- 4 Ekim 2020
- 151
- 78
- 29
Kızlar biz yine kavga ettik.
Şöyle ki sabahtan biraz heyheyliydim. Eşim az önce işten eve geldi. Yemek hazırlıyordum. Geldi herzamanki gibi benimle şakalaşıyor uğraşıyor falan. Çorbanın tuzuna bakacaktım elimde kaşık varken koluma hamle yaptı halıya döküldü çorba . Bende napıyorsun ya diye çıkıştım. Bi taraftan da halıyı temizleme başladım. Beyfendi de sinirlendi bana çemkiriyor sen napıyorsun ne bağırıyorsun diye. Bin defa söyledim ben bi iş yaparken bana dokunma benimle uğraşma diye. Neyse sonra git dedim yalnız bırak beni sinirleniyorum dedim. Ben mutfağın kapısını kapatmaya çalıştıkça üstüme geliyor, gitmiyor. En sonunda gitti. Yemeklerin altını kapattım baktım içerde şarj aletimi almış telefonda takılıyor. Çektim şarj aletimi yatak odasına gittim bir süre orda takılayım dedim. Yemekler hazır zaten gitsin yesin. Bi baktım bi hışımla çıktı gitti evden. Bi süre evin önünde arabanın içinde oturdu sonra bastı gitti. Bende mesaj attım koş annenlere yetiştir hemen diye. Küçücük meseleyi bile kendi aramızda halledemiyoruz dedim. Bu durumdan bıktım kızlar herşeyi ailesine yansıtıyor defalarca rezil olduk bu konuda yeterince. Aradı beni saydırıyor bende sen ufacık meselelerde bile ailenin arkasına sığınacak kadar kişiliksiz bi insansın benimle olan sorununu benimle çözemeyecek kadar aciz bi insansın dedim. Sen göreceksin birazdan babamı alıp getireceğim derdini ona anlat diye beni tehdit ediyor. Kimseyi benim başıma toplama nereye gidiyorsan git ama kimseyi benim evime getirip beni yine rezil duruma düşürme dedim. Tamam ağır konuştum kabul ediyorum ama gerçekten bıktım ben insanlarla yüz göz olmaktan. Evden hadi çektin gittin bişey yokken bir de gidip ailesine yansıtıyor durumu. Utanıyorum artık gerçekten. Şimdi ailesiyle birlikte gelirse ben nasıl bi tavır sergilemeliyim?Ailesi gelirse kızım senin derdin ne diye yine bana yüklenecekler yine kötü ben olacağım . Offf gerçekten bıktım artık ya .
Şöyle ki sabahtan biraz heyheyliydim. Eşim az önce işten eve geldi. Yemek hazırlıyordum. Geldi herzamanki gibi benimle şakalaşıyor uğraşıyor falan. Çorbanın tuzuna bakacaktım elimde kaşık varken koluma hamle yaptı halıya döküldü çorba . Bende napıyorsun ya diye çıkıştım. Bi taraftan da halıyı temizleme başladım. Beyfendi de sinirlendi bana çemkiriyor sen napıyorsun ne bağırıyorsun diye. Bin defa söyledim ben bi iş yaparken bana dokunma benimle uğraşma diye. Neyse sonra git dedim yalnız bırak beni sinirleniyorum dedim. Ben mutfağın kapısını kapatmaya çalıştıkça üstüme geliyor, gitmiyor. En sonunda gitti. Yemeklerin altını kapattım baktım içerde şarj aletimi almış telefonda takılıyor. Çektim şarj aletimi yatak odasına gittim bir süre orda takılayım dedim. Yemekler hazır zaten gitsin yesin. Bi baktım bi hışımla çıktı gitti evden. Bi süre evin önünde arabanın içinde oturdu sonra bastı gitti. Bende mesaj attım koş annenlere yetiştir hemen diye. Küçücük meseleyi bile kendi aramızda halledemiyoruz dedim. Bu durumdan bıktım kızlar herşeyi ailesine yansıtıyor defalarca rezil olduk bu konuda yeterince. Aradı beni saydırıyor bende sen ufacık meselelerde bile ailenin arkasına sığınacak kadar kişiliksiz bi insansın benimle olan sorununu benimle çözemeyecek kadar aciz bi insansın dedim. Sen göreceksin birazdan babamı alıp getireceğim derdini ona anlat diye beni tehdit ediyor. Kimseyi benim başıma toplama nereye gidiyorsan git ama kimseyi benim evime getirip beni yine rezil duruma düşürme dedim. Tamam ağır konuştum kabul ediyorum ama gerçekten bıktım ben insanlarla yüz göz olmaktan. Evden hadi çektin gittin bişey yokken bir de gidip ailesine yansıtıyor durumu. Utanıyorum artık gerçekten. Şimdi ailesiyle birlikte gelirse ben nasıl bi tavır sergilemeliyim?Ailesi gelirse kızım senin derdin ne diye yine bana yüklenecekler yine kötü ben olacağım . Offf gerçekten bıktım artık ya .
Son düzenleme: