamadığı bir çok şeyi sana o hazırlıyor, yapıyor onu kırma sakın diyorum. Ama yok..yok ....yok...beni hiç dinlemiyor. Babanesine çok kötü hakaretler ediyor. Bugün yine kavga etmişler. Beni arıyor güya babaneyi şikayet edecek. Sen burada hatalısın dedim. Babaannesi çok üzülmüş kırılmış, babaneni ver telefona dedim. Kadıncağız gelmiyor telefona, o bile sanki benim kızıma bu sözleri söylttirdiğimi mi düşünüyor,acabaçok üzülüyorum, çok babannsine, dedesine terbiyesizlik etmesini istermiyim hiç, aynı saygısızlıkları bana da yapıyor, istediğini yapmazsam.
Psikoloğa götürmek istedim, başta hem babamız karşı çıktı, hemde ücretini karşılayacak maddi gücüm yok, Belki onlar da teorik bilgiler verip paramı alacaklar bilmiyorum. Ama hayat teoriye benzemiyor işte..Maalesef teorik bilgilerin çoğunu biliyoruz, okuyoruz.. ama uygulamada sınıfa kalıyoruz..
Burada daha tecrübeli anneler varsa, kardeş kıskançlığının üstesinden gelebilen bana önerilerde bulunabilir misiniz. Resmen bir kıskaca girdik, ne yapacağom bilemiyorum:26:
Ben çalışıyorum, gününün büyük bölümü babane ve dedesiyle geçiyor. Benden çok babanesi ilgileniyor. Kendisine de her zaman söylüyorum babaannen annen gibi, herşeyine koşuyor diyorum. Annenin yapamadığı bir çok şeyi sana o hazırlıyor, yapıyor onu kırma sakın diyorum. Ama yok..yok ....yok...beni hiç dinlemiyor. Babanesine çok kötü hakaretler ediyor. Bugün yine kavga etmişler. Beni arıyor güya babaneyi şikayet edecek. Sen burada hatalısın dedim. Babaannesi çok üzülmüş kırılmış, babaneni ver telefona dedim. Kadıncağız gelmiyor telefona, o bile sanki benim kızıma bu sözleri söylttirdiğimi mi düşünüyor,acabaçok üzülüyorum, çok babannsine, dedesine terbiyesizlik etmesini istermiyim hiç, aynı saygısızlıkları bana da yapıyor, istediğini yapmazsam.
Psikoloğa götürmek istedim, başta hem babamız karşı çıktı, hemde ücretini karşılayacak maddi gücüm yok, Belki onlar da teorik bilgiler verip paramı alacaklar bilmiyorum. Ama hayat teoriye benzemiyor işte..Maalesef teorik bilgilerin çoğunu biliyoruz, okuyoruz.. ama uygulamada sınıfa kalıyoruz..
Burada daha tecrübeli anneler varsa, kardeş kıskançlığının üstesinden gelebilen bana önerilerde bulunabilir misiniz. Resmen bir kıskaca girdik, ne yapacağom bilemiyorum:26: