- 2 Ekim 2011
- 841
- 733
- 333
- Konu Sahibi shadowshows
-
- #21
11 Kasım 2013te bebeğimi dünyaya getirdim. Kızım 10 gün sonra 4 aylık olacak. İlk 1 ay sadece anne sütü verdim, ama bebeğim sürekli ağlak, huzursuzdu. Göğüslerim büyük, çok dolgun ve sürekli süt sızdığı için ben sütüm çok iyi sanıyordum. Ama bu tamamen bi yanıltmacaymış. 1 aylık kontrole gittiğimde bebeğim doğum kilosunun üzerinde sadece 80 gr aldığını gördük. Doktorum her emzirmeden sonra aldığı kadar mama vereceksin dedi. Mamaya o kadar karşı bir insandımki, doktoru dinlemedim. Aile hekimime götürdüm. O kesinlikle mama vermemi, emzirdikçe geleceğini söyledi. 2 hafta kadar daha sadece emzirdim, kilo kontrolüne götürdüm 100 gr almıştı. Sonra geceleri 1 kere mama vermeye başladım. Bebeğimin kilosu hala alt sınırın altındaydı. Bu arada farklı doktorlara gidip duruyorum, ve her doktor başka birşey söylüyor, kafam iyice karışıyordu. Bir doktor mamayı kesinlikle kaşıkla vermemi yoksa emmeyi bırakacağını söylüyor, bir doktor biberondan bişey olmaz diyor. Hastaneden çıkıp ağladığımı, karamsarlığa kapıldığımı çok iyi bilirim. Sonra düşündüm, aile hekimi dışında tüm doktorlar mama vermemi söylüyordu. Sonuçta işin uzmanı aile hekimi değil, çocuk doktoruydu.
Mamayı günde 2 ye çıkardım. Sonra yeni bir doktor buldum. Çok samimi, iletişimi çok iyi ve gerçekçi bir doktor. Günde 3-4 kere mama vermemi istedi. Kaygılarımı bir kenara atmamı, anne sütünün önemli olduğu kadar, beslenmesinin gelişiminin daha önemli olduğunu söyledi. Çocuğum 2 aylıktı ve hastane çıkışları hala oluyordu üstüne. Aldığı anne sütü yanına kar, sonrası mama dedi. Ben o an çocuğuma anne sütü diye inat ederek ne kadar zarar verdiğimi anladım. Yaklaşık 2 aydır günde 4 kere mama veriyorum. Mamadan önce mutlaka emziriyorum. Bebeğim 2 ayda 2 beden büyüdü. İlk 2 ay öyle yapptığım için şimdi çok pişmanım.
Aslında Türkiyede anne sütünü överken, kamu spotları yaparken, seminerler verirken birşeyi hep unutuyorlar. Anne sütü çok önemli, ama yetmediğini yada olmadığında bunu dram haline getirmemek gerekiyor. Anneer hamilelikten başlayarak hep baskı ve stres altına alınıyor. Süt olmadığında ise böyle tatsız şeyler yaşanıyor. Avmlerdeki emzirme odalarında kızımdan çok sonra doğmuş, ama çok büyük duran ve sadece anne sütü ile beslenen bebekleri grünce kendimi hep yetersiz görüyordum. Neler hissettiğimi anlatamam. Birde tabi sütü olduğu için nispet yapan anneler varki onlara hiç değinmeyeceğim..
Birde çevre baskısı varki, artık o çevrenin ağzını büküp dikmek istiyorum. Tahammülümün kalmadığı bir konu komşu akrabadan oluşan teyze sürüsü varki, elimdeki biberonu kafalarında kırasım geliyor. Ben anne sütü için mücadele etmiş, psikolojik travmalar geçirmiş bir anne olarak, ve mama vermeyi artık kabullenmiş bir düzen oturtmuşken, illa bir teyze gelir, biberonu görür, mama verme, südünü ver, südünle besle, niye mama veriyosun der. Onlara açıklama yapmaya eskiden çalışırdım, ama baktımkı işe yaramıyor, tersleyip susturuyorum. Sanıyorki ben işin kolayına kaçtığımdan mama veriyorum. Birde benim bebeğim ufak bir bebek. Hiç bir zaman bacakları boğum boğum olmadı. Bunu gören herkes kendinde konuşma hakkı buluyor. Sanki ben iyi bakamamışım, ondan zayıf kalmış bebeğim.
Gece gece 4 aylık dolan içimi döktüm sizlere:) Ancak yeni doğum yapmış, sütü yetmeyen annelere bir ışık tutar belki yazdklarım. Siz siz olun, anne sütü diye benim gibi inatlaşmayın.
Birde insan kınadığını yaşamadan ölmezmiş. Ben zamanında emzirmeyip sadece mama ile besleyen bir arkadaşımı içten içe kınamış, ama ona hiçbirşey dememiştim. Lütfen içinizden bile olsa kimseyi kınamayın bu konuda. Emin olun o anne bebeğini sizden, herkesten daha çok düşünüyordur..
Verdiğiniz moraller için herkese teşekkür ederim.
Tek tek cevap vermek zor olacağı için aklımda kalan soruları burdan cvplayacağım.
Bebeğimde emme problemi yok, o çok güzel emiyor, ama benim sütüm az. Sağmayı denedim, yarım saat sağmada ancak 30-40 cc çıkıyor. Bir iki kere 80-90 cc yi gördüm, ondada emzirmeden sonra epey vakit geçmişti. Yani 3 saatte 1 sağdığımda maksimum 40 cc çıkıyor. Bazen 10 cc 20 cc geldiğinide bilirim.
Herkesinde söylediği gibi çevremizde bir çok bilmiş ahkam kesen bir tayfa var. İnanınki çocuğum doğduğundan beri bu tayfadan bana gına geldi. Emzirme dışındada konuşurlar, ama olaki emzirmede problem var mama takviyesi yapıyosun, bebeğin zayıf ana konu budur. İnsanın kendini kötü hissetmesi için yaratılmış bu tayfa. Ben bebeğime mama içirirken südün yetmiyormu diye soran teyze, yetseydi neden mama içiriyorumki ben. Yok fazlasıyla yetiyor, buzağı bile beslerdim ben bu sütle. Yada diğer soru südün yaramıyormu? Emziren bir anneye sorulacak en cahilce soru südün yetiyormu, südün yarıyormu... Ayrıca o 't' ile söylenir, 'd' ile değil, önce git türkçeyi öğren diyesim geliyor bu teyzelere...
Kv her tlfnda sorar sütün yetiyormu, bende hep çok güzel maşallah derim. Her telefonda sormasından sıkıldım, konuyu bu şekilde kapatıyorum bende.
O yaşlı teyze gruhu sadece süt konusunda değil, her konuda irfan sahibiler. Çocuğu kalabalıkta uyutursun, yazık bu kalabalıkta helak ediyosun çocuğu derler, sessiz odaya götürürsün, gürültüye alışsın böyle yapma derler. Birisi gelir patik giydir ayakları üşür gaz olur der, diğeri gelir patiklerini çıkar sıcağa alışmasın der. Biri gelir ev çok sıcak, alışırsa hasta olur der, biri gelir ev serin üşütür çocuk der. Bunun mesafe koymayla, insanların ağzına laf vermemekle ilgisi yok. Ben ne kadar mesafe koysamda, işlemiyor bu teyzelere, ağzı olan konuşuyor. Bebeğim ağlarken kucağı alıp susturduğumda, bırak bırak, kucağa alıştırmışsın sen bunu, bırak beşiğine ağlarsa ağlasın diyen insan bile gördüm ben. Sanane, sanamı kalmış bunun kararı dememek için zor tuttum kendimi. Ki benim miniğim beşiğinde kendi kendine uyuyan bir bebek. Ağladığında güven duymak için kucak istiyor.
Eşimin bir arkadaşı nişanlısıyla bebek görmeye gelmişti. Nişanlısı daha çocuk sahibi olmamış, daha evlenmemiş benden küçük bayan, inanın gidene kadar 100 tane tavsiye verdi. Sendemi be dedim,çocuk büyütmemişsin, teyze olmamışsın erken başlamıssın. Sen çocuk büyüttün bizimmi haberimiz yok dedim, kardeşi ondan 10 yaş küçükmüş, ordan biliyomuş..
Malesef ülkemizde yeni annelere yapılan bir toplum baskısı bu. Ben o tarz insanlardan uzak durmaya çalışsamda bebek görmeye geliyorlar bi şekilde beni buluyorlar. Kulaklarımı tıkadım herkese, doktordan başka hiçkimseyi dinlemiyorum. Gerçekten bir tecrübeye ihtiyacım olduğunda ise, çevremde gördüğüm en iyi annelerden biri olan ablamı arayıp ona danışıyorum.
Benim kızımda 3aylık sadece emziriyorum ve kilosu iyi şükür..ama kimse birşey demese bile insan kendi kendine dert ediyor bişeyleri diyorum ki kendimce benim sütüm hiç sızmıyor demekki az !!! eeee buna ne demeli??
Bu da dışardan konuşan teyzelerin eseri ama ağız işte hepimiz herşeye yorum yapıyoruz...şanslıyım yalnız büyütüyorum kızımı annem arada gelir söyler bişeyler ama hiç umrumda olmuyor bildiğimi okuyorum ..bir de gelen misafirler de susarsa olacak ama susmazlar...doktor ne derse onu yapıyorum..göbeği düşene kadar yıkamamıştım her bebk görmeye gelen didikledi başımın etini yedi en son dedim yeter yıkıcam allahtan eşim izin vermedi de gene bekledik göbek düşmesini..şimdi de aaaa gülmüyormu e gülüyor size denk gelmiyor diyorum :)kusuyor bu yaramıyor sütün allahtan yaramıyor yarasa demek obez olcaktı... insan ister istemez etkileniyor takmamak lazım ama becerebilirsek..
11 Kasım 2013te bebeğimi dünyaya getirdim. Kızım 10 gün sonra 4 aylık olacak. İlk 1 ay sadece anne sütü verdim, ama bebeğim sürekli ağlak, huzursuzdu. Göğüslerim büyük, çok dolgun ve sürekli süt sızdığı için ben sütüm çok iyi sanıyordum. Ama bu tamamen bi yanıltmacaymış. 1 aylık kontrole gittiğimde bebeğim doğum kilosunun üzerinde sadece 80 gr aldığını gördük. Doktorum her emzirmeden sonra aldığı kadar mama vereceksin dedi. Mamaya o kadar karşı bir insandımki, doktoru dinlemedim. Aile hekimime götürdüm. O kesinlikle mama vermemi, emzirdikçe geleceğini söyledi. 2 hafta kadar daha sadece emzirdim, kilo kontrolüne götürdüm 100 gr almıştı. Sonra geceleri 1 kere mama vermeye başladım. Bebeğimin kilosu hala alt sınırın altındaydı. Bu arada farklı doktorlara gidip duruyorum, ve her doktor başka birşey söylüyor, kafam iyice karışıyordu. Bir doktor mamayı kesinlikle kaşıkla vermemi yoksa emmeyi bırakacağını söylüyor, bir doktor biberondan bişey olmaz diyor. Hastaneden çıkıp ağladığımı, karamsarlığa kapıldığımı çok iyi bilirim. Sonra düşündüm, aile hekimi dışında tüm doktorlar mama vermemi söylüyordu. Sonuçta işin uzmanı aile hekimi değil, çocuk doktoruydu.
Mamayı günde 2 ye çıkardım. Sonra yeni bir doktor buldum. Çok samimi, iletişimi çok iyi ve gerçekçi bir doktor. Günde 3-4 kere mama vermemi istedi. Kaygılarımı bir kenara atmamı, anne sütünün önemli olduğu kadar, beslenmesinin gelişiminin daha önemli olduğunu söyledi. Çocuğum 2 aylıktı ve hastane çıkışları hala oluyordu üstüne. Aldığı anne sütü yanına kar, sonrası mama dedi. Ben o an çocuğuma anne sütü diye inat ederek ne kadar zarar verdiğimi anladım. Yaklaşık 2 aydır günde 4 kere mama veriyorum. Mamadan önce mutlaka emziriyorum. Bebeğim 2 ayda 2 beden büyüdü. İlk 2 ay öyle yapptığım için şimdi çok pişmanım.
Aslında Türkiyede anne sütünü överken, kamu spotları yaparken, seminerler verirken birşeyi hep unutuyorlar. Anne sütü çok önemli, ama yetmediğini yada olmadığında bunu dram haline getirmemek gerekiyor. Anneer hamilelikten başlayarak hep baskı ve stres altına alınıyor. Süt olmadığında ise böyle tatsız şeyler yaşanıyor. Avmlerdeki emzirme odalarında kızımdan çok sonra doğmuş, ama çok büyük duran ve sadece anne sütü ile beslenen bebekleri grünce kendimi hep yetersiz görüyordum. Neler hissettiğimi anlatamam. Birde tabi sütü olduğu için nispet yapan anneler varki onlara hiç değinmeyeceğim..
Birde çevre baskısı varki, artık o çevrenin ağzını büküp dikmek istiyorum. Tahammülümün kalmadığı bir konu komşu akrabadan oluşan teyze sürüsü varki, elimdeki biberonu kafalarında kırasım geliyor. Ben anne sütü için mücadele etmiş, psikolojik travmalar geçirmiş bir anne olarak, ve mama vermeyi artık kabullenmiş bir düzen oturtmuşken, illa bir teyze gelir, biberonu görür, mama verme, südünü ver, südünle besle, niye mama veriyosun der. Onlara açıklama yapmaya eskiden çalışırdım, ama baktımkı işe yaramıyor, tersleyip susturuyorum. Sanıyorki ben işin kolayına kaçtığımdan mama veriyorum. Birde benim bebeğim ufak bir bebek. Hiç bir zaman bacakları boğum boğum olmadı. Bunu gören herkes kendinde konuşma hakkı buluyor. Sanki ben iyi bakamamışım, ondan zayıf kalmış bebeğim.
Gece gece 4 aylık dolan içimi döktüm sizlere:) Ancak yeni doğum yapmış, sütü yetmeyen annelere bir ışık tutar belki yazdklarım. Siz siz olun, anne sütü diye benim gibi inatlaşmayın.
Birde insan kınadığını yaşamadan ölmezmiş. Ben zamanında emzirmeyip sadece mama ile besleyen bir arkadaşımı içten içe kınamış, ama ona hiçbirşey dememiştim. Lütfen içinizden bile olsa kimseyi kınamayın bu konuda. Emin olun o anne bebeğini sizden, herkesten daha çok düşünüyordur..
bu konuda feci dertliyim. oğlum bugün 41 günlük. doğduğu andan itibaren formül mamayla besleniyor. doğduğunda hipoglosemiye girmişti. sezaryen doğum yaptığım ve bebek yoğun bakımda olduğu için emzirme fırsatım ilk anda olmadı. zaten sütüm 1 hafta sonra geldi o da damla damla. profosyonel hastane makinlariyla sagmama ragmen dandik bir el pompasiyla üç beş damla süt geldiğini gordugumde aglayacaktim neredeyse. oglum beni hiç emmedi. biberonun bolluguna alisan oglum zaten sut fakiri olan mememle pek ilgilenmedi. hala deniyorum tutsun emsin diye ama emmiyor. katıla katıla ağlıyor morarıyor. aç bırak emer diye akıl verenler oluyor deliriyorum bu çocuk aç birakmaya gelmeyecek bir cocuk şekeri düşüp fenalasiyor. ben istemez miyim emsin şakır şakır sütüm olsun. makinayla sağmak çok mu daha kolay saniyorlar bilmiyorum ki. ustelik ne kadar ugrastiysam da gunde en fazla 90 cc sut ureyebiliyorum 2 saatte bir sagmama bir suru bitki cayi bol su icmeme ve gıdama dikkat etmeme rağmen. inekleri kiskanir oldum. bu makina bozuk diye 2 tane pomba degistirdim ve aci gercegi kabul ettim pompalar bozuk degil benim sutum az. Psikolojim bozuldu resmen ruyalarimda bile sütle uğraşır oldum bir gun ruyamda erkek kardeşimin bile göğsünden süt fışkırdigini gordukten sonra kafayi kirdigima ikna oldum ve biraktim kendimi uzmeyi. oglumun gelişimi gayet guzel 1 ayda 1,5 kilo aldi doktor anne sütüyle besledigimi sandi benim sutum mamaya bile takviye sayilmayacak kadar azken. demem o ki büyüyor mamayla da olsa büyüyor. ama toplum baskısı ve emzirmeyen anne algısı o kadar kötü boyutta ki. emmeyen çocuk gerizekalı olur bağışıklığı düşük olur diyenler bile var. her anne sütü alan einstein sanki anasını satayım. tek ricam insanlar her şeyi çok bildiğini sanarak akıl vermesin. bizde biliyoruz anne sütü çok sağlıklı ama vermeyince mamud neylesin mahmut
