Bugün bebeğim için tedaviye başladığım ilk gün.. İlk iğne.. İçim o kadar garip ki, aklımdan geçen şeylerin ne olduğunu bilmiyorum.. Boşluktayım sanki, sadece bebeğim artık gelsin istiyorum... Hasretimin bitmesini, onun sesini duymak istiyorum.. Tenine dokunmak,, ağladığında emzirmek.. Kıyafetlerini koklamak, ütülemek vs. Çok norm şeyler belki bunlar yaşanan hayatın içerisinde, ama benim hasretim işte..