Tam mutlu olduğumu düşünüyorum,30 yaşında olduğum aklıma geliyor..

lightbringer .!.:
Ölüm korkusundan bence yaş konusundan değil. Banada ara ara vuruyor. Ama günlük hayat temposunda olursam aklıma gelmiyor. Ama kaç yaşına kadar yaşayacağımızı bilmiyoruz. Azıcık olan zamanlarımızı kötü düşüncelerle kirletmenin anlamı yok.
Genişletmek için tıkla...
Evet ölüm korkusu..Ölümü anlayamamak..
 
Pamukannesi83 .!.:
Benim 20 yaslarim hic de güzel gecmedi. Hastalik, depresyon, panik atak, yeme icme bozuklugu vardi da vardi yani. Bugün ki kafam olsaydi bende bir sürü seyi farkli yapardim. Ama bugünki kafama tüm onlari yasayarak, kendimi gelistirerek geldim. Asıl hayatim 30 yasindan sonra basladi. Simdi bugün ki hayatimi mesut yasiyabiliyorsam bu 30 basinda umutsuzluga kapilmadigim icindir. Evlenip evlat sahibi de oldum. Bu ama hayatimin diger yani. Orasi da cok güzel ama kendimi yeniden insaa ettim ve bu hersey icin baslangicti. Ümidinizi yikmayin kendi ellerinizle. Istekleriniz hedefleriniz mi var? Iyi..kollari sivayin. Ölmeye yeterli kadar zamanimiz olacak vakti gelince
Genişletmek için tıkla...
Aynen ben de ..Geçmişteki mutsuz yaşantımı aşmaya çalışarak bu yaşlara geldim..
 
ema1 .!.:
Erken evlenen kızlarda çocuk olduktan sonra boşanıyor bence doğru olan 27 sonra evlenmek etrafında o kadar çok boşanmış kadınlar var soruşturduğumda ya 20 yada 18 evlenmiş bunlar kendilerini tanımadan erkeğin peşine düşüp evlenmiş çok acele edip bu kızları hiç anlamış değilim evlilik zor olgun olmak şart , sorumluluğu taşımayıp karşı tarafın standartlarını tartmadan evliliğe koşmuşlar şimdi hiç bir erkeğe güvenipte asla birdaha evlenmem diyorlar bunlar hemen evlenip erkeğin her sözüne kanmışlar
Genişletmek için tıkla...
Erken evlenenlerin hepsi mi aynı şeyi söyler ?Otuz yaşında evlenen arkadaşım bekle diyor bana.
 
sonanda .!.:
Babam 75 yasinda. Insan kac yasinda olursa olsun ruh yasi hep ayni kaliyor. Beden yasi degisse de. Sadece daha tecrubeli daha olgun oluyorsun. Ve yas aldikca kendi degerini daha cok anliyorsun. Gereksiz seyler artik eskisi gibi uzmuyor seni.
Konu sahibi o kadar genc ki 30 lu yaslarda olmaya uzuluyor. 50li yaslarda olsaydi ne kadar gereksiz seylere uzulup vakit harcamisim derdi.
Genişletmek için tıkla...
Ne kadar güzel..
 
Ölüm korkusuna birsey diyemem az çok herkes de vardır ama 30 yaş gencecik bir yaş
hele eş çocuk yoksa çıtır bir yaş yahu bildiğin herşeye gayet yeniden heveslene heveslene başlanır
Eskidendi o 35 yolun yarısı fasa fisoları
 
Bizim serviste evli olan bir ben varım diğer erkek ve kadınların çoğu boşanmış ben bu durumu araştırınca erken evlilik hatası ortaya çıktı kızlar ve erkekler çok erken evlenmemeleri gerekiyor demek ki kendini tanımadan erkeğin peşinden koşuyorlar 1 erkekte değil değişik değişik erkeklerin peşine düşüp yalancının sorumsuz bir erkeğin tuzağına düşüp yalanlarına inanıp hemen evleniyorlar buna cahil cesareti diyorum hayat bunlara çok kötü bir tokat vuruyor o pembe dizilere benzemiyor tabi aşk şarkılarına da benzemiyor
 
Şaka olmalısınız. Üniversite peşine uzmanlığı bitirdiğimde yaşım otuzdu. Birikmiş 5 kuruş param yoktu. Sahip olduğum herşeye otuzdan sonra sahip oldum. Ev araba işyeri çocuklar. Sadece kocamı daha erken bulmuştum. 30 nedir ya günümüzde çok erken bir yaş.
 