Neler hissettiğinizi çok iyi anlayabiliyorum. Ben artık aştım süt olayını, düşünmüyorum bile. Hala emzirip üstüne mama veriyorum. Sütün iyice azaldı, çerez niyetine emiyor işte. ztn 5 aylık oldu, ek gıdaya başlayacağım. Yalnız bu ay bebeğim kilo almadı. Mamaya başladığımdan beri kilo alımı iyiydi, bu ay bianda düştü, sadece 250 gr almış. Sebebi araştırılıyor şimdi. Aynı miktarda mama verdim ben. Bebeğim çok ufak, aynı aylıklar yanında minyatür kalıyor. 2-3 gündür rüyamda parmak bebek görüyorum, böyle minnacık bir avuç boyunda. Aslında kilo almadığını bugun öğrendim ama hissetmiştim kıyafetlerin boyundan almadığını.Neyi yanlış yapıyorum olmuyor bir türlü bulamıyorum. acaba diyorum beslenme aralıklarınımı uzun tuttum, yoksa miktarımı az verdim. düşünmekten kafayı yiyeceğim artık. Birilerinin kilosuyla ilgili yorum yapmasına katlanamıyorum. Gerçekten bu annelik takıntılı, stresli bir işmiş. Hala kendimi suçlamaktan alıkoyamıyorum. Bebeğim son haftalar çok iştahsız, mamasını zorla içiriyorum. 3 gündür mememle kavga ediyor.Ben emzirmek için inatlaştıkça o da inatlaşıp daha çok bağırıyor. Sakinleşsin diye emzik veriyorum, onu alıp cuk cuk emiyor, sonra emziği çıkarıp tekrar meme veriyorum yine avazı çıktığı kadar bağırıyor. Ama bazende bi yapışıyor 15 dk hiç bırakmıyor. Bilmiyorum kafam çok karışık.
Sizde emziremedim diye hiç üzülmeyin. Güzel kilo almış, sağılığı yerinde. Sağdığınızdada ne kadar çıkarsa ilaç niyetine içirin. İlk bikaç ay insan takıyor kafayı ama ek gıdaya geçeceği zamanda gayet güzel vitaminler, taze meyve sebzeler yiyecek. Bu ilk 6 ay sadece anne sütü diyen kamu spotları bizi bu hale getiriyor zaten:) Ben artık anne sütüyle ilgili kamu spotu çıkarsa değiştiriyorum. Hiç tahammülüm kalmadı böyle şeylere.
bu konuda feci dertliyim. oğlum bugün 41 günlük. doğduğu andan itibaren formül mamayla besleniyor. doğduğunda hipoglosemiye girmişti. sezaryen doğum yaptığım ve bebek yoğun bakımda olduğu için emzirme fırsatım ilk anda olmadı. zaten sütüm 1 hafta sonra geldi o da damla damla. profosyonel hastane makinlariyla sagmama ragmen dandik bir el pompasiyla üç beş damla süt geldiğini gordugumde aglayacaktim neredeyse. oglum beni hiç emmedi. biberonun bolluguna alisan oglum zaten sut fakiri olan mememle pek ilgilenmedi. hala deniyorum tutsun emsin diye ama emmiyor. katıla katıla ağlıyor morarıyor. aç bırak emer diye akıl verenler oluyor deliriyorum bu çocuk aç birakmaya gelmeyecek bir cocuk şekeri düşüp fenalasiyor. ben istemez miyim emsin şakır şakır sütüm olsun. makinayla sağmak çok mu daha kolay saniyorlar bilmiyorum ki. ustelik ne kadar ugrastiysam da gunde en fazla 90 cc sut ureyebiliyorum 2 saatte bir sagmama bir suru bitki cayi bol su icmeme ve gıdama dikkat etmeme rağmen. inekleri kiskanir oldum. bu makina bozuk diye 2 tane pomba degistirdim ve aci gercegi kabul ettim pompalar