- 18 Mart 2013
- 3.848
- 12.390
- 363
- Konu Sahibi En buyuk kk
-
- #21
Mülteci hukuku alanında uluslarası STK
Bende ne iş yaptığınızı merak ettim :)
Sonra kalıcı dostluklarım olmadı ve hayat beni yıprattı demezsin inşallah. Macera dolu bir hayatı yaşamak zordur
Kaç yul oldu bu arkaaşlarınızdan ayrılalı? Bazen gözden ırak olan gönülden de ırak oluyor. Yanınızda yol arkadaşınızın olması da bir artı. Neyse moral bozmayı sevmem. Herkes çok mutlu olsunEn buyuk kk izninle biraz araya giriyorum ama :)
Aslinda bu tamamen bakis acisi ile alakali bir durum. Ben de su ana kadar farkli kitalarda yasamis, belirli araliklarla yer degistirmis bir insan olarak kendimi her yerde evim varmis gibi goruyorum. Gittigim her ulkede cok guzel arkadasliklarim oldu, simdi oralarda da bir kapim var. Arkadasliklarimiz da devam ediyor, mesafeler engel olmadi hic.
Benim esim Ispanyol, onunla uzakdoguda bir ulkede yasadigim icin tanistim mesela. Normalde ikimiz de koklerimizde kalsaydik tanismamiz cok olasi degildi.
O yuzden ben mekan degisikligini seviyor ve destekliyorum. Bembeyaz bir sayfa aciliyor onunuze ve onu istediginiz gibi doldurabiliyorsunuz :)
Kaç yul oldu bu arkaaşlarınızdan ayrılalı? Bazen gözden ırak olan gönülden de ırak oluyor. Yanınızda yol arkadaşınızın olması da bir artı. Neyse moral bozmayı sevmem. Herkes çok mutlu olsun
Ankara gibi her imkanı olan bi yerde bile bişeyler ogrenemiyorum deyip afrikaya gittiysen doğu illeri hiç sarmaz yine taşınmaya çalışırsın da neden sürekli hiçbiyer seni sarmıyor onu düşünmelisin önce
Kaç yul oldu bu arkaaşlarınızdan ayrılalı? Bazen gözden ırak olan gönülden de ırak oluyor. Yanınızda yol arkadaşınızın olması da bir artı. Neyse moral bozmayı sevmem. Herkes çok mutlu olsun
Yok Ankara'da da çok şey öğrendim ama şu var, bir işte 2 seneden fazla kalınca o iş rutinleşiyor ve gelişmen için değiştirmen gerek diye düşünüyorum.
İstanbul'daki işe vınla derim
Yanlış hatırlamıyorsam sizinle çalışma alanlarımız aynıydı. :) Gittiğiniz bölge bu anlamda size hem biraz konfor sağlayacaktır hem bilgi birikiminizi aktarabileceğiniz bir yer olacaktır. Türkiye'nin en temel sahalarından birisidir orası. Kısa bir süre dahi olsa sahada çalıştıktan sonra tekrar Ankara'ya dönersiniz belki. Proje bazlı gönüllülük temelli çalışmaların böyle sıkıntıları oluyor maalesef şehirler ve arkadaşlar sürekli değişiyor. Dilerim bir süre sonra istediğiniz düzeni kurarsınız.
Ben ara ara konularınıza denk geliyorum. İşiniz nedir acaba? Hayatınız çok ilginç geldi bana. Doğu Anadolu da sizin için farklı bir tecrübe olur. Yeni bir çevre heyecan verici.Merhaba arkadaşlar,
Kusura bakmayın sürekli konu açıyorum ama gerçek hayatta beni anlayan az insan var, KK ise müthiş bir yer. Kafama ne takılsa buraya yazıyorum, burada anlayışlı insanlar çıkıyor hep.
Daha önce bir konu açmıştım Güneydoğu Anadolu illerimizden birinde iş başvurusu yapmıştım. Sınava ve sonrasında mülakata girdim. Bu haftasonu benden diplomamı istediler ve referanslarımı aramışlar. Yani sanırım mülakatı geçtim ve yakında gidiyorum demektir bu. Üç seneye yakın süredir bir Doğu afrika ülkesinde bir köyde yaşıyorum. Normalde taşınmaya çok alışkın bir insanım. 32 senelik hayatımda bir-iki-üç sene sürelerle beş farklı şehirde yaşadım. Ama şu an garip bir burukluk var içimde.
Bu iş benim için daha iyi, şu an gönüllü bir sözleşmem var, bu iş mevki olarak daha iyi, deneyim olarak da farklı bir deneyim. Aslında heyecanlıyım. Orada yaşamak için de heyecanlıyım. Buradan zaten bıkmıştım. Çamaşır makinem bile yok, evde internet çekmiyor, sıcak suyum çalışmıyor, toplamda iki tane arkadaşım var, iş güzel ama rutine bağladı artık yeni şeyler öğrenmem lazım, her gün toprak arazi yolunda toplam 3 buçuk saat yol gidiyoruz iş için (şu an yoldayım mesela), toplumda herkesin beni parmakla gösterip ten rengimden dolayı para istemesinden bıktım filan. Heyecanlıyım bu iş için de. Çok daha güzel şeylere açılan bir kapı olabilir gibi geliyor.
Ama yine de kalbimde çok az da olsa bir ağırlık var. Türkiye'ye dönmeyi pek planlamamıştım. Aklınıza gelebilecek bütün ülkelerde iş başvurum var. Ama şu an hala gönüllü statüsünde olduğum için başvurularım dikkate alınmadı. Bir de artık sanırım taşınmayı kaldıramıyorum. Mesela 2015'te Ankara'ya taşındım. Evimi kurdum, güzel dostluklar kurdum. Ama ilerlemem yeni şeyler öğrenmem lazım konfor alanından çıkmam lazım gibi geldi. 2018'de bu iş oldu, taşındım. Burada da yakın arkadaşlarım oldu ama en yakın arkadaşlarım gitti. Kaç tane ayrılık yaşadım sayamıyorum. İçim biraz buruk. Şimdi yeni bir şehir, yeni iş, yeni düzen... Korona da cabası. İş arkadaşlarıma baktıkça onlara sarılıp ağlayasım geliyor. Gelecekte ne bekliyor beni endişe ediyorum. Karışık duygular içindeyim... Sadece içimi dökmek istedim, belki biraz gaz veren de olur.
Yok Ankara'da da çok şey öğrendim ama şu var, bir işte 2 seneden fazla kalınca o iş rutinleşiyor ve gelişmen için değiştirmen gerek diye düşünüyorum.
Ülke içinde farklı şehirlerde ben de yaşadım. En eski arkadaşlarım en çok sevdiklerim mesela. Yaşım ilerledikçe yeni tanışmalarım yüzeysel kaldı. Senden beş yaş büyüğüm bu arada. Bu yüzden keşke yerleşsem de bir ömür düzen kursam , konfor alanı oluştursam diyorum... ama herkes farklı düşünür mutlaka.Ya benim de bazı dostluklarım duruyor yani, cidden bazı dostlar ayrılsan da kalıcı oluyor. Ama bazen artık ayrılık da zorluyor açıkçası. Sürekli birileriyle tanışıp maksimum bir sene içinde ayrılmak zor evet. Mesela bazen çok dostum var ama hiçbiri yanımda değil gibi hissediyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?