Sevgili dolunay benim derdim uykusuzluk değil..hakkaten uyusa dediğin gibi nefes almadan uyuturum göğsümde. Ama o öyle şiddetli ağlarken anne kendini nasıl çaresiz hissediyo bilemezsin. Cumartesi günü o kadar çok ağladı ki artık dayanamayıp 1 buçuk saat uzaktaki çocuk hastanesine götürdük. Tüm kontrolleri normal Söylediğin gibi çok şükür sağlıklı. Ama o öyle ağlarken aklına binlerce şey geliyo, en kötüsü de ya bi derdi varsa anlamıyosam..Doğduğu andan itibaren herşeyim o oldu her annede olduğu gibi. Nasıl göründüğüm ne durumda olduğum umrumda bile değil. Tek derdim ona yetemiyo anlayamıyo olmak. Hatta sütüm olduğundan emin olmama rağmen ya haklılarsa doymuyosa bebeğim diye düşünmek...