• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

son umudum da bitti

gxuxl@end

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
6 Kasım 2007
634
3
96
47
İstanbul
merhabalar yaklaşık 18 aydır burdayım ve sizlerden çok şey öğrendim hayattan öğrenemdiğim tek şey ise yaşama sevinciydi o sevinci bir kez yaşadım 2007 yılında hamile kaldığımdaydı tarfi imkansız bir mutluluktu 1997 yılından itibaren küsmüş olduğum hayatımla barışmıştım inanın hiç bir şey o anki mutluluğumun yerini tutmadı fakat uzun sürmedi aynı yıl içinde bebeğimi kaybettim ve ben ne 2007 yılından önceki bendim nede sonrasında evet nefes alıyordum evet beni çok seven eşim ve dostlarım vardı fakat yetmedi tam 12 yıldır istediğim bir bebek özlediğim hasretle beklediğim bir bebek hep umut ettiğim defalarca yıkıldığım bir bebekti gelmedi gelmek istemedi bu dünyada sadece bir avuç toprağı var bebeğimin mezarına gidemediğim sadece bir kez cesaretimi toplayıp gittiğim mezrı gittiğimde toprağından almıştım onunla teselli bulurum diye hala evde saklıyorum kokluyorum yinede içimdeki ateşi söndüremiyorum. 1 yıl içinde 4 kez tedavi gördüm 3 negatifti son umudum olan son tedavimde ise karma karışık bir süreç yaşıyorum önce düşük değerle gebelik çıktı sevinemedim ya düşük ya kimyasal gebelik yada dış gebelik ben hangisini yaşıyorum hiç bir fikrim yok neden bunları yaşamak zorunda kaldım çok üzülüyorum daha fazla dayanmaya gücüm yok ruhum bedenim can çekişiyor artık son umudum dedim çünkü 2 yılda ödeyemeyeceğimiz borca girdik devletin vermiş olduğu haklarda bitti toparlanıp tekrar başlamak benim için çok zor yaşımda 32 yumurta rezervimde bitmek üzereymiş yani benim bununla yaşamaya alışmam gerekiyormuş soruyorum nasıl bunu başarabilen varmı içinizde içimde en ufak yaşama isteği yok her şeyim çocuğa endeksliydi çünkü o kadar çok istiyordumki bir tarafa dünyanın tüm nimetlerini diğer tarfa çocuğumu koysalar inanın çocuğumu seçerdim dünyanın en ufak ganimetinde bile gözüm yok sakın yalnış anlamayın umudumla birlikte mucize ve duayla olma inancımıda yitirmiş durumdayım çünkü çok dua ettim gece gündüz hep ağlayarak dua ettim ağlamktan sol gözümde kör olama riski var ve ben hala ağlıyorum neyse saçmaldım galiba bunları niye yazdım bilmiyorum belki teselli edilmeye ihtiyacım var inanın bilmiyorum çok karışık duygular içindeyim
 
Son düzenleme:
canım benim yaa seni çok iyi anlıyorum..
bende 32 yaşında 2 olumsuz deneme yaşadım...
ama umut hiç bitmez,bitmemeli:(((
maddi boyut için birşey diyemem ama ne olur umudunu kaybetme..
bak burada ne umutsuz olanlar mucizelerine kavuştuu:))
ALLAH hepimizin yardımcısı olsun..yaşımız tüp bebek için geç değil hayatım
 
sözün bittiği yer
canım hiç umudunu kaybetme
hiç belli olmaz toprağa can veren rabbim sanada bebişini verecektir geç olsun güç olmasın canım
 
ben de 31 yaşındayım 1 yıldır bebeğim olmuyor her ay belki bu sefer diye bekledim herşey güzel amaolmuyor işte ne yapalım direnmeliyiz sakin olmayı başarmalıyız rabbime sığın ve hayırlısını dile rabbimin senin ve bizim için sınavı bu yumurtaya can veren allahım ol desin yeterki
 
canım hayırlısı olsun belki kısmet doğal yoldan olacak Allahım nasib ederse inş ben daha 9 aylık evliyim ve 9 aydır tedavi görüyorum inan vücudum mahvoldu olmayınca olmuyor canım ınş bizde anne olucaz birgün
 
canim öncelikle kendini toparlamalisin.biliyorum bu çok güç bi durum.arkadas ne güzel söylemis.topraga can veren rabbim sanada verecektir bebegini.sakin inancina yitirme.hepimiz bi sinavdan geçmiyozmu.lütfen metanetli ol.dualarim seninle...
 
