Güzel anneler, kızım 4 yaşında ve ilk çocuğum tüp bebek ile dünyaya geldi benim aylardır aşamadigim bir konum var nereden nasıl destek alsam bilmiyorum belki birisi bir fikir verir diye konu açmaya geldim.
Bebeğim doğduktan sonra zor bir bebekti hem kolik hem alerjik ve 6 ay çok üzücü geçti yeni anne idim ve eşim o dönem çok yoğun çalışıyordu özel sektörde çok ilgilenemedi ve bu beni yordu her ikimizde lohusalık depresyonu yaşadık o adapte olamadı bense yorgun savaşçı kızım ilk 9 ay anne yanında uyudu (bu arada laf olsun yani gerçekten gece ve gündüz asla uyumayan uyusa bile rüzgar esse uynanan bir bebek oldu hep) .
Sonra odasını yaptık ve artık yavaş yavaş oraya alistirmaya başladım tabi bebeğim emiyordu ve emzik kullanmiyordu hala alerji devam ediyordu emerek uykuya geçiş vardı doktorumun tavsiyesi ve artık sabaha kadar sayamadığım kadar uyandığım için meme bıraktırma durumu oldu 11 aylıkken, ben bebeğimi odasında uyuttum kendi odama geçtim ama asla sabaha kadar uyuduğunu bilmem saat başı uyanırdı uyku problemi hep vardı bu defaatle tekrar etmemin sebebi hala devam etmesi gel gelelim kızım memeden de kesilince ve uykuya geçiş adına bildiği tek şey ben olduğum için daha çok bağlandı ve uyku ile beni ayrılmaz bir yere koydu ben varsam uyku vat ben yoksam uyuyamıyor babasını çok sevmesine rağmen asla onu yanına bile yaklaştırmiyor . Bu arada uyku eğitimi bile denedik belli zamanlarda ama işe yaramadı aşamalı kendi uykuya geçis saglayabilsin diye herşeyi denedim. Şuanda ikinci bebeğime hamileyim 3 aylık ve geceleri artık uyandığında çişini yapmak için bir kere uyanıyor yine benimle dalıyor uykuya uyutunca çıkıyorum tuvalet için uyanınca yaptırıyorum ve sonra eee anne gelmiyormusun? beni pispislamayacakmisin? Ben nasıl uyuyacağım diye ? Ağlamaya başlıyor onu ağlarken odada bırakıp çıkmak ona daha büyük problem yaşatır diye korkuyorum zira kardeşinin geleceğine yorar diye korkuyorum çünkü artık onun yanında iki büklüm pispis yapmak zorluyor ve ilerleyen aylarda dahada zorlanacagim . Alışması için çaba harcıyorum herşeyi anlıyor ama asla beni bırakmak istemiyor olsun kardeşim olunca ikimizde seninle uyuruz diyor. Bu arada evde annem var oda bizimle yaşıyor ben yokken ya da hastayken anneannenle uyuyabilirsin ya da bebeğin sana yardım eder diyorum asla kabul etmiyor.
İşin özü anneler ne yapacağımı nasıl yapacağımı şaşırdım ikinci bebek doğunca zaman cok hızlı aynı anda onu ve kızımı uyutamam bebek küçük olunca o dogdu beni ihmal ettin diye düşünüp kardeşine kıskançlık yapıp sevmez diyede korkuyorum annemi uyku konusunda bende kopardı düşüncesi oluşur diye. Nasıl onu uzmeden bu durumu kardeşiyle bagdastirmadan anlatabilirim???
Bebeğim doğduktan sonra zor bir bebekti hem kolik hem alerjik ve 6 ay çok üzücü geçti yeni anne idim ve eşim o dönem çok yoğun çalışıyordu özel sektörde çok ilgilenemedi ve bu beni yordu her ikimizde lohusalık depresyonu yaşadık o adapte olamadı bense yorgun savaşçı kızım ilk 9 ay anne yanında uyudu (bu arada laf olsun yani gerçekten gece ve gündüz asla uyumayan uyusa bile rüzgar esse uynanan bir bebek oldu hep) .
Sonra odasını yaptık ve artık yavaş yavaş oraya alistirmaya başladım tabi bebeğim emiyordu ve emzik kullanmiyordu hala alerji devam ediyordu emerek uykuya geçiş vardı doktorumun tavsiyesi ve artık sabaha kadar sayamadığım kadar uyandığım için meme bıraktırma durumu oldu 11 aylıkken, ben bebeğimi odasında uyuttum kendi odama geçtim ama asla sabaha kadar uyuduğunu bilmem saat başı uyanırdı uyku problemi hep vardı bu defaatle tekrar etmemin sebebi hala devam etmesi gel gelelim kızım memeden de kesilince ve uykuya geçiş adına bildiği tek şey ben olduğum için daha çok bağlandı ve uyku ile beni ayrılmaz bir yere koydu ben varsam uyku vat ben yoksam uyuyamıyor babasını çok sevmesine rağmen asla onu yanına bile yaklaştırmiyor . Bu arada uyku eğitimi bile denedik belli zamanlarda ama işe yaramadı aşamalı kendi uykuya geçis saglayabilsin diye herşeyi denedim. Şuanda ikinci bebeğime hamileyim 3 aylık ve geceleri artık uyandığında çişini yapmak için bir kere uyanıyor yine benimle dalıyor uykuya uyutunca çıkıyorum tuvalet için uyanınca yaptırıyorum ve sonra eee anne gelmiyormusun? beni pispislamayacakmisin? Ben nasıl uyuyacağım diye ? Ağlamaya başlıyor onu ağlarken odada bırakıp çıkmak ona daha büyük problem yaşatır diye korkuyorum zira kardeşinin geleceğine yorar diye korkuyorum çünkü artık onun yanında iki büklüm pispis yapmak zorluyor ve ilerleyen aylarda dahada zorlanacagim . Alışması için çaba harcıyorum herşeyi anlıyor ama asla beni bırakmak istemiyor olsun kardeşim olunca ikimizde seninle uyuruz diyor. Bu arada evde annem var oda bizimle yaşıyor ben yokken ya da hastayken anneannenle uyuyabilirsin ya da bebeğin sana yardım eder diyorum asla kabul etmiyor.
İşin özü anneler ne yapacağımı nasıl yapacağımı şaşırdım ikinci bebek doğunca zaman cok hızlı aynı anda onu ve kızımı uyutamam bebek küçük olunca o dogdu beni ihmal ettin diye düşünüp kardeşine kıskançlık yapıp sevmez diyede korkuyorum annemi uyku konusunda bende kopardı düşüncesi oluşur diye. Nasıl onu uzmeden bu durumu kardeşiyle bagdastirmadan anlatabilirim???