bozuk degil benim sutum az. Psikolojim bozuldu resmen ruyalarimda bile sütle uğraşır oldum bir gun ruyamda erkek kardeşimin bile göğsünden süt fışkırdigini gordukten sonra kafayi kirdigima ikna oldum ve biraktim kendimi uzmeyi. oglumun gelişimi gayet guzel 1 ayda 1,5 kilo aldi doktor anne sütüyle besledigimi sandi benim sutum mamaya bile takviye sayilmayacak kadar azken. demem o ki büyüyor mamayla da olsa büyüyor. ama toplum baskısı ve emzirmeyen anne algısı o kadar kötü boyutta ki. emmeyen çocuk gerizekalı olur bağışıklığı düşük olur diyenler bile var. her anne sütü alan einstein sanki anasını satayım. tek ricam insanlar her şeyi çok bildiğini sanarak akıl vermesin. bizde biliyoruz anne sütü çok sağlıklı ama vermeyince mamud neylesin mahmut
Sanki dusunlerimi dile döktüm benimde bebegim 22 gunluk ve Sutum yetmiyor . doktor mama vermeme soyledi ama vermek istemiyordum.11 Kasım 2013te bebeğimi dünyaya getirdim. Kızım 10 gün sonra 4 aylık olacak. İlk 1 ay sadece anne sütü verdim, ama bebeğim sürekli ağlak, huzursuzdu. Göğüslerim büyük, çok dolgun ve sürekli süt sızdığı için ben sütüm çok iyi sanıyordum. Ama bu tamamen bi yanıltmacaymış. 1 aylık kontrole gittiğimde bebeğim doğum kilosunun üzerinde sadece 80 gr aldığını gördük. Doktorum her emzirmeden sonra aldığı kadar mama vereceksin dedi. Mamaya o kadar karşı bir insandımki, doktoru dinlemedim. Aile hekimime götürdüm. O kesinlikle mama vermemi, emzirdikçe geleceğini söyledi. 2 hafta kadar daha sadece emzirdim, kilo kontrolüne götürdüm 100 gr almıştı. Sonra geceleri 1 kere mama vermeye başladım. Bebeğimin kilosu hala alt sınırın altındaydı. Bu arada farklı doktorlara gidip duruyorum, ve her doktor başka birşey söylüyor, kafam iyice karışıyordu. Bir doktor mamayı kesinlikle kaşıkla vermemi yoksa emmeyi bırakacağını söylüyor, bir doktor biberondan bişey olmaz diyor. Hastaneden çıkıp ağladığımı, karamsarlığa kapıldığımı çok iyi bilirim. Sonra düşündüm, aile hekimi dışında tüm doktorlar mama vermemi söylüyordu. Sonuçta işin uzmanı aile hekimi değil, çocuk doktoruydu.
Mamayı günde 2 ye çıkardım. Sonra yeni bir doktor buldum. Çok samimi, iletişimi çok iyi ve gerçekçi bir doktor. Günde 3-4 kere mama vermemi istedi. Kaygılarımı bir kenara atmamı, anne sütünün önemli olduğu kadar, beslenmesinin gelişiminin daha önemli olduğunu söyledi. Çocuğum 2 aylıktı ve hastane çıkışları hala oluyordu üstüne. Aldığı anne sütü yanına kar, sonrası mama dedi. Ben o an çocuğuma anne sütü diye inat ederek ne kadar zarar verdiğimi anladım. Yaklaşık 2 aydır günde 4 kere mama veriyorum. Mamadan önce mutlaka emziriyorum. Bebeğim 2 ayda 2 beden büyüdü. İlk 2 ay öyle yapptığım için şimdi çok pişmanım.
Aslında Türkiyede anne sütünü överken, kamu spotları yaparken, seminerler verirken birşeyi hep unutuyorlar. Anne sütü çok önemli, ama yetmediğini yada olmadığında bunu dram haline getirmemek gerekiyor. Anneer hamilelikten başlayarak hep baskı ve stres altına alınıyor. Süt olmadığında ise böyle tatsız şeyler yaşanıyor. Avmlerdeki emzirme odalarında kızımdan çok sonra doğmuş, ama çok büyük duran ve sadece anne sütü ile beslenen bebekleri grünce kendimi hep yetersiz görüyordum. Neler hissettiğimi anlatamam. Birde tabi sütü olduğu için nispet yapan anneler varki onlara hiç değinmeyeceğim..