Mutlu2890 .!.:
Hayallerimin tıkandığı noktadayım.Kurduğum hayallerde bile otuzumda olmadım.Bir türlü kabullenemedim.Keşke bu aklımla 20 li yaşlarda olsaydım diyorum.Yaşımdan başka hiç bir şeyi takmıyorum.
Ölüme yaklaşıyormuşum gibi geliyor.Kimin ne zaman öleceği belli olmaz ama ölmekten korkuyorum,belki yeterince yaşayamamaktan.Sanki yaşamaya doyamayacakmışım gibi..Annem babam artık yaşlanıyor.Ben de o yolda ilerliyorum.Sanki yaşlanınca insan mutsuzluğa daha çok yaklaşıyormuş gibi..Ölüm son değil,ama bu dünyanın sonu...Sonrasını bilmiyorum ve bu bilinmezlik beni korkutuyor.Evlenmedim,evlenmeyi istiyorum ,sonra sorumluluklar aklıma geliyor kaçıyorum.Bunalımdayım.Ölümden korkuyorum.Ölümsüzlük de çözüm değil..Ölüm de gerekli..Onu da kabul edemiyorum..Yaşlanmasak da yaşlanacağız..
Her şeyin yolunda olduğunu düşündüğümde bu düşünce aklımı kemiriyor.Yaşıtlarımın ikinci çocukları var ve ben hala yalnızım..
Otuz yaa..Kapı gibi 30...yirmili yaşlarım berbattı,ergenliğim berbattı..Belki büyümek istemiyorum..Bilmiyorum..Bu düşünce beni terkedecek mi?Hayatım hep böyle kaygılarla mı devam edecek...
Genişletmek için tıkla...
30 yaş ne demek yaa! 33 yaşındayım ve hala gencim istediğim şeyleri yapmak için gayet güzel yaşlardayım. siz kendinize 30 yaş bakısı yapmayın günümüzde 30 yaş eskilerin 20 si gibi
 
Kova hatunu .!.:
Ölüm korkusuna birsey diyemem az çok herkes de vardır ama 30 yaş gencecik bir yaş
hele eş çocuk yoksa çıtır bir yaş yahu bildiğin herşeye gayet yeniden heveslene heveslene başlanır
Eskidendi o 35 yolun yarısı fasa fisoları
Genişletmek için tıkla...
Galiba ben de fazlasıyla var ölüm korkusu..Ö
 
Mutlu2890 .!.:
Hayallerimin tıkandığı noktadayım.Kurduğum hayallerde bile otuzumda olmadım.Bir türlü kabullenemedim.Keşke bu aklımla 20 li yaşlarda olsaydım diyorum.Yaşımdan başka hiç bir şeyi takmıyorum.
Ölüme yaklaşıyormuşum gibi geliyor.Kimin ne zaman öleceği belli olmaz ama ölmekten korkuyorum,belki yeterince yaşayamamaktan.Sanki yaşamaya doyamayacakmışım gibi..Annem babam artık yaşlanıyor.Ben de o yolda ilerliyorum.Sanki yaşlanınca insan mutsuzluğa daha çok yaklaşıyormuş gibi..Ölüm son değil,ama bu dünyanın sonu...Sonrasını bilmiyorum ve bu bilinmezlik beni korkutuyor.Evlenmedim,evlenmeyi istiyorum ,sonra sorumluluklar aklıma geliyor kaçıyorum.Bunalımdayım.Ölümden korkuyorum.Ölümsüzlük de çözüm değil..Ölüm de gerekli..Onu da kabul edemiyorum..Yaşlanmasak da yaşlanacağız..
Her şeyin yolunda olduğunu düşündüğümde bu düşünce aklımı kemiriyor.Yaşıtlarımın ikinci çocukları var ve ben hala yalnızım..
Otuz yaa..Kapı gibi 30...yirmili yaşlarım berbattı,ergenliğim berbattı..Belki büyümek istemiyorum..Bilmiyorum..Bu düşünce beni terkedecek mi?Hayatım hep böyle kaygılarla mı devam edecek...
Genişletmek için tıkla...

Drama bayiliyoruzdur.
 
En güzel yaşlar 30 lu yaşlar..
Herşey in bilincindesiniz..
Hayatınız oturmuş..
Ne istediğinizi biliyorsunuz..
Ben sizde şunu sezdim..
30 yaşındayım geç kaldım evlenmek için demek istiyorsunuz sanki?
Her yaşın ayrı güzelliği var..
Rabbim sağlıklı hayırlı ömür versin..
Hepimiz in ömrü bir gün bitecek zaten..
Kaç yaşında bitecek ALLAH bilir..
Hayatın güzelliklerine odaklanin lütfen..
 
Ayrıca bir yazı okumuştum diyorki 30 li yaşlarda bir kadını kandiramazsiniz hem güzel olur hemde yeterli olgunluğa erişir böyle bir yazi
 
Mutlu2890 .!.:
Hayallerimin tıkandığı noktadayım.Kurduğum hayallerde bile otuzumda olmadım.Bir türlü kabullenemedim.Keşke bu aklımla 20 li yaşlarda olsaydım diyorum.Yaşımdan başka hiç bir şeyi takmıyorum.
Ölüme yaklaşıyormuşum gibi geliyor.Kimin ne zaman öleceği belli olmaz ama ölmekten korkuyorum,belki yeterince yaşayamamaktan.Sanki yaşamaya doyamayacakmışım gibi..Annem babam artık yaşlanıyor.Ben de o yolda ilerliyorum.Sanki yaşlanınca insan mutsuzluğa daha çok yaklaşıyormuş gibi..Ölüm son değil,ama bu dünyanın sonu...Sonrasını bilmiyorum ve bu bilinmezlik beni korkutuyor.Evlenmedim,evlenmeyi istiyorum ,sonra sorumluluklar aklıma geliyor kaçıyorum.Bunalımdayım.Ölümden korkuyorum.Ölümsüzlük de çözüm değil..Ölüm de gerekli..Onu da kabul edemiyorum..Yaşlanmasak da yaşlanacağız..
Her şeyin yolunda olduğunu düşündüğümde bu düşünce aklımı kemiriyor.Yaşıtlarımın ikinci çocukları var ve ben hala yalnızım..
Otuz yaa..Kapı gibi 30...yirmili yaşlarım berbattı,ergenliğim berbattı..Belki büyümek istemiyorum..Bilmiyorum..Bu düşünce beni terkedecek mi?Hayatım hep böyle kaygılarla mı devam edecek...
Genişletmek için tıkla...
Boyle dusunursenız gerı kalan zamanınızı saglıklı yasayamazsınız .Psıkıyatrıst onerıyorum en acılınden.Hıcbırımızın hayatı kolay degıl .31 yasındayım .Boşandım .Artık işimde yok .Sevgılımde yok .Ben ne yapayım ?Daha sayabılırım istersen .
 
