Saçımın tam ayrım noktasında ince telli saçlarımın içinden kalın ve yamuk yumuk çıkan beyaz saçlarım...
Tamam çıkın da bari düzgün durun, buradayım demeyin
Hayatımda hep bir aksiyon hep bir karmaşa.
Hiç düzene girmiyor ya. 3 yıldır aynı!
3 yıldır iniş çıkışlarla dolu, şoke eden olaylar yaşadığım enteresan bir hayata sahibim.
Durulmuyor benim hayatım yok. Film gibi olmak zorunda.
Artık diyecek söz bulamıyorum.
Ben sabirli biri olamiyorum yahu. Ama aslinda cok yol geldim. Yani eskisine nazaran cooookkkk daha sakinim. Neyse.. yine gecenin bir yarisi uyandim. Pff. Uyusam da normal bi saatte kalksam. Ev yine tam takir. Bisiler yapmam lazim.
Dün ne uzun gündü öyle, hep evde vakit geçiren biri olarak tüm gün bir şeyler yapınca günlerin uzadığını iyi farkettim resmen ve önceki gece uyumadığım için pertim çıkmış biraz.
Ben dünyaya yanlış anlaşılmak için mi geldim acaba diye düşünüyorum.
İçimden geldiği gibi konuşup, davranıp nasıl farklı anlaşılabiliyorum çok ilginç ya.
Bari bu kadar hassas olmasaydım, ikisi bir zor oluyor.
Avazım çıktığı kadar bağırmak istiyorum
Gelmeyin arkadaşım,ateşlenen çocukla bebek görmeye gelmeyin.İstersen söz vermiş ol,ister yemin et,hangi mantıkla gelmeye bu kadar niyetlisin...
Keşke kimse iyi yönlerini bastırmak ve dönüştürmek zorunda kalmasa, herkes saf haliyle kalabilse, rahatça, özgürce...
Biliyorum bazen keşkelerle fazla vakit harcıyorum.
Daha çok anda kalmalıyım.
Hayatta hiçbir şeye kolay sahip olamadım ben..
Bu nereden çıktı şimdi? deme bana..
Sebebini biliyosun..
Kendime üzülmem sorun değil,
onu aştım...
Ama sana kıyamıyorum,
arkadaşlarının çocuklarını severken sen...
Ben birden dalıp gidiyorum...
Allahım diyorum "bu kadar çocuk seven bu adamı ne zaman... baba yapıcam?"