Birde çevre baskısı varki, artık o çevrenin ağzını büküp dikmek istiyorum. Tahammülümün kalmadığı bir konu komşu akrabadan oluşan teyze sürüsü varki, elimdeki biberonu kafalarında kırasım geliyor. Ben anne sütü için mücadele etmiş, psikolojik travmalar geçirmiş bir anne olarak, ve mama vermeyi artık kabullenmiş bir düzen oturtmuşken, illa bir teyze gelir, biberonu görür, mama verme, südünü ver, südünle besle, niye mama veriyosun der. Onlara açıklama yapmaya eskiden çalışırdım, ama baktımkı işe yaramıyor, tersleyip susturuyorum. Sanıyorki ben işin kolayına kaçtığımdan mama veriyorum. Birde benim bebeğim ufak bir bebek. Hiç bir zaman bacakları boğum boğum olmadı. Bunu gören herkes kendinde konuşma hakkı buluyor. Sanki ben iyi bakamamışım, ondan zayıf kalmış bebeğim.
Gece gece 4 aylık dolan içimi döktüm sizlere:) Ancak yeni doğum yapmış, sütü yetmeyen annelere bir ışık tutar belki yazdklarım. Siz siz olun, anne sütü diye benim gibi inatlaşmayın.
Birde insan kınadığını yaşamadan ölmezmiş. Ben zamanında emzirmeyip sadece mama ile besleyen bir arkadaşımı içten içe kınamış, ama ona hiçbirşey dememiştim. Lütfen içinizden bile olsa kimseyi kınamayın bu konuda. Emin olun o anne bebeğini sizden, herkesten daha çok düşünüyordur..
Amonra bebeğin olmuş ve büyümüş ... Süperbu konuda feci dertliyim. oğlum bugün 41 günlük. doğduğu andan itibaren formül mamayla besleniyor. doğduğunda hipoglosemiye girmişti. sezaryen doğum yaptığım ve bebek yoğun bakımda olduğu için emzirme fırsatım ilk anda olmadı. zaten sütüm 1 hafta sonra geldi o da damla damla. profosyonel hastane makinlariyla sagmama ragmen dandik bir el pompasiyla üç beş damla süt geldiğini gordugumde aglayacaktim neredeyse. oglum beni hiç emmedi. biberonun bolluguna alisan oglum zaten sut fakiri olan mememle pek ilgilenmedi. hala deniyorum tutsun emsin diye ama emmiyor. katıla katıla ağlıyor morarıyor. aç bırak emer diye akıl verenler oluyor deliriyorum bu çocuk aç birakmaya gelmeyecek bir cocuk şekeri düşüp fenalasiyor. ben istemez miyim emsin şakır şakır sütüm olsun. makinayla sağmak çok mu daha kolay saniyorlar bilmiyorum ki. ustelik ne kadar ugrastiysam da gunde en fazla 90 cc sut ureyebiliyorum 2 saatte bir sagmama bir suru bitki cayi bol su icmeme ve gıdama dikkat etmeme rağmen. inekleri kiskanir oldum. bu makina bozuk diye 2 tane pomba degistirdim ve aci gercegi kabul ettim pompalar bozuk degil benim sutum az. Psikolojim bozuldu resmen ruyalarimda bile sütle uğraşır oldum bir gun ruyamda erkek kardeşimin bile göğsünden süt fışkırdigini gordukten sonra kafayi kirdigima ikna oldum ve biraktim kendimi uzmeyi. oglumun gelişimi gayet guzel 1 ayda 1,5 kilo aldi doktor anne sütüyle besledigimi sandi benim sutum mamaya bile takviye sayilmayacak kadar azken. demem o ki büyüyor mamayla da olsa büyüyor. ama toplum baskısı ve emzirmeyen anne algısı o kadar kötü boyutta ki. emmeyen çocuk gerizekalı olur bağışıklığı düşük olur diyenler bile var. her anne sütü alan einstein sanki anasını satayım. tek ricam insanlar her şeyi çok bildiğini sanarak akıl vermesin. bizde biliyoruz anne sütü çok sağlıklı ama vermeyince mamud neylesin mahmut
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?