sanki zorla getirmişler onu oraya, surat sürekli asık, zaten bu sene performansı yok, kaybedince öfke nöbetleri. önceki senelerde de oyun kaybedince çığlıklarından ada inliyordu. dere kenarında attığı çığlıkları hala hatırlıyorum.
konuşurken kızın öfke gözlerinden okunuyor, istemsizce dudakları falan kasılıyor. sahra zaten tahrikkar. yakın temas oyunlarında ne kadar sert girişiyor. bu sene bu ünlülere tahammül gösteremiyorum izlemiyorum. ara sıra panoramaya bakıyorum zaten yarışların sonu başından belli. kazanan aynı kaybeden aynı.
