- 14 Ağustos 2015
- 3.452
- 1.116
- 29
- Konu Sahibi Yalnizkelebek
- #1
İyi geceler hanımlar
Eskiler belki hatırlar beni
Bir zamanların meşhur yalnız kelebeği ben
Şimdi diyeceksiniz ki ne oldu da döndün
Onca şeye rağmen o adamla sözlendim ben 1 sene önce
Kısa özet geçiyorum
7 senedir görüştüğüm biri vardı 25 yaşındayım ben muhasebeciyim özel sektörde iş varsa çalışırım yoksa evdeyim o da polis memuru
Ünv. de bitti
Ben çalışmaya başladım
Oda Doğu görevine gitti Şırnak dan dönmesini bekledim 3 sene
Döndükten sonra ailemi ikna ettim ve sözlendik
Geçtiğimiz Eylül de
Velhasıl bu adam yıllardır para biriktiremiyor ve hiç bitmeyen bir borcu var kızlar
Ev desen ev değil araba desen araba değil bana sorsanız ailesi yüzünden
Doğuya 60-70 bin borçla gitti çok iyi maaşı vardı dönüşte para biriktirip döncem dedi yine kredi çekip döndü
Sözlenelim dedi kaç sene oldu tamam dedim
Kimseye değil ama ona güvenmek istedim
Sözlenince bi aile kuracağını anlar ona göre davranır diye
Tam aksine sözlendiğimizden beri gözümden yaş dinmedi
Şırnaktan geldi ben işsizdim insan 3 yıl ayrı kaldığı sevdiğiyle vakit geçirmek istemez mi insan
Zaten ayrı şehirdeyiz ama 2 saatlik yakın mesefe
Yanıma nadir geldi gelse de hiç bi plan yapmıyorduk hep param yok diyodu
Ama ailesine gelince parası vardı
Sözlenirken herşeyi kendim yaptım para yok dedi
Bundan bir ay sonra babasına bi araba aldı ucuz bişiydi ama onlara gelince para buldu
Evlencez diyoruz babasının arabasını satıp model yükseltme peşine düştü bu arada hala kredisi var.
bana gelince de diyor ki nikah yapalım ne gerek var düğüne eşya konusunda en uygunundan bahşediyor sürekli o olmasa ne olur bı olmasa ne olur
Yokluktan da değil benden sakınıyordu
Benim derdim maddiyat değildi çabalamıyordu
Hiç hemde ben bişiy diyince de paragöz diyodu
Bende benim için ne yaptın veya ne yaptınız dediğimde nankör diyodu
hep önceliği kendi anne babası
Onlarla vakit geçirmek istiyordu sürekli
Babasına araba almak tek hayali
Sürekli araba alıp satıyo
Annesini yanımda öpüyo durmadan
Annesi sürekli oğlunu ne kadar çok sevdiğini anlatıyo bana hepsinden bunalmıştım artık
Çok ağladım gecelerce beni ailesi olarak görmeyecek mi neden beni sahiplenmiyor diye
Her sene bi umut değişecek herşey düzelecek diye Bekledim ama olmadı
Onunla evlenmekten korktum Aile kuramayacak olmaktan korktum
Gele mahvolmasından korktum ve bitirdim
Ama hala seviyorum niye böyle
Bana yapılan tüm haksızlıklara hakaretlere yanlışlıklara rağmen neden buz kesmiyo kalbim ona
Evden cenaze çıkmış gibi sanki
Bugünler geçecek mi
7 koskaca senem gitti her anımda o var
Unutabilecek miyim
Eskiler belki hatırlar beni
Bir zamanların meşhur yalnız kelebeği ben
Şimdi diyeceksiniz ki ne oldu da döndün
Onca şeye rağmen o adamla sözlendim ben 1 sene önce
Kısa özet geçiyorum
7 senedir görüştüğüm biri vardı 25 yaşındayım ben muhasebeciyim özel sektörde iş varsa çalışırım yoksa evdeyim o da polis memuru
Ünv. de bitti
Ben çalışmaya başladım
Oda Doğu görevine gitti Şırnak dan dönmesini bekledim 3 sene
Döndükten sonra ailemi ikna ettim ve sözlendik
Geçtiğimiz Eylül de
Velhasıl bu adam yıllardır para biriktiremiyor ve hiç bitmeyen bir borcu var kızlar
Ev desen ev değil araba desen araba değil bana sorsanız ailesi yüzünden
Doğuya 60-70 bin borçla gitti çok iyi maaşı vardı dönüşte para biriktirip döncem dedi yine kredi çekip döndü
Sözlenelim dedi kaç sene oldu tamam dedim
Kimseye değil ama ona güvenmek istedim
Sözlenince bi aile kuracağını anlar ona göre davranır diye
Tam aksine sözlendiğimizden beri gözümden yaş dinmedi
Şırnaktan geldi ben işsizdim insan 3 yıl ayrı kaldığı sevdiğiyle vakit geçirmek istemez mi insan
Zaten ayrı şehirdeyiz ama 2 saatlik yakın mesefe
Yanıma nadir geldi gelse de hiç bi plan yapmıyorduk hep param yok diyodu
Ama ailesine gelince parası vardı
Sözlenirken herşeyi kendim yaptım para yok dedi
Bundan bir ay sonra babasına bi araba aldı ucuz bişiydi ama onlara gelince para buldu
Evlencez diyoruz babasının arabasını satıp model yükseltme peşine düştü bu arada hala kredisi var.
bana gelince de diyor ki nikah yapalım ne gerek var düğüne eşya konusunda en uygunundan bahşediyor sürekli o olmasa ne olur bı olmasa ne olur
Yokluktan da değil benden sakınıyordu
Benim derdim maddiyat değildi çabalamıyordu
Hiç hemde ben bişiy diyince de paragöz diyodu
Bende benim için ne yaptın veya ne yaptınız dediğimde nankör diyodu
hep önceliği kendi anne babası
Onlarla vakit geçirmek istiyordu sürekli
Babasına araba almak tek hayali
Sürekli araba alıp satıyo
Annesini yanımda öpüyo durmadan
Annesi sürekli oğlunu ne kadar çok sevdiğini anlatıyo bana hepsinden bunalmıştım artık
Çok ağladım gecelerce beni ailesi olarak görmeyecek mi neden beni sahiplenmiyor diye
Her sene bi umut değişecek herşey düzelecek diye Bekledim ama olmadı
Onunla evlenmekten korktum Aile kuramayacak olmaktan korktum
Gele mahvolmasından korktum ve bitirdim
Ama hala seviyorum niye böyle
Bana yapılan tüm haksızlıklara hakaretlere yanlışlıklara rağmen neden buz kesmiyo kalbim ona
Evden cenaze çıkmış gibi sanki
Bugünler geçecek mi
7 koskaca senem gitti her anımda o var
Unutabilecek miyim
)
