Sorularım ve ben

merhaba arkadaşım...

öncelikle 1. sayfadaki ilk mesajını okur okumaz hemen cevap yazma isteği hissettim şuan doktora gittinmi ne oldu hiç bir fikrim yok ama yine de yazmak istedim.

aynı şekilde en yakın arkadaşım da hamile kaldı aldırmamak için çok direndi ancak 1-2 sene evlenme imkanları olmadığından aldırmak zorunda kaldı aradan 4-5 sene geçmesine rağmen inan hala çok üzügün

şimdi 2,5 senedir bebek hasretiyle kavrulan biri olarak şunu söyemek isterim bu olayı tasvip edip ya da etmemek bana kalmamış zaten sen bunu tartışmak için açmamışsın konuyu ama nolur aldırma ve hemen evlenin mümkünse
benim 2,5 senedir yaşamadığım kalmadı bütün testlerden geçtim inan bir sorunumuz olmamasına rağmen hala bebeğim yok. bikaç gün önce yaptığım pozitif testlerden sonra %100 hamile olduğuma inandım ancak dün adet oldum ve yıkıldım resmen
burada 4-5 sene hatta 10 sene çocuk özlemiyle yanıp kavrulanlar var onları gözünün önüne al ve lütfen o cana kıyma 9 ay boyunca ne yaşayacığını bilmediğim için o konuda yorum yapamam ama bir örnek verebilirim bir arkadaşım hiç çocuk istememesine rağmen kazayla hamile kaldı hayatım zindan oldu dedi şuan 5,5 aylık hamile ve dünyanın en mutlu kadını benim diyor....

hoşçakal
 
merhaba arkadaşım...

öncelikle 1. sayfadaki ilk mesajını okur okumaz hemen cevap yazma isteği hissettim şuan doktora gittinmi ne oldu hiç bir fikrim yok ama yine de yazmak istedim.

aynı şekilde en yakın arkadaşım da hamile kaldı aldırmamak için çok direndi ancak 1-2 sene evlenme imkanları olmadığından aldırmak zorunda kaldı aradan 4-5 sene geçmesine rağmen inan hala çok üzügün

şimdi 2,5 senedir bebek hasretiyle kavrulan biri olarak şunu söyemek isterim bu olayı tasvip edip ya da etmemek bana kalmamış zaten sen bunu tartışmak için açmamışsın konuyu ama nolur aldırma ve hemen evlenin mümkünse
benim 2,5 senedir yaşamadığım kalmadı bütün testlerden geçtim inan bir sorunumuz olmamasına rağmen hala bebeğim yok. bikaç gün önce yaptığım pozitif testlerden sonra %100 hamile olduğuma inandım ancak dün adet oldum ve yıkıldım resmen
burada 4-5 sene hatta 10 sene çocuk özlemiyle yanıp kavrulanlar var onları gözünün önüne al ve lütfen o cana kıyma 9 ay boyunca ne yaşayacığını bilmediğim için o konuda yorum yapamam ama bir örnek verebilirim bir arkadaşım hiç çocuk istememesine rağmen kazayla hamile kaldı hayatım zindan oldu dedi şuan 5,5 aylık hamile ve dünyanın en mutlu kadını benim diyor....

hoşçakal

Teşekkürler canım inşallah senin açından da herşey olumlu gider, mutlu bir noktaya ulaşır ve bir çocuk sahibi olursunuz. Üzülme tamam mı a.s. Ne olursa olsun pes etmemek gerek hayatta herşey istediğimiz şekilde gitmeyebiliyor. Ne yapalım önümüzde yaşamamız gereken bir süreç var dirayetli olup devam etmek zorundayız. İnşallah sende mutlu haberle gelirsin. Tanrının kısa süre içinde sana da bu müjdeyi vermesini duyduğun özlemi, hasreti sona erdirmesini tüm kalbimden diliyorum a.s.

Hayır canım hayır. Yazımı tam okuduyusan ben ilk başta aldırma kararı alsamda ardından bundan vazgeçtiğimi söylemiştim. Bunun için birçok şeyden vazgeçiyorum(z) ama bu çok özel birşey, bu bir lütuf. Evet burada çok şey okudum onlardan etkilendim aklıma bir arkadaşımın ablasının yaşadığı benzeri bir olay geldi. Sonra soyut kavramlar ve sıfatlara ulaşmak için böylesine güzel birşeyi elimin tersiyle itmenin aptallık olacağını düşündüm. Bu bizim şuandaki konumumuzda bizi zora soksada birbirimize duyduğumuz sevgi ve bağlılık sayesinde bunu aşacağız.

Kendine çok iyi bak. Kocaman öptüm Şeniz
 
iyi dileklerin için çok teşekkür ederim canım

çok güçlüsün...

he bu arada sigara konusunda da banada hamilesin dediklerinde hemen sigarayı bırakıyorum dedim ama bu son bu son diye diye o gün en az yarım paket bitirdim ama mutlaka bırakmak gerekiyormuş düşünki çektiğin her nefes bebeğinde bir zarar olarak sana geri dönecek. böyle düşünürsen eminim tek nefes bile çekmezsin..

sende kendine ve bebeğine çok ama çok iyi bak...
 
sevgili pelish seni öncelikle tebrik ediyorum.evlilik dışı bir hamileliği tasvip ettiğimi söyleyemeyeceğim ama seni gerçekten tebrik ediyorum.seninde dediğin gibi olan olmuş artık ileriye bakmak lazım.böyle bi durumda dogurma kararını alman ,kolay yolu değil de zor olan yolu seçmiş olman gerçekten çoook cesurca.aldırmamana çok sevindim.
benimde zor elde ettiğim 5 aylık bir hamileliğim var :nazar:(bebek hasretiyle yanıp tutuşmanın ne demek olduğunu çok iyi biliyorum)onun için içindeki mucizenin farkına var ve onun sağlığı için elinden gelen herşeyi yap.
şu anda bunu yazarken bebeğim pıtır pıtır tekmeliyor inan onu içinde tam anlamıyla hissetmeye başaldığında ne demek istediğimizi daha iyi anlayacaksın.
gerçekten annelik duygusu tarif edilemeycek bir duygu.ve bunun tadını sonuna kadar çıkar.
allah hepimize sağlıcakla kucağımıza almayı nasip etsin inşallah...:nazar:
 
Merhaba Pelısh,
Hamileliğin verdiği duygusallıktan olsa gerek gözlerim doldu ilk sayfadaki yazını okurken. Bence de çok doğru bir karar vermişsin. Bende şuan 17 haftalık gebeyim ve dünyanın en mutlu insanlarından biriyim. Evlendikten 1 ay sonra istemediğim bir gebelik yaşadım. Bizde balayı planları yapıyorduk ama olmadı. İyiki de olmadı. Yoksa eminim bu kadar mutlu olmazdım. Benimde karnım henüz belli değil ama giysilerim artık sıkmaya başladı. Umarım sorunsuz ve sıkıntısız bir gebelik geçirirsin...
 
yazıları okurken biraz dehşete kapıldım. Aslında yardım isteyen kim ya da ne olursa olsun insanlığımızı gözönünde tutatarak hareket etmemiz gerekir. Doğru ya da yanlış insanların seçimlerine biz karışamayız çünkü bu onların sorumluluğundadır. Açıkçası elimize bir fırsat geçmişken destek olacağımıza köstek olmamızın anlamı ne? Ayrıca biz kadınlar birbirimize destek olmalıyız. Üstün Dökmen demişki; "yere düşen ekmeği yerden kaldıran bir de öpüp başına koyan çok insan gördüm ama yere düşen insanı kaldıran az insan gördüm"
Şimdi eleştireceğimize ki bu şu durumda üstümüze vazife değil yardımcı olalım. Şayet yardımı beceremiyorsak hiç bulaşmayalım.
 
tebrik ederim zor bir sorumluluğun altına girmişsin umarım herşey istediğin gibi olur ama keşke evlenene kadar korunsaydınız kimin ne olduğunu anlayana kadar herşey için geç olabilir
 
evlilik dışı ilişkiler tasrif edilmesede bebeğin olmasına çok sevindim..bence aldırmamalısın..sen hem kariyer yap hemde çocuk..bence aldırma.çocuk mutluluğun bi parçası:) allahım zamanı geldiğinde banada nasip eder inşallahsengözlerimebaksanab hem seni seven bi eş hemde onun bi meyvesi neden olmasınki? mutluluklar diliyorum canım benim..aldırpta bi cana kıyma.. :a015:
 
pelish ciğim çok mutlu oldum ama önce resmi nikahınızı yapın.bebeğin babasının soyadıyla doğsun.görüyorsunki insanlar ve malesef özellikle kadınlar gözleri dönmüş bir şekilde bekliyor bu tip durumları.bizi habersiz bırakma a.s.
 
