Biz de 4 aydır evliyiz. Eşimin bekar evinde eylül başından beri birlikte yaşıyoruz. Öğretmen olduğumuz için yaz tatilinde ailelerimizin yanındaydık. Birbirimizden ayrı kaldık baya. 9 senelik birlikteliğin ardından evlendik. Ama 9 senede tartışmadığımız kadar tartışıyoruz, küsüyoruz
.
Benim eşim de böyle kavgalarda çekip gidiyor. Sonuncuda öğlene kadar görmedim onu hatta (sabah ben işe giderken yoktu).
Ben onu aramıyorum. Açmaz diye. Bir de aradığımı görürse iyice egosu şişer. Geçen gece nerede acaba diye merak ediyordum, ertesi gün twitter’da Galatasaray ile ilgili attığı yoruma denk geldim o saatlerde. Oh dedim iyi ki meraktan ölüp saatlerce uyanık durmamışım.
Mümkünse onu evde oturup beklemiyorum. Ben de dışarı çıkıyorum, çok geç değilse. Evden çıkamıyorsam da oturup onu beklemiyorum yani, işime bakıyorum.
Psikoloğumla konuştuk bu konuyu. O anda kırıcı bir şeyler söylemesinden, geri dönülemez bir şey yapmasındansa böylesi daha sağlıklı dedi. Ama sakinleşip döndüğünde tartıştığınız konuyu konuşmak, halı altına süpürmemek önemli dedi. Yoksa olaylar daha da büyür, her tartışmada tekrar tekrar çözülmemiş konular önünüze çıkar dedi.