açıkçası kızımı onunla çok yalnız bırakmamaya dikkat ediyorum.sert bakışlar ve davranışlarla onu korkuttuğunu düşünüyorum.kızım konuşmaya başlamadan önce bunları ıspat edemiyordum o nedenle ne söylediğini öğrenmek için yumuşak bi ses tonuyla sordum .kızım neden ağlıyorsun yoksa baban seni incitecek bişiymi söyledi dedim...sert bi tavrım olmadı.doktora veya terapistede gitmeyi teklif ettim fakat uğraşamam diyerek kesip attı.evet sert söylesenizde incinmiyorum.çünkü amacım kendim değilim objektif olarak birilerinden yardım almak.en ince detaya kadarda o nedenle verdim .ve evet haklısınız yukarıdaki yazılarda.ve fakat karşınızda eşi tarafından kızı silah olarak kullanılan nede olsa kızı bırakıp gidemez diye düşünen bir erkeğin eşi,aynı zamanda ablanlarla geçinemezsin o yüzden boşanma diyen bir annenin kızı var...kızım 2.5 yaşında tek başımayım.benden hiç ayrılmadı kimseye bırakıp gitmedim.ve evet dün akşam nefretim ağır basmışsizin gibi insanlar derken bir çocuğu "anne üzülme" diye ağlayacak hale getiren insanlardan bahsediyorum, siz ve kocanız ve evliliği güç savaşına dönüştüren insanlardan. hiçbir evlilik güllük gülistanlık değil, illa ki herkes annesinin babasının tartışmasına şahit olmuştur.
ama bir gecede çocuğa kaç travma yaşatmışsınız karı koca.
siz ikiniz daha bir evliliği idame ettirmeyi bir doktora kavgasız gürültüsüz gitmeyi beceremiyorsunuz, o çocuğu psikolojisi bozulmadan nasıl büyüteceksiniz.
çözüm ya kocanızla oturup konuşacak, çocuğun ne hale geldiğinden bahsedeceksiniz ve ikiniz de alttan almayı kendini kontrol etmeyi öğrenecek, ya boşanacaksınız ya da hep alttan almaya razı olarak evliliği devam ettireceksiniz.
çocuğunuz daha küçücük yaşında annesiyle babasının birbirini sevmediğinin farkında.
ne demek küçücük çocuğu köşeye kıstırıp zorla damla damlatmaya çalışmak?
ne demek çocuğu köşeye çekip söyle bakayım baban sana ne dedi demek?
o çocuk mu, lastik mi? çekiştirip duruyorsunuz çocuğu.
yazdıklarım size sert geliyor, biliyorum.
ama çocuğunuzu düşünmüyorsunuz, en azından kocanıza olan öfkeniz, çocuğunuza karşı olan sevginiz ve sağduyunuzdan ağır basıyor.
anlattığınızdan görünen bu.
o kadar kötü değil,ama sadece bencilGözümde erol taş gibi bir baba canlandı.
oda sadece fikir almak içindi .acaba kızım ilerde istermiydi bir kardeşi olsun diye düşünüyordum .fakat o konu çoktan kapandı öyle bi çaba oluşmadı hiç.yaşım geçiyor olduğundan panik olmuştum sadece.ama artık yok uzun zaman önce yapmamaya karar vermiştimBi konunuzu gördümde inş. İkinci çocuğu yapmaya çalışmıyorsun bu adamdan ki konularının çoğu hep kötü giden evliliğin neden 2. Yi düşünüyorsun
sizi hatırlıyorum.eskiden çok görüşürdük forumlarda....ben bunu düşünüyorum çünkü biz olmadığımızda daha rahat olduğu kanısındayım çocukla asla oynamak istemez.benimle sohbet etmez doğru düzgün bilgisayar ve tv ...ve sadece yatacak ...ama dışarda görseniz beni yalancılıkla suçlarsınız.öyle ilgili bir baba ki ben bile şok oluyorumanladımda bılmıyorum abartıyormusunuz
fakat adam bıraz odun buna katılıyorum
bızde 3 senedır evlıyız malum ve cocugumda 5 yasında ıllakı kavgalar oldu ama ama bır kere bıle bızı ıstemedıgını dusunmedım
dusunmedım derken bu bana hıssettırılmedı o yuzden sıze cok uzuluyorum acıkcası.
hala öfkeliyim o nedenle öyle yazdım yüzüne söylemedim.şuan bunu anlayacak yaştamı bilmiyorum.haftaya psikolog randevumuz var o gün konuşacağım hangisi daha mantıklıBiri eşine yaratık der biri diktir git der. Ve bu evlilik çocuğun psijolojisi için devam eder sözde. Şunu bilinki mutsuz bir ialede büyüyen çocuklar daha mutsuz oluyor. Annemle babam ben kendimi bildim bileli kavga ederdi. Her gün boşanın siz ya da küsün yanımda konuşmayın birbirinizle derdim. Çocuklar anne babanın aynı evde olmasını değil mutlu olmalarını isterler. Sizi mutsuz gören o çocuk ne kadar sağlıklı bir psikolojiyle büyüyebilirki?
konularınıza şöyle bir baktım. bir konunuzda kızımı kendim için yaptım, 2.yi yapsam mı diye sormuşsunuz. her kadın anne olmak için doğmadığı gibi her erkek de baba olmak için doğmaz.açıkçası kızımı onunla çok yalnız bırakmamaya dikkat ediyorum.sert bakışlar ve davranışlarla onu korkuttuğunu düşünüyorum.kızım konuşmaya başlamadan önce bunları ıspat edemiyordum o nedenle ne söylediğini öğrenmek için yumuşak bi ses tonuyla sordum .kızım neden ağlıyorsun yoksa baban seni incitecek bişiymi söyledi dedim...sert bi tavrım olmadı.doktora veya terapistede gitmeyi teklif ettim fakat uğraşamam diyerek kesip attı.evet sert söylesenizde incinmiyorum.çünkü amacım kendim değilim objektif olarak birilerinden yardım almak.en ince detaya kadarda o nedenle verdim .ve evet haklısınız yukarıdaki yazılarda.ve fakat karşınızda eşi tarafından kızı silah olarak kullanılan nede olsa kızı bırakıp gidemez diye düşünen bir erkeğin eşi,aynı zamanda ablanlarla geçinemezsin o yüzden boşanma diyen bir annenin kızı var...kızım 2.5 yaşında tek başımayım.benden hiç ayrılmadı kimseye bırakıp gitmedim.ve evet dün akşam nefretim ağır basmış
minik bi kasabada yaşıyorum sadece iki kreş var biri nin öğretmenleri çocuklara ölümle ilgili şeyler anlatırken diğerinin tuvaletleri iğrençti.bilmiyorum çok karışık aklım.yapamadım evet gücüm tükendi hiçbişiye yardım etmedi kiEşiniz zaten fazla ilgili değilmiş
O hasta ve ilgi istiyor; nazlanıyor; klasik hasta erkek; her şey onun dediği gibi olacak; erkek hasta olunca kırklı bebek gibi olur.
Siz de her gün rutin yaptıklarınızı bile yapamamışsınız; eşinizden yardım istemişsiniz; biraz fevri davranmış.
Çocuk ile tehdit vs geçin bunları, 2,5 yaşındaki çocuğu vermem diye tehdit ederse etsin çok da önemli değil; çalışmıyorsanız acilinden iş bulun ki sizin de bir hayatınız olsun; adama bağımlı olmayın.
Allah sabır versın sıze onada bıraz uyum saglasın ınsallah ne bılım duamı etsenız napsanız amasizi hatırlıyorum.eskiden çok görüşürdük forumlarda....ben bunu düşünüyorum çünkü biz olmadığımızda daha rahat olduğu kanısındayım çocukla asla oynamak istemez.benimle sohbet etmez doğru düzgün bilgisayar ve tv ...ve sadece yatacak ...ama dışarda görseniz beni yalancılıkla suçlarsınız.öyle ilgili bir baba ki ben bile şok oluyorum
kendim için derken egom için değil.sadece kızım oldu ama kardeş istemiyorum özümde ilerde kardeş istermi acaba yada beni suçlarmı benim neden kardeşim yok diye .bunları düşünmüştüm.annem asla bakmaz.zaten 65 yaşında bakamam diyor.iki ablam var 700 lira istiyor bakmak için ayrıca annem boşanırsam kendime ev tutmam gerektiğini söyledi.mesleğim var ama çocuğumu bırakacak kimsem yok güvenilir bi bakıcı bulursam belki olabilir.psikolog randevumuza sadık kalıyoruz şuana kadar hiç bi sorun yoktu fakat haftaya ne olacak bilmiyorum.evet sağlam bi plana ihtiyacım var .teşekkür ederimkonularınıza şöyle bir baktım. bir konunuzda kızımı kendim için yaptım, 2.yi yapsam mı diye sormuşsunuz. her kadın anne olmak için doğmadığı gibi her erkek de baba olmak için doğmaz.
kocanız, koca olmadığı gibi baba da değil. böyle bir adamla en başından çocuk yapmayacaktınız ama ömrü bol ve uzun olsun, evladınız olmuş.
kızınız 2.5 yaşında eğer ailenize çok uzak değilseniz, anneniz baksın, siz de bir iş bulun kendinize. sonra da boşanma davası açın, nafaka talep edin.
çocuğu bir psikologa götürün ve gerekirse mahkemeye tanık olarak çağırtın.
eğer şiddet varsa, kesinlikle belgeleyin. kendiniz de bir terapiste gidin, manevi tazminat davası açın.
aldığınız tazminatlar, bir süre sizi ayakta tutmaya yetecektir.
belediyelerin ve iş kur'un meslek edindirme kursları var, bir araştırın. bazı catering firmaları özellikle mesleği olmayan genç kadınlarla çalışıyorlar, yemeklerini onların hazırlamasını istiyorlar, nette araştırın belki bir tane bulursunuz.
eşinizin çocukla ilgili tavırlarını, ailenize, arkadaşlarınıza anlatın. bu boşanma ve velayet davasında sizin avantajınıza olur.
anaokulu gibi bir yerde bir iş bulmayı başarabilirseniz mesela çay kahve servisi, hem çocuğunuz yakınınızda olur, hem de siz iş saatleri içinde çocuğunuzu güvenle bir yere bırakabilirsiniz.
öncelikle kendinize bir plan belirleyin. görünen o ki ailenize güvenemiyorsunuz.
sağlam bir çıkış planınız olsun ve yavaş yavaş uygulayın. çocuğunuz size ihtiyacınız olan gücü verecektir.
bundan sonra daha dikkatli olacağım hatta hiç cevap vermeyeceğim ona çok pişmanım zaten keşke sabretseydim keşkeEşiniz de sizde ego tatmin edeceğiz diye lütfen şu yavrunun yanında bağırmayın ya..of şu çocuklara çok üzülüyorum
duada ediyorum rica da ediyorum yalvarıyorumda olmuyor cute olmuyor arkadaşım olmuyorAllah sabır versın sıze onada bıraz uyum saglasın ınsallah ne bılım duamı etsenız napsanız ama
pekı hakketten uyumasınımı ıstedı cocugun hanı sız bunu hıssettınız oda aksını soylememmıs sonradan ama yanı sızde onunla gayet kosturmusunuz ne bılım uzulmeyın cok
rica ederim.kendim için derken egom için değil.sadece kızım oldu ama kardeş istemiyorum özümde ilerde kardeş istermi acaba yada beni suçlarmı benim neden kardeşim yok diye .bunları düşünmüştüm.annem asla bakmaz.zaten 65 yaşında bakamam diyor.iki ablam var 700 lira istiyor bakmak için ayrıca annem boşanırsam kendime ev tutmam gerektiğini söyledi.mesleğim var ama çocuğumu bırakacak kimsem yok güvenilir bi bakıcı bulursam belki olabilir.psikolog randevumuza sadık kalıyoruz şuana kadar hiç bi sorun yoktu fakat haftaya ne olacak bilmiyorum.evet sağlam bi plana ihtiyacım var .teşekkür ederim
bundan sonra daha dikkatli olacağım hatta hiç cevap vermeyeceğim ona çok pişmanım zaten keşke sabretseydim keşke
Seni kırmak istemiyorum ama ben de dün gece bir yakınımın çocuğu aklıma geldikçe çok Ağladım.Bu yavrunun anne babası inadımdan vaz geçmem en çok inat benim sen benim dediğimi yapacaksın egolarını havada uçuşturup çocuğun yanında sürekli kavga ediyorlar.ve inanır mısın o 2 yaşındaki ki yavrucak kucakların da uyurmuş gibi Gözlerini kapatarak kavgalarını görmek istemiyor.Düşünün bu yavru 2 yaşında.Buna Şahit oldum ve aklıma geldikçe Gözümden yaşlar akıyorbundan sonra daha dikkatli olacağım hatta hiç cevap vermeyeceğim ona çok pişmanım zaten keşke sabretseydim keşke