evet çok haklısınız destekleriniz için çok sağolun bu yolda yalnızım benimle aynı durumu yaşayan yok bir tek sizlerle paylaşabiliyorum duygularımı diğerleri anlamıyor hatta çocuklarına kızdıklarında bana dedikleri çocuğum yok diye boşuna üzülüyorsun bak gör allah ın cezasından neler çekiyorum diyenler çok bunun için kimseyle paylaşamıyorum derdimi eşimde işe başladı 2 gündür yalnızlıktan düşünmekten tamamen farklı duygular içindeyim şu anda tek hissettiğim çok acı çekiyorum içim canım çok acıyor
 
kiyamam yaa.canim seninle ayni durumu paylasan çok arkadas var.ama biliyosunki bu yolda en önemli sey tamamen moral.bence bi destek almalisin...
 
merhabalar yaklaşık 18 aydır burdayım ve sizlerden çok şey öğrendim hayattan öğrenemdiğim tek şey ise yaşama sevinciydi o sevinci bir kez yaşadım 2007 yılında hamile kaldığımdaydı tarfi imkansız bir mutluluktu 1997 yılından itibaren küsmüş olduğum hayatımla barışmıştım inanın hiç bir şey o anki mutluluğumun yerini tutmadı fakat uzun sürmedi aynı yıl içinde bebeğimi kaybettim ve ben ne 2007 yılından önceki bendim nede sonrasında evet nefes alıyordum evet beni çok seven eşim ve dostlarım vardı fakat yetmedi tam 12 yıldır istediğim bir bebek özlediğim hasretle beklediğim bir bebek hep umut ettiğim defalarca yıkıldığım bir bebekti gelmedi gelmek istemedi bu dünyada sadece bir avuç toprağı var bebeğimin mezarına gidemediğim sadece bir kez cesaretimi toplayıp gittiğim mezrı gittiğimde toprağından almıştım onunla teselli bulurum diye hala evde saklıyorum kokluyorum yinede içimdeki ateşi söndüremiyorum. 1 yıl içinde 4 kez tedavi gördüm 3 negatifti son umudum olan son tedavimde ise karma karışık bir süreç yaşıyorum önce düşük değerle gebelik çıktı sevinemedim ya düşük ya kimyasal gebelik yada dış gebelik ben hangisini yaşıyorum hiç bir fikrim yok neden bunları yaşamak zorunda kaldım çok üzülüyorum daha fazla dayanmaya gücüm yok ruhum bedenim can çekişiyor artık son umudum dedim çünkü 2 yılda ödeyemeyeceğimiz borca girdik devletin vermiş olduğu haklarda bitti toparlanıp tekrar başlamak benim için çok zor yaşımda 32 yumurta rezervimde bitmek üzereymiş yani benim bununla yaşamaya alışmam gerekiyormuş soruyorum nasıl bunu başarabilen varmı içinizde içimde en ufak yaşama isteği yok her şeyim çocuğa endeksliydi çünkü o kadar çok istiyordumki bir tarafa dünyanın tüm nimetlerini diğer tarfa çocuğumu koysalar inanın çocuğumu seçerdim dünyanın en ufak ganimetinde bile gözüm yok sakın yalnış anlamayın umudumla birlikte inancımıda yitirmiş durumdayım çünkü çok dua ettim gece gündüz hep ağlayarak dua ettim ağlamktan sol gözümde kör olama riski var ve ben hala ağlıyorum neyse saçmaldım galiba bunları niye yazdım bilmiyorum belki teselli edilmeye ihtiyacım var inanın bilmiyorum çok karışık duygular içindeyim

yaşadıkların çok üzücü.ne olursa olsun hayat çok güzel.hiç beklemediğin bir anda umutların gerçek oluverir bazen.unutmaki sen iyi olduğunda hayat da iyi oluyor.umudunu hiç kaybetme ve isyan etme.allahın seni sınadığını düşün ve mücadele et.stresten uzak dur.allah derdini verdiyse dermanınıda verir.unutma.herşeyin zamanı vardır.demekki senin için daha zaman var.böğle düşün.sakın yılma.bende 15 aydır çabalıyorum 4 yıllık evliyim.allah dualarımızı kabul etsin.
 