canım kimin başına ne zaman ne geleceği belli olmaz seni cesaretinden dolyı önce tebriketmek istiyorum doğurmanıda çok hoş bir davranış olarak görüyorum ama bebek çok sorumluluk isteyen bir şey bu yüzden kendini hazırlamalısın annelik zordur hamilelikte zordur bence hemen evlenin ve bebeğinizi daha sağlıklı bir dünyaya getirin..sorularına gelince ilk başta alttan bakabiliyor dr.daha sonrada karından bakmaya başlıyor ve 5 yada 6.hft.larda bebeğinin kalnp atışlarını duyarsın inşallah 12 ve 16. hft.lardada testlerin var önemli bunlar bebeğin cinsiyetide 16.hft.dan sonra öğreneceksin...
bebeğin 12 hft. bebeğini daha iyi göreceksin ve 16.hft.da bebeğin kilo almaya başlıyor.
sigara kafein alkol yasak...
 
açıkçası çokk cesaretlisin böyle bir durumda bebek dünyaya getiriyorsun.Yaptığın gerçekten her zaman rastlanır bir şey değil..Madem doğuracaksın bari nikah yapın o çocuk resmi bir evlilikten doğsun..Boynu bükük kalmasın..
 
açıkçası çokk cesaretlisin böyle bir durumda bebek dünyaya getiriyorsun.Yaptığın gerçekten her zaman rastlanır bir şey değil..Madem doğuracaksın bari nikah yapın o çocuk resmi bir evlilikten doğsun..Boynu bükük kalmasın..

katılıyorum arkadaşa :kahve: :kahve:
abç
 
Son düzenleme:
Merhaba canım,yazını ve yorumları okudum.Arkadaşların iyi niyetli dileklerine katılıyorum.Ve aldırmama kararına ço sevindim.Ben bebeğim karnımda öldüğü için kürtaj olmuştum narkoz istemedim herşeyi hissettim neredeyse ve o gün çok ağladım rabbim kimseye bunu yaşatmasın dedim.Bebeğini sağlıkla alırsın kucağına inşallah ve yeni hayatınızda mutluluklar.Herşeyde vardır bir hayır.bebeğin erken davranıp hayatınıza giriyor belki yeni yolunuz umduğunuzdan daha güzel olacak
 
Merhaba kızlar. Aranızda yeniyim.

Nerden başlayacağımı bilmiyorum ama konuya biyerden girmek gerek sanırım. 23 yaşındayım üniversitede son yılım. Henüz evli olmasakda uzun süredir nişanlımla beraber yaşıyoruz. Üniversite sonrası evlilik hayalleri kurduğumuz şu günlerde gündemimiz birden bire çok değişti. Birkaç gündür halsizlik, eklemlerimde ağrılar, göğüslerimde sertleşme, uyuşukluk, yemek seçmeler hatta bazılarından tiksinmeler, uzun süre uyumalar, uyku düzenin bozulması gibi sorunlar yaşadım. Bunlar hiç alışık olmadığım şeyler olduğu için önce şüphelendim ama emin olamadım ve test yaptırmaya cesaret edemedim. Daha öncede korunmasız ilişkiye girdiğimiz olmuştu ama ertesi gün hapı kullanmıştım ve hiçbir sorun yaşamamıştık. Akşam nişanlım eve dönünce ona böyle bir ihtimal olduğunu söyledim çok şaşırdı gergin hali birden bire değişti tuhaf bir tebessümle emin olup olmadığımı sordu. Günüm normal şartlar altında pek gecikmediğinden %100 emin olmasamda şüphelendiğimi söyledim.

Bu sabah itibariyle tam 11 günlük gecikme vardı. Bugün doktora randevu almak için gittik ayaküstü biraz sohbet ettikten sonra haftaya randevu aldık. Sonra eczaneden bir sürü gebelik testi aldık ve eve geldik. Sonuc penceresinde silik çizgi çıktı ama kullanma talimatlarına baktığımız kadarıyla koyuluğu önemsizmiş yani bu pozitif demek, yani hamileyim. Sonuca bakınca epey ağladım ama üzüntü ve pişmanlıktan değil çok farklı şeyler hissettim nası desem bir çubuk parçası sana diyorki içinde bir can daha taşıyorsun kendimi tutamadım ağladım işte. Aşkımda ben ağlıyorum diye dayanamadı sarıldı hüngür hüngür ağladık durduk yarım saat, kıyamam canım benim senağlama Doktoru arayıp konuştuk tam kesin olmasada çok yüksek bir olasılıkla hamile olabileceğimi söyledi ancak her iki ihtimal içinde hazır ol dedi.

Ailemden sadece annecim ve kuzişim haberdar. Ne yapacağımıza karar vermediğim için daha fazla kişiyle paylaşmak istemedim.

