- 1 Nisan 2021
- 1.544
- 1.513
- 83
- Konu Sahibi Pestososlumakarnam
-
- #21
Siz çocukken ailenizde size karşı böyle tavır takinan kardeş ya da ebeveyn var mıydı? Çünkü bu tür travmaları olan kişiler aynı karakter dizilimine sahip insanlarla yakınlık kuruyor. Mesela narsist ebeveyne sahip biri narsist biriyle evlenir gibi.
İş yerinde kimse size tavır yapacak kadar samimi olmamalısınız. Mesafeniz hep orta olmalı. Sorunları dinleyin, yorum yapmayın, kendi sınırlarınızı asla başkası için geçmeyin, geçilmesine izin vermeyin.
Böyle davranırsanız karşıdaki de sizin en ufak durumda arkanızı döneceğinizi anladığından böyle tavırlara girmez.
Anladığım siz arkadaşlarınıza bağımlı davranıyorsunuz yani anne gibi kardeş gibi her şeyi paylaşıp onların istediği kişiliğe giriyorsunuz. Sevilmek onaylanmak ihtiyacınızı bunlardan karşılamayın. Yanlış ve karaktersiz insan sayısı daha fazla.
O kadar doğru ki yazdığınız.. Bir kaç tecrübeden sonra karar almıştım sınırlarımı koruyacağım diye. Dışarıda buluşmayacağım mesaiden sonra diyalog kurmayacağım diye kararlarımı uyguladım.
Özel hayatımı anlatmam iş arkadaşlarıma görüşmem buluşmam artık yaptığım tek şey öğle yemeği yemek. Ayak üstü muhabbet etmekti. Bu kadar diyalogla bile bunu yaşıyorum.
Sanırım bunu yaşamamak için robocop olmam lazım. Çözemedim inanın.
Mesajlara anında dönmeyin, kişisel hayatınızı anlatmayın, sorun dinlemeyin veya anlatsınlar soru sormayın. Sahiplenmeyin!! Başkasının sorunlarını sürekli sahiplenmeyin. Bir sürü video var psikolog biri vardı sınır kıyma ile ilgili videoları var bunları izleyin. Gülümseyin, merhaba nasılsın vs ama oturup onu yüklenmeyin. Size soru sorduklarında cevaplamamak hakkınız var.Her şeyi dökmeyin. Şu düşünce olmasın insanlarda vay be, ben ne yaparsam yapayım yanımda !! İş arkadaşları bunlar. Ayrı tutun
Hiç sallama ve sen de sanki onu çok iyi tanımıyormuşsun gibi davran gelip konuşmaya çalışacak sanki anlamamışsın gibi davranırsın, zamanım yok farkında değilim gerek yok dersiniz ama asla eskisi gibi davranmazsınız. Ben genelde böyle tipleri iş arkadaşı olarak gördüğümü hissettiririm . İşle alakalı durumlarda konuşmaktan çekinmem, tavırlı olsa bile söz konusu iş sonuçt aama başka bir konuya girdiği anda kapatırım. Kimseye de dedikodu yapma onunla alakalıAnladım peki şuan garip garip davranan yokmuşum gibi davranan kişiye karşı nasıl bir tutum sergilemeliyim. Bir süredir ben de o yokmuş gibi davranıyorum ama aşırı yorucu şeyler cidden hiçbenlik değil
Muhtemelen bir uzmandan yardım almanız gerekiyor.Yani tamamen olmasa da kısmen vardı. Bunun çözümünü nasıl bulacağım peki
Birine sorabildim 3 yıl sonra aradı beni diğeri hiç açmadı zaten telefonlarımı. O zaman öyle oldu kendimi kötü hissediyordum falan dedi. Ben güneydoğuda bir yerde çalışıyordum. Arkadaşım da batıda güzel bir şehirdeydi. Benden daha iyi durumdaydı bana göre.Sordunuz mu peki neden diye ?
Şahsen ben böyle küsen, tavir alan insanlara karşı gidip "ne oldu, sorun ne" diyen biri değilim. Eğer aramızda bir sorun olduğunu düşünüyorsa ve gelip bana bunu soyluyorsa o zaman konuşuruz bunu. Ama bana farkında dahi olmadigim şeylerden dolayi tavırlı davranan insanlara karşı duvar gibiyimdir. Dolayısıyla bana küsen kişi beni hiç tanımamış demektir. Çünkü küstügünde kendisine hiçbir koşulda ulaşmaya calismayacagimi bilir. Çocuk değiliz. Artık hayatın bir ton sorunu ve koşuşturması içinde bir sorun daha ekleyemiyorum kendime. Şahsi dusuncem bunlar. Uğraşmamaniz yönünde...
Bi daha gormeyecegim insana neden altin vereyim diye dusunmusturBirine sorabildim 3 yıl sonra aradı beni diğeri hiç açmadı zaten telefonlarımı. O zaman öyle oldu kendimi kötü hissediyordum falan dedi. Ben güneydoğuda bir yerde çalışıyordum. Arkadaşım da batıda güzel bir şehirdeydi. Benden daha iyi durumdaydı bana göre.
Benim düğünüm vardı. Konuştuk yanımda olursun kuaföre falan birlikte gideriz diye. Hiç beklemediğim bir anda benim tayinim çıktı bir de tam düğün öncesi. Hem benim düğünü konuştuk hem tayini haber verdim. Son konuşmamız oldu. Bir hafta aradım düğün öncesi açmadı. Taa 3 yıl sonra aradı beni
Büyük ihtimalle 30 yaş altısınız, 30 yaşınızda gelecek güncellemeyi bekleyin. Bi aydınlanma geliyor ve hiç bişey umrunda olmuyor. Özellikle arkadaşlarBen bi konudan fena halde bunaldım sanki sadece benim başıma geliyormuş gibi hissediyorum o yüzden konu açmak istedim.
Hayatimın çeşitli dönemlerinde lise üni özel sektör kamu vs. Çevremde arkadaş olduğum kişiler böyle dan diye bi tavırlara giriyor. Gözünüzde canlansın diye iki örnek vereceğim.
Ergenlik döneminde çok sevdiğim aynı dershaneye gittiğim aynı sırada oturduğum bi kız ark bi sabah bambaşka bir sıraya geçti oturdu. Öncesinde yaşanmış bir sorun yok. Tam liseye geçiş dönemi ortaokuldan çıkmışım mantıklı düşünmediğim bir dönem o kadar çok ağlamıştım ki öğretmenler gelip konuşmuştu bir sorun olmadığını öyle oturmak istediğini söylemişti. Ama nasıl böyle b.kmuşum gibi tavır takınıyo insanı aşırı kötü hissettiriyor o tavır. Sonra yine beraber oturmaya başladık eskisi gibi.
Yakın geçmiş zamanda ise çalıştığım kurumda (aynı odada çalışıyoruz) iki yılda iki üç kere küstü. Sebepler o kadar esten püften ki şimdi düşündükçe kendime çok kızıyorum neden alttan aldım diye. Davranışlarıma bakıyorum bana nasıl gelindiyse öyle gittim. Sorsanız etrafa kardeşim diye tanıtırdı beni.
En son yine böyle küsüp tavır aldığında ben de konuşmadım alttan almadım arkadaşlığımız bitti tam iki yıl sonra özür mesajı attı. Engelledim.
Bu aralar yine başıma böyle bi şey geldi sevdiğim bi arkadaşım ben yokmuşum gibi davranıyor. Bazen diyorum git sor derdi ne diye ama Ay o kadar bıktım ki şöyle tavır alınmasından. Derdi neyse gelsin kendi söylesin diyorum “ pesto sana darıldım “ “küstüm vsvs” diye.
Bunu yaşamamak için yada yaşanınca takınacağım tavır konusunda çok kararsızım ve bu durumdan bıktım. Böyle bi durumla karşılaşan yada fikri olanlardan yorum rica ediyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?