Canım öncelikle evde kalma olayını aklından sil. Başkaları öyle diyor diye yanlış bir evlilik yapma ve yaşın çok büyük değil. 35 yaşında evlenen tanıdıklarım var. Önemli olan mutlu olabileceğin, böyle küçük konularla seni üzmeyecek birisi ile evlenmek. Mesela altın olayı bana çok saçma geldi. Madem çok önemli altının düğünden önce verilmesi kendisi alsaymış. Birde o ettiği laf gerçekten sinirlerimi bozdu. Çok sinirli bile olsa hatta bir konuda haklı bile olsa sana öyle bir kelime söylemeye hakkı yok. Hem yeğenlerini okutmakta nerden çıkmış. Bana çok saçma geldi. Hadi maddiyatı çok fazla olur okutur ona bir şey diyemem ama bir şeyleri kendi birikimlerimizle yapıcaz diyorsun. Asla ayrıl ya da barış diyemem ama ben olsaydım böyle düşüncesiz birisi ile devam etmezdim. O kişiden kurtulurdum hayatıma bakardım. Eğer evlenirsen ailesi sizi sömürür hayatın boyunca çekmek zorunda kalırsın ve mutsuz olursun canım.
Canım sağol, esasında yaşımın çok da büyük olmadığının içten içe farkındayım. Etrafta 35, 36 yaşında evlenen kadınlar da görüyorum. Ayrıca yapmak istediğim şeyler de var daha. Ama beni kişiliğim korkutuyor
Sessiz, pasif, ortamlarda dominant olamayan, kendini gösteremeyen, özgüveni düşük, kolay arkadaş edinemeyen biriyim
Sosyal çevrem sınırlıdır
Bir de 28 yaşından sonra yeni arkadaşlar edinmek gerçekten zor çünkü herkesin geçmişten gelen bir arkadaş çevresi olduğu için öncelik onlarda oluyor. Beni korkutan bu özelliklerim yüzünden evlenemeyeceğimi düşünmem. Bu kişilik yapım nedeniyle bir daha yeni birini bulamayacağımı düşünüyorum
Altını benim almamı istedi zira askerdeydi o ara. Ama evet, nolursa olsun o lafı etmemeliydi bana, çok üzmüştü beni
Ailesi konusu beni de çok düşündürüyor. Gerçekten devamlı beklenti içindeler. Sözlüm ailesine hiç "benim önümde evlenmem var, para biriktirmem lazım" diyemiyor
Onlar ne isterse boynu kıldan ince. Babası evini tamir ettirecek diye bankadan onlar adına kredi çekti 7 bin lira kadar, hala kapatamadı o borcu
Üni. öğrenim kredisini ödemeye başlayamadı bile
Bunlar nasıl aile anlamıyorum, insan herşeyden önce evladını düşünmez mi, ama onlar devamlı beklenti içindeler.
Bir de şöyle bir olay olmuştu: bizde adettir, sözlü ya da nişanlı kıza bayramda hediye getirilir. Kurban bayramında kurbanlık alınır. Ama annem sözlüme "askerden yeni geldin, maddi durumun elvermezse zorlama" dedi, sözlüm de kıyafet aldı hediye olarak. O gün babası aradı, ben sözlümün yanındaydım babasının sesini duydum: "kurbanlık alma, sakın kurbanlık alma!" diye sesleniyordu babası. Sözlüm de gergindi, "tamam baba tamam zaten almıyorum" diyerek kapadı telefonu. Babasının bu hareketi sinirimi bozmuştu.
