Tam motor gibi oldun!!

akşam ne yaptınz?
Dün akşam kardeşim ve annemin d. günüydü.iş çıkışı diğer kardeşlerimle organizasyon yaptık, hediye falan almaya gittik.
Gece saat 12 ye geliyordu aradı eşim bakmadım.yaklaşık 40 dk sonra ben aradım duymamışım diye.nerde kaldın falan dedi, sorularına cevap verip kapattım.Gece eve gittiğimde kanepede uzanmış beni bekliyordu (normalde 11de uyur) ben hemen üstümü çıkarıp yatağa girdim, selam dahi vermedim.Bi 10 dk sonra da o geldi yatağa.. birbirimizin suratının "s" sine bile bakmadık yani.

Beni asıl kızdıran bu kadar hatasını yine hata yaparak kapatmya çalışması.
Biliyorsun ki sen adam olup yanıma gelmediğin sürece ben senin yüzüne bakmayacam be adam bu neyin inadı?
 

burnu düşse yerden almıcak. demek ki pis
 
tam olarak öyle sayılmaz, 4 yıldır hep hakaret işitmiyorum, hatta hiç işitmemiştim.
Ama nerdeyse hergün bıkmadan usanmadan müdahale ediyordu giydiklerime.
Ben de bıkmadan usanmadan olduğum gibi devam ettim,
Bana diyor ki "her konuda değiştirdin kendini tam bir aile annesi oldun ama bi şu kıyafet konusunu aşamadık"..
Ulan ben hayatımı, karakterimi, kişiliğimi değiştirmişim sana ve evliliğine ayak uydurucam diye sen daha ne giyiminden kuşamından bahsediyorsun.
 

kendin olmaktan çıkmışsın bu seni rahatsız etmiyo mu peki sana aşık olduğunda bu kadın değildin
 


muzur, yazdığın her kelime için o kadar çok teşekkür ederim ki..
her biri bir taktik, bi argüman, bi yol.
ilk yazdığın yazıda ki tavrı takınmayı düşünmüştüm evi terkedemeyeceğim için.. ve eşimin "soğudum" kelimesi zayıf noktasıdır iyi bilirim.
Ama ikinci yazında belirttiklerini hiç düşünmemiştim şimdiye kadar, hayat kurtarır o kadar diyim.
Ben şuan hiç konuşmuyorum, hatta hiç yokmuş gibi davranıyorum yalnız ki çok uzun bir sürede böyle devam ettirmek istiyorum çünkü müthiş hırsım var ona karşı.Bu tepkisizlik çok ağır bir hareket değil di mi?
 
kendin olmaktan çıkmışsın bu seni rahatsız etmiyo mu peki sana aşık olduğunda bu kadın değildin
kesinlikle bu kadın değildim.
ama o zaman anne de değildim, çocuğum doğduktan sonra bütün önceliklerim değişti.
Arkadaş çevrem, iş çevrem, o gezmeler tozmalar, çılgın düşünceler.. hiç biri yok artık, bebeğim var sadece.
4 senede apayrı bi vücut apayrı bi karakter oldum ama şikayetçi değilim, yaş oldu 30.
değişmedim aslında "olgunlaştım" daha doğru bi tabir.
 

canım rica ederim
işine yararsa ne mutlu bana
bence hiç ağır bir hareket değil, aksine sonuna kadar hakettiğini düşünüyorum eşinin
benim eşim de, sanki o benimle evlenmeye karar verdiğinde giyimim bugünkünden farklıymış gibi, ne zaman bir yere gidecek olsak başlar incelemeye, onun şurası şöyle bunun burası böyle, giymesen olmaz mı, neden bunu giyiyorsun vs vs vs ama bunun da bir uslubu var, bence seninki çok çok ileri gitmiş

bir de ne yalan söyliyeyim, o kelime kadar, bedduayı da affedemezdim ben öyle kolay kolay
o yüzden ayak direyebildiğin kadar dire bence, ama sakın saygını bozma, hakaret içeren kelimeler söyleme, haklıyken haksız duruma düşme


ikinci yazıda yazdıklarımı ben gerçekten uyguladım, gerçekten işe yaradı, arkadaşlarım da aynı şeyi söylüyor, tecrübeyle sabit yani
 

ben seni çok iyi anladım
 

ikinci yazında yazdıklarını uygulıcam sonuçlarınıda mutlaka paylaşıcam :)
umarım sizin aldığınıuz sonuçları alabilirim.
ben daha önce "şöyle bi adam olucam böyle bi adam olucam" diye yazdırıp imzalatıp evin en orta yerine asmıştım.hatta eve gidip gelende okuyodu bazen mahçup oluyodu yaptık bi eşeklik gibi ama senin taktik daha ayrı daha arkası gelen bi taktik.
ben seni çok iyi anladım

genelde anlaşılamıyorum, bu kadar değişime uğramam çevremdekileri korkutuyor sanırım.
çok değiştin derlerken özellikle fotoğrafçılıkta ki çevrem, acıyarak bakıyorlar sanki yüzüme
 
genelde anlaşılamıyorum, bu kadar değişime uğramam çevremdekileri korkutuyor sanırım.
çok değiştin derlerken özellikle fotoğrafçılıkta ki çevrem, acıyarak bakıyorlar sanki yüzüme

eğer insan değişimden önce bazı şeylere doymuşsa, ve evliliğinde mutluysa (ki yazmışsın normalde sizin aranızda böyle incitici hakaretler olmazmış, genelde mutluymuşsunuz) rahatsız olmuyor değişmekten, aksine gönüllü oluyor.
eğer bu değişim seni üzmüyorsa, yeni halinle barışıksan kimin ne düşündüğü çok önemli değil ama herkesin anlamasını da beklememek lazım
normal hayat gidişatının değişmesinin yanında, ufacık detaylar bile değişiyor
benim araba kullanışım bile değişti mesela, çok küçük yaşta kullanmaya başladığımdan mıdır nedir, çok iyi araba kullanırım ben, fakat eski deli dolu sürüşümle, anne olduktan sonraki sürüşüm bile farklı
eskiden korkmadığım bazı şeylerden de korkar oldum, mesela gece geç saatte işten dönmekten, eve giden sokakta yalnız yürümekten korkmazdım, anne olunca korkmaya başladım, kendim için değil, ya başıma birşey gelir de çocuklarım annesiz kalırsa diye, o yüzden işten geç çıkmaya da son verdim
istesem, çocuklarıma bakabilecek insanlar var, kv'dem de, teyzemiz de bakar Allah razı olsun, ama şu anda çocukları bırakıp gidip eğlenmeye içim elvermiyor, (tabi bazen yapıyorum ama sık değil), eşim de böyle
bunun gibi bir sürü örnek var
yapılmaması gereken tek hata, tüm ilgiyi çocuklara verip eşi unutmak, bunu da yapmamak için çaba harcadım, harcıyorum
ha ama şu da var, çocuklar büyüdükçe, tekrar özüne dönmeye başlıyor insan eh, bu da kötü birşey değil
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…