Mutlu2890 .!.:
Hayallerimin tıkandığı noktadayım.Kurduğum hayallerde bile otuzumda olmadım.Bir türlü kabullenemedim.Keşke bu aklımla 20 li yaşlarda olsaydım diyorum.Yaşımdan başka hiç bir şeyi takmıyorum.
Ölüme yaklaşıyormuşum gibi geliyor.Kimin ne zaman öleceği belli olmaz ama ölmekten korkuyorum,belki yeterince yaşayamamaktan.Sanki yaşamaya doyamayacakmışım gibi..Annem babam artık yaşlanıyor.Ben de o yolda ilerliyorum.Sanki yaşlanınca insan mutsuzluğa daha çok yaklaşıyormuş gibi..Ölüm son değil,ama bu dünyanın sonu...Sonrasını bilmiyorum ve bu bilinmezlik beni korkutuyor.Evlenmedim,evlenmeyi istiyorum ,sonra sorumluluklar aklıma geliyor kaçıyorum.Bunalımdayım.Ölümden korkuyorum.Ölümsüzlük de çözüm değil..Ölüm de gerekli..Onu da kabul edemiyorum..Yaşlanmasak da yaşlanacağız..
Her şeyin yolunda olduğunu düşündüğümde bu düşünce aklımı kemiriyor.Yaşıtlarımın ikinci çocukları var ve ben hala yalnızım..
Otuz yaa..Kapı gibi 30...yirmili yaşlarım berbattı,ergenliğim berbattı..Belki büyümek istemiyorum..Bilmiyorum..Bu düşünce beni terkedecek mi?Hayatım hep böyle kaygılarla mı devam edecek...
Genişletmek için tıkla...
Valla keşke ben senin yerinde olsaydım canım bu kadar diyorum. (30 yaşında evliyim...)
 
Herkes ölecek yaşta. Ölümün erkeni geçi olmaz. Ölümü düşünmek de iyidir bazen; yaptıklarına, yapmadıklarına odaklanır insan. Ne bileyim, birine küstüyse aman üç günlük dünya değmez der, ya da bunu da yapayım hazır fırsatını bulmuşken zaten ölüm var der insan ölümü hatırlayınca.

Yaşlanmak da güzel bence. Bu sene ilk defa beyaz saçım çıktı benim, görünce bir değişik oldum, ama sevdim onu. Yaş aldım, tecrübe kazandım, bana verilen bu emanetle birlikte bu yolda ilerliyorum diye düşündüm. İleride beyazlarım artarsa boyatır mıyım diye düşündüm, galiba boyatmam. Çünkü kendimi o halimle de sevebilmeyi umuyorum.

Sonuç olarak, dengeli olduğu müddetçe ölümü hatırlamak kötü bir şey değildir. Hayatın bir gerçeği sonuçta. Yaşlanmak da öcü değil, ama bize dayatılan algı hep tersi, aman estetikler, yaşlanma karşıtı kremler, hep genç görünme zorunluluğu yoksa tercih edilmeme ya da aldatılma riski uzar gider böyle. İnsan olduğumuzu hatırlayınca, hayatın her dönemi tatlı görünüyor bence.

30 yaşınızı sevin. Bir gün 40 olursanız 40 yaşınızı, 60 olursanız 60 yaşınızı da sevin.
 
Geçen gün bir rüya gördüm ben de. Tekrar lise 1'deymişim, arkadaşlarımla oturup derse giriyormuşum. O kadar mutlu oldum ki rüyada. Sanki kanatlanıp uçacağım. "Demek ki hayal kurmuşum hepsi hayalmiş, hala 14 yaşındayım potansiyel doluyum" diyordum. Yaşım hala çok genç, henüz 20'yim ama bilinçaltımda şimdiki aklımla lise zamanlarıma dönmek istiyorum belli ki.
Sizin konuyla alakasına gelirsek, ne fark ettim biliyor musunuz? Lise 1'deyken de "Keşke şimdiki aklımla ortaokul zamanlarıma dönebilsem" derdim. Bu işin sonu yokmuş. Sürekli geçmişe özlem duyarsam, liseye dönmek istersem 20lerimin güzelliklerini nasıl yaşayacağım? Fırsatlarını nasıl değerlendireceğim? Her yaşın kendine göre bir olgunluğu, bir güzelliği var. Ömrümüzü yaşamadan bitiremeyiz
 
Yaş ilerledikçe düşünce yoğunluğu da artıyor gerçekten. 22 yaşımla 23 yaşım bir değil. 24 olacağım 2 ay sonra hiç hiç değil. Her yaşın ağırlığı çok farklı. Ama ölüm 30 dan sonra gelmiyor ölüm her an var. Bence bunu düşünmeyin. Aksine 30'a kadar yaşadığınıza şükredin ve içinizde kalan yapmak istediğiniz şeylere odaklanın. Ölüm herkese var sadece size yok.
Hayatın iyi yönlerine odaklanıp nefes aldığınız sürece canınız ne istiyorsa onu yapın
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X