seni çok iyi anlıyorum. yaşım 42. geç kalkıştım bu işe genç yaşlarda çouğum oluyordu olmadı. geçen ay tüp bebek maceram kimyasal gebelikle sonuçlandı. şimdi rahim filmimde başka şeyler çıktı. son 1 yıl içinde eşimin ban yaşattıklarına bile çocuğum olsun sonra ona bakarım diye dayanıyordum. negatif sonuçla 2 haftadır ona da tahammülüm tamamen bitti. bugün evden gitti. ayrılıyoruz dedik. bilmem ne olur. ama benim sinirlerim rezervler bitiyor önümde sadece 1 sene ve 2-3 kere daha denemeye zaman vardı o da bitti diye altüst. ama belki de benim için hayırlı olan budur bilememki. dua ediyorum sadece. hakkımda ne hayırlıysa bana onu göster ve beni razı eyle diye. sen de dua et canım. kabul ettiğinde ve teslim olduğunda rabbim bazen kendiliğinden veriyor. ama tabii bunları umarak dua etmemek lazım. sadece bizden üstün bir güç var ve bazen şer gibi gözüken her olay şer olmuyor. allah yardımcımız olsun. çocuklu veya çocuksuz önünde bir hayat var. lütfen bunu kendine ve eşine zehir etme :teselli:
 
seni çok iyi anlıyorum. yaşım 42. geç kalkıştım bu işe genç yaşlarda çouğum oluyordu olmadı. geçen ay tüp bebek maceram kimyasal gebelikle sonuçlandı. şimdi rahim filmimde başka şeyler çıktı. son 1 yıl içinde eşimin ban yaşattıklarına bile çocuğum olsun sonra ona bakarım diye dayanıyordum. negatif sonuçla 2 haftadır ona da tahammülüm tamamen bitti. bugün evden gitti. ayrılıyoruz dedik. bilmem ne olur. ama benim sinirlerim rezervler bitiyor önümde sadece 1 sene ve 2-3 kere daha denemeye zaman vardı o da bitti diye altüst. ama belki de benim için hayırlı olan budur bilememki. dua ediyorum sadece. hakkımda ne hayırlıysa bana onu göster ve beni razı eyle diye. sen de dua et canım. kabul ettiğinde ve teslim olduğunda rabbim bazen kendiliğinden veriyor. ama tabii bunları umarak dua etmemek lazım. sadece bizden üstün bir güç var ve bazen şer gibi gözüken her olay şer olmuyor. allah yardımcımız olsun. çocuklu veya çocuksuz önünde bir hayat var. lütfen bunu kendine ve eşine zehir etme :teselli:
ben hep çocuklu hayatı hayal ediyorum bu yüzden kaybediyorum galiba çocuksuz bir hayatı hiç düşünmemiştim hayal bile etmemiştim onun için onsuz yaşamak bu duruma alışmak zor geliyor eşim çok iyi kaç kez ayrılmayı teklif ettim kabul etmedi hayatta tek tutanağı benim beni çok seviyor bende onu çok seviyorum senin içinde çok üzüldüm ablacım inş eşinizle barışırsınız
 
canim benim seni inanki cok iyi anlayabiliyorum teselli icin degil ama hicbir zaman inancini sabrini ve umudunu kaybetmemelisin sonuna kadar mucadele etmelisin herkesin son dedigi yer farklidir ama senin daha bence sonun gelmedi allahim sana her anlamda guc versin
benim bir tanidigim vardi gercekten kadin artik40 kusur yasina gelmisti amca ve teyze dedigim insanlar yalan olmasin 20 e yakin senedir evlilerdi kadin zaten vazgectim diyordu
ama gittikleri tasindiklari yer kucuk bir yerdi bir kere daha deneylim dediler onca iyi merkezden sonra allahin isi nasip kadin simdi anne hemde iki tne bebisi var
mucadele bizler icin ferahlat icini ve allaha sigin vardir bir bildigi sana insallah mucizeni gonderiri kendiliginden
 
ben hep çocuklu hayatı hayal ediyorum bu yüzden kaybediyorum galiba çocuksuz bir hayatı hiç düşünmemiştim hayal bile etmemiştim onun için onsuz yaşamak bu duruma alışmak zor geliyor eşim çok iyi kaç kez ayrılmayı teklif ettim kabul etmedi hayatta tek tutanağı benim beni çok seviyor bende onu çok seviyorum senin içinde çok üzüldüm ablacım inş eşinizle barışırsınız

