Popüler Konu Şu An Aklından Ne Geçiyor ?

Boş vermem gerek ama nasıl başaracağım bilmiyorum..

Normalde degisime karsi degilim ama bu kadinlar kulubu degisti degiseli siteye girmemle cikmam bir oluyor. Sevemedim bir turlu

Olmuyor ne yaparsam yapayım olmuyor. Bu durumdan nefret ediyorum!

Öyle demese olmuyor sanki! Ben bilmiyorum sanki!!!

Biri daha "ben ......yim" dediğimde "e herkes öyle" derse ona patlayacağım muhtemelen, kime denk gelirse artık.
İyi de desem kötü de desem aynı şey. Bana ne herkesten? Herkesin bir konudaki düşüncesi, ona verdiği önem derecesi başka, herkes aynı düşünüyor olabilir ben belki buna çooook önem verenlerden biriyim, benim kendi hayatım için çok mühim. Herkesin kendince bir yapısı var, normal bu. En iyi de kendisini bilir kişi. Düşünüyorum; kötü de söylesem mağdur ayağına bununla övünüyorum sanılıyor heralde.
Herkes aynı düşüncede olabilir ama ben başkayım, her insan kendine başka. O şey her neyse iyi/kötü sonuçlarını kendisi yaşayacak.

Beni ne kadar üzdüğünü bi türlü fark etmiyor. Fark etmeyecek de biliyorum..

Beni ne kadar üzdüğünü bi türlü fark etmiyor. Fark etmeyecek de biliyorum..

Yepyeni bir ben lazım.

Tr venüs 3. ev böyleyse tr jüpiter nasıl olur kim bilir

Farkındalığım yüksek, hedefim belli, çok daha bilinçliyim, inancım yüksek, çalışıyorum ve nihayetinde kendimi geliştirdikçe değişiyorum.

Bugün güzel bir başlangıçtı benim için. Devamının gelmesi dileğiyle...

Böyle olması gerekmiyordu..

Bu bir mesaj mı acaba? Bilemedim şimdi.

En kötüsü de bir gün ben bir şeyler yaptığımda kendi zaferi gibi konuşacak etrafta, bana manevi bir katkın yok hiç, ben hep yalnız kaldım, neler atlattım haberin yok, aslında anlamak istersen anlardın da işte. Bu yüzden o gün gelirse inşallah, sana "sakın övünme" diyeceğim muhtemelen... Ben hep tektim.
Hoş canın isterse kendi yaptı da diyebiliyorsun ama hiç belli olmuyor sana...

Bu acı beni mahvediyor. Anlatamadıkça boğuyor. Yardım et Allah'ım..

Çok yazasım var, çok konuşasım. Ah.. Allah'ım... Bazen tıkanıyorum. Anlayan pek yok ya da güvenli gelmiyor, derinliği yok yeterince, bir şeyler eksik. Ya da geliyor, geçiyor... Ama hiç gelmemesinden, bir an olsun nefes almamaktan iyi aslında tabi.
Yumuşak, güvenli ve anlaşılacağım bir alan lazım bana. Bir tane bile olsa...
Beni duyuyorsun Rabbim biliyorum. Bazen cevabı da hissediyorum sanki. Biliyorum önce kendimi aşmam lazım, bunları önce kendime vermem lazım... Bazı şeyleri bir kenara bırakmam lazım hayatımın geri kalanında. Ama sadece bir tane bile olsa bana yeter o alan... Hayırlısı yine de.

Niye benim ruhum daraldı ki durduk yere şimdi..

Elimde sihirli bir değnek olsa da çevremdeki insanları bir çırpıda değiştirebilsem... Hiçbiri mi keyif vermez artık?

Bazı günler yaşamaktan hiç keyif almıyorum, bugün de öyle bir gün işte. Haykırarak ağlayabilirim saatlerce, o derece kırılganım. Psikolojim berbat.

O eski ben değilim artık. İnsana olan güvenim sıfırlandı, sevgim de tükendi galiba. Bu hayatı bu şekilde nasıl göğüsleyeceğimi bilmiyorum. Düşündükçe boğazımda bir şeyler düğümleniyor.

Ruhumun ait olmadığım dönemde ve topraklarda yaşıyorum.

Mutsuzluğun resmi bu.

Ah bu sinsi elti bozuntusu

Katran karası geceler...

Bu 11 temmuzların bir anlamı var mı acaba.. Gözlemleyeceğim.