O kadar farklı şeyler hissediyorum o kadar farklı düşüncelere kapılıyorum ki ne yapacağımı bilemiyorum. Aklımızda ben üniversiteyi bitirince evlenip balayı sonrası buralardan bir süreliğine ayrılıp yurt dışında master yapmak ya da aşkımın şirketinde bir pozisyonda işe başlamak vardı ama şuanda geldiğimiz nokta biraz farklı oldu. Hayat tuhaf dün kurduğun plan bir gün sonra alt üst olabiliyor. Kontrolü elinde hissetiğin anlarda bile bir bakıyorsun birşeyleri ufacık es geçmek çok farklı şeyler ortaya çıkarıyor. Aşkımla oturup uzun uzun konuştuk ne yapalım ne yapmayalım nasıl yapalım düşündük durduk. Evli olmamız bir dert ama çözülmeyecek bir dert değil. Hep önce beni konuşturdu sonra o konuştu ama anlıyorum o da çekiniyor emin değil beni kırmak ürkütmek istemiyor ne dersem onu kabul etmeye razı bir hali vardı. Gözlerinde sözlerinde davranışlarında durumdan şikayetçi bir hali yoktu heyecan duyduğunu hissedebiliyordum ama kafası karışık benden farksız değil anlayacağınız. Şuanki durumumuzda bir bebek iyi kötü nasıl sonuçlar doğurur diye oturduk düşündük konuştuk durduk. Aldırmak mı doğru olur dediğimde gözleri doldu sesi bi tuhaf oldu. Onu asla üzmek istemem. Bana istediğin kadar düşün hiçbirşeyin acelesi yok nasıl bir karar alırsan al bil ki ben hep burda, senin yanındayım diyince yine ağlamaya başladım. Çok hassas oldum birden bire çok aslında böyle değildim :sm_confused:

Sağlıklı karar alabileceğimden emin olmadığımı söyledim sessiz sessiz kaldık bir süre düşündük durduk ardından aklıma çok yakın bir arkadaşımın ablası geldi. 8-9 yıl önce biz ufakken bebeşini aldırmıştı sadece çalıştığı şirketin yoğun dönemler yaşamasından ve işe olan aşkından ötürü. Aradan birkaç yıl geçip çocuk sahibi olmak istediklerinde bir türlü istedikleri olmadı. Tedavi görmesi gerekti sağlık engellerini aşınca 2 kez düşük yaptı 3. bebişinin suyu azaldı ve .. :çok üzgünüm:

Bunlar nereden nasıl aklıma birden bire geldi bilmiyorum ama ya bunlar benimde başıma gelirse diye korktum. Buralarda birçok yazı okudum hamile kalmak isteyip birtürlü şansı iyi gitmeyen o özlemi yaşayan insanlar gördüm. Sanırım bu bir lütuf. Sırf rahat olan düzenimiz ya da şu hayatta hedef diye önümüze koyduğumuz bazı soyut kavramlara ulaşmak için bundan vazgeçmemeli bunu bir kenara atmamalı, elimizin tersiyle geri itmemeliyiz. Şuanda aşkım bana pek belli etmesede baya kötü hissediyor anlıyorum onu tanıyorum bunu benden gizlemeye çalışsada gözlerinden duruşundan anladım. Onu bugüne kadar hiç üzmek istemedim, bundan sonrada istemem. Telefon açıp kararımı değiştirdiğimi ona söylemedim öğleden sonra eve gelmesini bekliyorum sanırım bu sevinci beraber yaşamak çok daha güzel çok daha anlamlı olacak :eek:

O kadar çok sorum var ki. Öncelikle çok korkuyorum birazda utanıyorum bazılarınızın yazılarını okuduktan sonra biraz rahatladım ufakda olsa çekincelerim gitti:eek:

Daha önce internette doğum videoları izlemiştim çok acı verici, dayanılmaz, tarifsiz birşey olsa gerek. Ben bundan çok korkuyorum üstesinden nasıl gelebilirim :KK43: Annecim ve babacım iş sebebiyle yurt dışındalar onlarında düzenlerini bozmak istemiyorum en azından bir süre için. Sorularıma cevaplar verirseniz faydalı olacak yazılar gösterir ya da sayfalarının linklerini verirseniz çok sevinirim. Mesela haftaya kontrole gideceğim. Doktorum bayan olmasına rağmen çekiniyorum. Kontrolde neler yapılacak daha sonrasındaki kontrollerde neler olacak. Ne zaman ultrasona girebileceğim ? Bebişimi ne zaman ultrasonda görebileceğim. Karnım ne zaman şişmeye başlar ? Vücudumun bozulmasından çok korkuyorum. Biz düzenli olarak spor salonuna gideriz olaki işimiz çıkarsa diye evde de birkaç spor aletimiz var. Hamileyken bunları kullanmak doğru olur mu yani vücudumun salık salık durmasını istemem kendim için değil tabiki aşkım beni hep formda görmeye alışık bilemiyorum kocaman olursam ne hisseder ki :KK43: O an çok utanmaz sıkılmazsam büyük ihtimalle doktora bunların çoğunu soracağım ama içimde tutamıyorum, şimdiden birşeyler bilerek oraya gitmek istiyorum. Düzenli ve güzel giden bir cinsel yaşamımız var haftada 3 ya da 4 gün beraber oluyoruz. Hamilelik süresince 9 ay boyunca buna ara mı vereceğiz ? Ben kendi açımdan yine katlanabilirim ama bu beni gergin biri yapmaz mı ? Ya karakterim bir anda değişir hırçın biri olursam ? Ayrıca erkeklerin bünyesi biraz daha değişik bildiğiniz gibi.. Beni asla aldatacak diye bir endişem yok sadakatine güveniyorum ama 9 ay çok uzun bir süre. Bu onu mutsuz edebilir diye daha şimdiden üzülüyorum. Siz ne düşünüyorsunuz benimle paylaşabileceğiniz birşeyler var mı; öneri, tecrübe, tavsiye ? Ayrıca ilişki mümkün olsa bile vücudum değişince ya beni beğenmezse bak bi de bu var :KK43: Sigara ve alkol çok sık olmasada ara ara tüketiyoruz. Nası desem 3 günde bir paketi anca bitiriyorum. Daha önce bırakmıştım ama vizeydi finaldi derken tekrar başlamıştım. Şüphelendiğim gün epey bi sigara içtim. Nerdeyse 1.5 paket bitirdim. Bu bebişime daha şimdiden zarar vermiş olmasın ? Ayrıca daha sigara içmeyi düşünmüyorum ama içesim gelincede ne yapacağımı bilmiyorum. Bazı terimler görüyorum 12+3 falan filan yazıyorsunuz bunlar ne demek hiç anlamadım :KK43:

Şuanda aklıma gelenler bunlar utana sıkıla yazdım ama olsun umarım birileri okuyup yardımcı olabilir. Kendinize iyi bakın mesajlarınızı bekliyorum :uhm:
canım öncelikle hayırlı olsun umarım sağlıklı bir karar verirsin herşeyden önce yaşadığın durumu anlayabiliyorum kendimi senin yerine koyuyorum inan zor ben evli olduğum halde bebişim olacağı haberi beni şaşırtmış kendimi hazır hissetmediğimi düşünüp yanlış kararlar vermeme neden olacakken son anda doğru kararı vermiştim. canım sen iyi düşün herşeyden önce önemli olan bizleriz sağlıklı anne babalar ve sağlıklı ilişkilerin evlatları benim de kızım olacak yarın belki senin yaşadıkların benimde kızımın başına gelebilir herşey olabilir hayat bu ne getireceği ne yaşayacağımız belli olmaz demiş ya atalarımız büyük lokma ye büyük konuşma.. neyse konuya dönelim annelik karnında onu hissetmek içinde bir can olduğunu düşünmek dünyanın en güzel hediyesi inan çevremde bebeği olmayan bunun için varını yoğunu heba eden bir sürü insan var yani sen herşeyi tekrar gözden geçir anladığım kadarı ile ailen çok anlayışsız olmayacaktır anlattıklarından çıkardığım kadarı ile evlenmek bebeğin için yapacağın ilk şey olmalı bence çünkü senin iyi bir psikolojiye sahip olman gerekli sağlıklı düşünüyor olman lazım.. birde kendien dikkat etmen gerekiyor kesinlikle sigara alkol cafeinli içecekler hepsinde uzak dur ya inan şanslısın böyle düşün anne olabilmek bir lütuf.. ilk 3 ay zor geçebilir hatta 4 aya kadar aşermen seni zorlayabilir mide bulantıları kusmalar ama hepsi geçer bunları zamanla doktor kontrollerindede öğrenirsin. Önceliğin iyice düşünüp iyi bir karar vermek olsun herşeyden önce..ve bebeğine sahip çıkman canım bunun kıymetini bil.. Yaşının küçük olmasının avantajlarınıda yaşarsın bebeğinle balayına gidersiniz böyle düşün okulu bebeğinlede halledebilirsin herşey bizler için iyi düşün...
 
Ne kadar abartmışsınız arkadaşlar...pelin ben nihaksız çocuk doğurucam ne düşünüyorsunuz diye sormamış!!!
Henüz evlenmeden gebe kaldım ve gebeliğinin seyri ile ilğili bilği almak istemiş..Hemen yargısız infaz yapmışsınız..Arkadaş buraya evliyimde yazabilirdi..Ama bizlerin yardımseverliğine inanıp dürüstçe fikirlerini ve merak ettiklerini yazmış..
Unutmayın hepimiz Kadınız ve hepimiz Anneyiz yada Anne Adayıyız..
Destek olalım birbirimize zaten evlilik kararınıda almışlar...
Köstek olmayın Lütfen...
.
 
pelish öncelikle hayırlı ve hayırlısı olsun dr un ultrasona bakması lasım catı muayensi yapılmıo bildigim kadarıyla hamileyken bebege zarar verecegi için sende uyarırsın dr u öle bişi yaparsa normal şartlar altında yani spor filan da yapma dr una danısmadan fazla zorlamamak lazım dr un sana her seyi söyler saglıklı bi şeklide alırsın inş bebişini kucagınaa
 
canım hayırlı olsun öncelikle..eminim çok güzel bir duygudur..
sen burada söylenenlere kafanı takma bencesonuçta etrafında buna tepki veren kimse yoksa ve sen kimseye hesap verme derdinde değilsen gerisini hiç düşünme bile..
bebişin düşün..ay ne güzeldir onu karnında hissedebilmek..canım inşallah çok tatlı ve son derece sağlıklı bir bebişin olur..
 
Merhaba kızlar. Aranızda yeniyim.

Nerden başlayacağımı bilmiyorum ama konuya biyerden girmek gerek sanırım. 23 yaşındayım üniversitede son yılım. Henüz evli olmasakda uzun süredir nişanlımla beraber yaşıyoruz. Üniversite sonrası evlilik hayalleri kurduğumuz şu günlerde gündemimiz birden bire çok değişti. Birkaç gündür halsizlik, eklemlerimde ağrılar, göğüslerimde sertleşme, uyuşukluk, yemek seçmeler hatta bazılarından tiksinmeler, uzun süre uyumalar, uyku düzenin bozulması gibi sorunlar yaşadım. Bunlar hiç alışık olmadığım şeyler olduğu için önce şüphelendim ama emin olamadım ve test yaptırmaya cesaret edemedim. Daha öncede korunmasız ilişkiye girdiğimiz olmuştu ama ertesi gün hapı kullanmıştım ve hiçbir sorun yaşamamıştık. Akşam nişanlım eve dönünce ona böyle bir ihtimal olduğunu söyledim çok şaşırdı gergin hali birden bire değişti tuhaf bir tebessümle emin olup olmadığımı sordu. Günüm normal şartlar altında pek gecikmediğinden %100 emin olmasamda şüphelendiğimi söyledim.

Bu sabah itibariyle tam 11 günlük gecikme vardı. Bugün doktora randevu almak için gittik ayaküstü biraz sohbet ettikten sonra haftaya randevu aldık. Sonra eczaneden bir sürü gebelik testi aldık ve eve geldik. Sonuc penceresinde silik çizgi çıktı ama kullanma talimatlarına baktığımız kadarıyla koyuluğu önemsizmiş yani bu pozitif demek, yani hamileyim. Sonuca bakınca epey ağladım ama üzüntü ve pişmanlıktan değil çok farklı şeyler hissettim nası desem bir çubuk parçası sana diyorki içinde bir can daha taşıyorsun kendimi tutamadım ağladım işte. Aşkımda ben ağlıyorum diye dayanamadı sarıldı hüngür hüngür ağladık durduk yarım saat, kıyamam canım benim senağlama Doktoru arayıp konuştuk tam kesin olmasada çok yüksek bir olasılıkla hamile olabileceğimi söyledi ancak her iki ihtimal içinde hazır ol dedi.

Ailemden sadece annecim ve kuzişim haberdar. Ne yapacağımıza karar vermediğim için daha fazla kişiyle paylaşmak istemedim.