sağol canım. hayırlıysa barışalım ben de daha fazla üzülmek istemiyorum. 3,5 senede hep ama hep ben verdim. bu da hata tabii. burada eşim bana çok destek oldu diye yazanları okudukça içim cız ediyor. bak ne kadar güzel eşten yana şanslısın. seni seven sana destek olan bir eşin var. :nazar: bir süre sonra maddi olarak da toplarsınız. sen burada yazan bitkisel kürleri de uygula. ben yapmaya başlamıştım. sana yazarım da. sorun nedir bilmiyorum ama bazen en ümitsiz durumlarda bile kendi geliyor. olmadı 2-3 yıl sonra denersiniz. olmadı evlatlık alırsınız veya donasyonu denersiniz. ama herşey çocuk değil. inşallah çalışıyorundur iş de çok yardımcı oluyor kafayı dağıtmaya. kaderinde varsa olacaktır. bunun için elinden geleni yap ve dua et. ama yoksa da hayatı kendine zehir etsen de ne değişecek. eşini de üzme. a.s.
 
gül üzülme canım noldu değerin kaç çıktı belki katlanır belli olmaz hemen ümitsizliğe kapılma nolur, hem olmasada bak eşin yanında en azından şükret hayatta neler var çocuk hayatta herşey değil tabiki hepimiz çok istiyoruz ama olmayıncada olmuyo, zaten kısmetimizde varsa elbette olacak birgün hem daha belli değil diyosun yanılma payıda olabilir inş öyledir duların seninle.
 
Çok zor şeyler yaşamışsın arkadaşım ama ne olursun umudunu kaybetme. Evet bu tedaviler maddi, manevi insanı çok yıpratıyor, çok haklısın. Ancak hakkından hayırlısını isteyerek, dileyerek umut etmeye devam etmelisin. Asıl şimdi pes edersen, ileride kendini affedemezsin. Haydi topla kendini. Bizim bebeklerimiz dirayetli, tutturuk anne istiyor, anlaşıldı. Lütfen kendini daha fazla üzüp de sağlığını da tehlikeye atma.
 
senağlamasenağlamasenağlama sizler ne kadar iyisiniz beni anlıyorsunuz çok sağolun yine ağlıyorum fakat tesellimi sizde bulduğum için çok sağolun
 
gül üzülme canım noldu değerin kaç çıktı belki katlanır belli olmaz hemen ümitsizliğe kapılma nolur, hem olmasada bak eşin yanında en azından şükret hayatta neler var çocuk hayatta herşey değil tabiki hepimiz çok istiyoruz ama olmayıncada olmuyo, zaten kısmetimizde varsa elbette olacak birgün hem daha belli değil diyosun yanılma payıda olabilir inş öyledir duların seninle.
5 üstü gebelikmiş benim 8 çıktı endişelenmelimiyim gece kanamam başladı çok yoğun ve parça geliyor sol kasığımda bıçak saplanıyor gibi oluyor bacağıma kadar iniyor birde göbeğimin etrafı seyiriyorbelirti olarak göğsümün kahverengisi genişledi birde göğsüm öne doğru uzadı hamile kaldığımda aynısı olmuştu he birde dengesiz tansiyonum oldu 4 e kadar düşüyor çok korkuyorum dış gebelikten böyle bir şeyle karşılaşmamıştım hiç
 
Gül arkadaşım, ne olur üzülme, açılmaz kapıları açan Rabbim sana ve tüm isteyenlere hayırlı evlatlar versin inşallah, bunu tüm kalbimle diliyorum, sevgili deniz arkadaşım, seninde yuvana huzur ve mutluluklar Allah sıkıntılarından kurtarsın inşallah :teselli:
 
selam canım ncelikle geçmiş olsun inan çok iyi anlıyorum seni ama sakın ha sakın inancını kaybetme rabbim çünkü çok büyük o olmayanı oldurur yoktan var eder 3 yıllık evliyim 2 yıldır tedavi görüyorum bir tüp ve 2 aşılama başarısızlıkla sonuçlandı neyse 2 tüpe 3 ay önce karar verdik merkez falan araştırıyordum eski merkeze gitmek istemiyordum neyse bu ay tedavi olacaktım nisan ayında karar verdiğim merkeze ön muayeneye gitmek için adet olmayı bekliyordum ama bir okadarda umutsuzdum adet olmadım heralde sitresten falan dedim bir kaç gün daha geçti yine yok dayanamadım test yaptım ve hamileyim şimdiye kadar o kadar çok doktora gittimki geçirdiğim kist ameliyatından dolayı normal yolla gebe kalmamın mümkün olmadığını söylediler ama inan rabbim çok büyük o ol deyince olur herşeyin bir vakti zamanı var ama lütfen inancını yitirme
 
Back