benim için pervanesin resmen.
neden bu kadar çok seviyorsun ki?
üstüme titremen, mutluluğum için çabalaman, beni devamlı gezdirmen, yedirip içirmen, şefkatin, iyiliğin, evlilik hayallerin, fedakarlıkların...
bunlar benim için daha büyük bir yük oluşturuyor.
keşke ben de seni çok sevebilsem.
neden hep aynı şeyi yaşıyorum? sevgiliyiz ama ben aşık değilim işte. bu kaderi yenemiyorum.
sonuç hep aynı. sevemiyorum deyip yine terk mi edicem ben? =( her ilişkimin sonu böyle mi olmalı?
çoookkk mutsuzum. ailem de mutsuz. ben de.
kimse anlamıyor. neden evlenmiyorsun demekten başka bi halt çıkmıyor ağızlardan.
sadece ben biliyorum yaşadıklarımı. =(
sen de hissediyor musun bendeki hissizliği, uzaklığımı? olmuyor. maalesef olmuyor.
ülke değiştirmek de bir halta yaramıyor.
kafamdakiler değişmedikten sonra ne yapsam boş. =(((( sevemiyorum. bu kadar.