O kadar farklı şeyler hissediyorum o kadar farklı düşüncelere kapılıyorum ki ne yapacağımı bilemiyorum. Aklımızda ben üniversiteyi bitirince evlenip balayı sonrası buralardan bir süreliğine ayrılıp yurt dışında master yapmak ya da aşkımın şirketinde bir pozisyonda işe başlamak vardı ama şuanda geldiğimiz nokta biraz farklı oldu. Hayat tuhaf dün kurduğun plan bir gün sonra alt üst olabiliyor. Kontrolü elinde hissetiğin anlarda bile bir bakıyorsun birşeyleri ufacık es geçmek çok farklı şeyler ortaya çıkarıyor. Aşkımla oturup uzun uzun konuştuk ne yapalım ne yapmayalım nasıl yapalım düşündük durduk. Evli olmamız bir dert ama çözülmeyecek bir dert değil. Hep önce beni konuşturdu sonra o konuştu ama anlıyorum o da çekiniyor emin değil beni kırmak ürkütmek istemiyor ne dersem onu kabul etmeye razı bir hali vardı. Gözlerinde sözlerinde davranışlarında durumdan şikayetçi bir hali yoktu heyecan duyduğunu hissedebiliyordum ama kafası karışık benden farksız değil anlayacağınız. Şuanki durumumuzda bir bebek iyi kötü nasıl sonuçlar doğurur diye oturduk düşündük konuştuk durduk. Aldırmak mı doğru olur dediğimde gözleri doldu sesi bi tuhaf oldu. Onu asla üzmek istemem. Bana istediğin kadar düşün hiçbirşeyin acelesi yok nasıl bir karar alırsan al bil ki ben hep burda, senin yanındayım diyince yine ağlamaya başladım. Çok hassas oldum birden bire çok aslında böyle değildim :sm_confused:

Sağlıklı karar alabileceğimden emin olmadığımı söyledim sessiz sessiz kaldık bir süre düşündük durduk ardından aklıma çok yakın bir arkadaşımın ablası geldi. 8-9 yıl önce biz ufakken bebeşini aldırmıştı sadece çalıştığı şirketin yoğun dönemler yaşamasından ve işe olan aşkından ötürü. Aradan birkaç yıl geçip çocuk sahibi olmak istediklerinde bir türlü istedikleri olmadı. Tedavi görmesi gerekti sağlık engellerini aşınca 2 kez düşük yaptı 3. bebişinin suyu azaldı ve .. :çok üzgünüm:

Bunlar nereden nasıl aklıma birden bire geldi bilmiyorum ama ya bunlar benimde başıma gelirse diye korktum. Buralarda birçok yazı okudum hamile kalmak isteyip birtürlü şansı iyi gitmeyen o özlemi yaşayan insanlar gördüm. Sanırım bu bir lütuf. Sırf rahat olan düzenimiz ya da şu hayatta hedef diye önümüze koyduğumuz bazı soyut kavramlara ulaşmak için bundan vazgeçmemeli bunu bir kenara atmamalı, elimizin tersiyle geri itmemeliyiz. Şuanda aşkım bana pek belli etmesede baya kötü hissediyor anlıyorum onu tanıyorum bunu benden gizlemeye çalışsada gözlerinden duruşundan anladım. Onu bugüne kadar hiç üzmek istemedim, bundan sonrada istemem. Telefon açıp kararımı değiştirdiğimi ona söylemedim öğleden sonra eve gelmesini bekliyorum sanırım bu sevinci beraber yaşamak çok daha güzel çok daha anlamlı olacak :eek:

O kadar çok sorum var ki. Öncelikle çok korkuyorum birazda utanıyorum bazılarınızın yazılarını okuduktan sonra biraz rahatladım ufakda olsa çekincelerim gitti:eek:

Daha önce internette doğum videoları izlemiştim çok acı verici, dayanılmaz, tarifsiz birşey olsa gerek. Ben bundan çok korkuyorum üstesinden nasıl gelebilirim :KK43: Annecim ve babacım iş sebebiyle yurt dışındalar onlarında düzenlerini bozmak istemiyorum en azından bir süre için. Sorularıma cevaplar verirseniz faydalı olacak yazılar gösterir ya da sayfalarının linklerini verirseniz çok sevinirim. Mesela haftaya kontrole gideceğim. Doktorum bayan olmasına rağmen çekiniyorum. Kontrolde neler yapılacak daha sonrasındaki kontrollerde neler olacak. Ne zaman ultrasona girebileceğim ? Bebişimi ne zaman ultrasonda görebileceğim. Karnım ne zaman şişmeye başlar ? Vücudumun bozulmasından çok korkuyorum. Biz düzenli olarak spor salonuna gideriz olaki işimiz çıkarsa diye evde de birkaç spor aletimiz var. Hamileyken bunları kullanmak doğru olur mu yani vücudumun salık salık durmasını istemem kendim için değil tabiki aşkım beni hep formda görmeye alışık bilemiyorum kocaman olursam ne hisseder ki :KK43: O an çok utanmaz sıkılmazsam büyük ihtimalle doktora bunların çoğunu soracağım ama içimde tutamıyorum, şimdiden birşeyler bilerek oraya gitmek istiyorum. Düzenli ve güzel giden bir cinsel yaşamımız var haftada 3 ya da 4 gün beraber oluyoruz. Hamilelik süresince 9 ay boyunca buna ara mı vereceğiz ? Ben kendi açımdan yine katlanabilirim ama bu beni gergin biri yapmaz mı ? Ya karakterim bir anda değişir hırçın biri olursam ? Ayrıca erkeklerin bünyesi biraz daha değişik bildiğiniz gibi.. Beni asla aldatacak diye bir endişem yok sadakatine güveniyorum ama 9 ay çok uzun bir süre. Bu onu mutsuz edebilir diye daha şimdiden üzülüyorum. Siz ne düşünüyorsunuz benimle paylaşabileceğiniz birşeyler var mı; öneri, tecrübe, tavsiye ? Ayrıca ilişki mümkün olsa bile vücudum değişince ya beni beğenmezse bak bi de bu var :KK43: Sigara ve alkol çok sık olmasada ara ara tüketiyoruz. Nası desem 3 günde bir paketi anca bitiriyorum. Daha önce bırakmıştım ama vizeydi finaldi derken tekrar başlamıştım. Şüphelendiğim gün epey bi sigara içtim. Nerdeyse 1.5 paket bitirdim. Bu bebişime daha şimdiden zarar vermiş olmasın ? Ayrıca daha sigara içmeyi düşünmüyorum ama içesim gelincede ne yapacağımı bilmiyorum. Bazı terimler görüyorum 12+3 falan filan yazıyorsunuz bunlar ne demek hiç anlamadım :KK43:

