Bugün biraz arabeskim, biraz öfkeliyim, biraz da hüzünlüyüm.
Bilerek, rampa çıkarken yol vermeyen adamın üzerine sürdüm ve aynasına çarptım, belki kurallara uymayı, yol vermeyi böyle böyle, arabası zarar gördükçe öğrenir moron. Anlasın herkesin kendisi karşısında geri vitese takmayacağını.
Gerçi hangi birine öğretecek, hangi birine dinleteceksin ki? Bu insanlardan tonla var ve gittikçe çoğalıyorlar... Üremekten çekinmiyorlar. Bense dünyaya getirdiğim el kadar bebeğime bakıp onu bu dünyaya getirmekle iyi mi ettim kötü mü diye düşünüyorum. İnsanlığa olan inancımı kaybediyorum sanırım, hep bu kadar kötü müydük yoksa sadece çocuktuk ve görmüyor muyduk?