Şuanda aklıma gelenler bunlar utana sıkıla yazdım ama olsun umarım birileri okuyup yardımcı olabilir. Kendinize iyi bakın mesajlarınızı bekliyorum :uhm:

canım ben de senin yaşındayken benzer bir durum yaşadım.
son sınıftayken erkek arkadaşımla yaşıyordum,10 haftalık bebeğimi düşük nedeniyle kaybettim hala içimde acıdır o. şu an aynı kişiyle evliyim ve 32+5 hamileyim bir oğlum olacak. şu an seni en iyi anlayanlardan biriyim heralde. bu bebekten vazgeçmemene sevindim. çünkü ömür boyu unutmayacaktın hep içinde kalacaktı, kendini suçlayacaktın. söylenenleri boşver bu senin kararın ve güçlü olup sahip çık bebişine. umarım sağlıklı bir bebeğin ve mutlu bir yuvan olur. kendine dikkat et ve bebişin için yaşamaya başla.
 
yanlislikla tesekur butonuna tikladim faeryi gezdirirken he tesekur etmedim
ne yazcami da unutum neyse sonra aklima geri gelirse yazarim
 
Bayanlar ne oluyorsunuz yaa,bence de burda herkes derdini anlatmakta ve yorumunu yapmakta özgür zaten forumun amacı bu...

Ben şu okuduklarımdan yola çıkarak tavsiye isteyeni de ,bunu onaylamayanları da anlıyorum ve her iki tarafıda haklı buluyorum.Pelish zaten kafan karışık iyice karışmamıştır umarım zaten akıllı bir kıza benziyorsun.

Sen buradaki yorumları kafana takma olur böyle şeyler,sana faydalı olabilecek tavsiyeleri de aklında tut,ben de bu forumdan çok şey öğrendim.Hamile olmanın,senin,nişanlın ve ailen için hiç bir sakıncası yoksa bize eleştirmek düşmez,sadece tavsiye verebiliriz,burada yazılanları sen de böyle algıla,çok tatlı bayanlar var burada,kimsenin kötü niyetli düşündüğünü sanmıyorum ben,yorum yapmışlar sadece...

Bak biz senin ablaların sayılırız bizi yanlış anlama,neticede kimse kimseyi gerçek anlamda tanımıyor bile dimi,neden fesatlık düşünelim ki,"bana ne" der geçeriz.Hamileliğin ve evliliğin boyuncada acı ,tatlı her halini paylaşmaktan mutlu olacağız.Zmanla takılırsan göreceksin,"ya bu insanlar birbirini tanıyor mu" diye düşüneceğin samimi konuşmalar olacaktır burada,senin olayın da öyle olmuş biraz.

Bu arada canım sen hemen evlilik hazırlıklarına başla bence,3-4 ay karnın daha belli olmaz,meraklı yakınlarınıza da evlendikten 5 ay sonra nasıl bir bebek sahibi olduğunuzu açıklamak için de bişeyler düşünün artık...:roflol:KK70:oktora gidince zaten mutlaka önerecektir ama ne kadar erken başlarsan o kadar iyi,hemen folik asit almaya başla,eczanelerde satılıyor 1 ytl,"Folbiol".Sana sağlıklı,hayırlı bir hamilelik dönemi dilerim...
a.s.
 
Son düzenleme:
X