Merhaba Arkadaşlar ,bir hafta önce üye olup derdimi sizinle paylaşmistim.Öncellikle zamanini benim derdime ayiran ,yazan arkadaşlarima teşekkur ediyorum.Henuz 27 yasindayim ve cocuk ruhlu biriyim , galiba bugun buyudum .Hayatta bir daha gelsem yine esimle evlenirdim , o cok iyi biri ,naif,merhametli,hayvansever ,iyi bir eş, komik,eğlenceli .Mesela asiri fevri biriyimdir o ise sakin ve anlayisli ,empati sahibi.6 yildir beraberdik 4.yildirda evliydik ve bugun bosanma dilekcemi verdim.Anlasmali bosanacağiz 1 -4ay suruyormus anlasmali olduğu icin .Evdeki tum esyalari,fotoğraflari,anilari aldim .Kopeklerimize o bakicak kedilerimi ben aldim belki birdaha kopeklerimi goremem cunku artik konusmamiz ,sarilmamiz icin imkan kalmadi.
Herseyi kabullenmistim 4 yil beraber mucadele verdik ve olmadi .Esim her gecen gun daha cok heveslendi ,surekli bebek videolari izliyor ,arastiriyor ,sorusturuyordu.Bense artik yorulmustum ,artik kacinci kez o kapidan heyecan ile girip umitsizlikle ciktiğim icin.Artik heveslenmiyordum biz bize yeter dusuncesi vardi bu zamanda mucadele verirken esimin ailesinin kotu dusunmeleri, vicdansiz yurekleri artik esime olan sevgi bağimi azaltmaya baslamisti.Surekli yurt disina ciktik ,kac doktora gittik inanin sayamiyorum ,kac teste girdik ,kac tedavi yontemi denedik .Olmayinca olmadi esime herzaman cocuğun onemli olmadiğini soyledim biz bize yeteriz dedim lakin yetememesiz .Ona asla kizgin değilim belki biraz kirginimdir .Suan bosanicaz ve belki birdaha bir araya gelmicez .Kimse benim hatalarimi gormezden gelmicek ,kimse beni onun gibi mutlu etmicek ,kimse numaradan uyuma takliti yaptiğimda beni kucağinda tasiyamiyacak ,kimse onun gibi bana oyle guzel bakmicak .Belki 1 yil sonra 5.yili evlatlik edinebilirdik ama esim istemedi herseyden kendini sorumlu tuttu .Ona acidiğimi dusundu ,anne olmami cok istiyordu ,yaklasik 4 aydir beni kendinden soğutmaya calisti ve sonunda bende 4 yildir kimseye gosteremediğim duygularimi ,icimde bastirdiğim hislerle dilekce verdim umarim hayatina iyi ,guzel insanlar girer ve onu bu zayif noktasindan vurmayan ,ona guzel pankek yapan biri cikar .Umarim hep mutlu olsun ,hep gulsun belki 65 yasimiza geldiğimizde artik cocuk olamayacaği icin belki bu defa bahanesi kalmaz ☺evleniriz .Seni hic unutmucam hayatima hayat verdiğin icin yoldasim yolun sonu geldi.
Arkadaslar hepininizle paylasmak istedim ,sağlikla guzellikle kalin☺
4 yildir ikimiz mucadele verirken bir an olsun acaba ayrilsak mi dusuncesi gecmedi aklimizdan .Ailesi herseyi öğrendikten sonra ruh halimiz daha kotuye gitti esime olan saygim sevgim azalmaya basladi .Esim ailesi ile ben arasinda kaldi onlar para icin bosanmayacağimi dusunduler ve son 4 aydir imalarda bulundular .4 yildir esim icin elimden geleni yaptim vicdanim cok rahat fakat ailesi ile asla bir araya gelmem 4 aydir sevgimi ,saygimi yok ettiler.Benim duygularim yok sayildi ve para icindir felan dendi .Inanin artik ne sevgim ne gururum kaldirir bu yasananlari ben kendi yoluma gitmeye karar verdimMadem seviyorsunuz bosanmayin ya en azindan ne bileyim üzüldum acikcasi
Aile ve cocuk olayi evet oyle oldu .Anlamadım ya, bebek için eşinizde mi sağlık sorunu var? Ve siz istemiyorum dediğiniz halde anne olun diye sizi kendinden soğutup boşanmaya mı getirdi olayı?
Aile ve cocuk olayi evet oyle oldu .Konu cok uzun olmasin diye aile olayini eklemedim eski konuma bakabilirsiniz
Yaa çok üzüldüm, gerçekten çoook..
Olmuyorsa vardır bir hayır, vardır bir sebebi... Yine de mutlu olmanın yolları olmalı sizin için...
Ne kadar da güzel yazmışsınız...
Yok mu başka bir çıkış yolu ?
Birbirimizi gercekten seviyoruz ve dun aksam gece son gez evde uzun uzun konustuk .Iliskimizin ilk baslarindan basladik anilari anlatmaya hatirlamaya gulduk ve sonra ikimizde ayri evlere giderken sarilip ağladik .Hic boyle ayrilicağimizi dusunmezdim ailem ,cevrem gizliden bosan diyordu ama istemiyordum yani aklima hep yaslaninca bize kim bakar dusuncesi vardi sadece .Dilekce yazarkende inanin kavga vs ornek gosteremedim cunku az kavga eden insanlariz sadece suan duygularim karmakarisik sizinle paylasmak istedimÇok duygulandim okurken hic mi dönüşünüz yok canim ya belli ki hala seviyosunuz evet çocuk çok önemli fakat öyle hikayeler varki ne yapiyoruz biz ya diyebileceğiniz yuva yi dağıtmak kolay ama kurması gerçekten zor en azindan bi uzmandan destek almayi deneseydiniz çok etkiledin beni
Önceki konunuzu da şimdi okudum, adama gerçekten uyuz oldum.Aile ve cocuk olayi evet oyle oldu .
Bosanmayi bir kere olsun dusunmedim benim ailemde ,arkadaslarimda baski yapmai değil .Bosan bak anne olamicaksin vs ben asla umursamadim ben kendi duygularimi bile umursamadim ki .Hep esimin duygularini on plana koydum bosanicağimizi asla dusunmedim 4 aydir esimin ailesinin imalari ,laflari artik zoruma gitti .Sonucta beni ailem ,cevrem taktir etti bu konuda onun ailesi sirf para icin denicek bisey yok gercekten esimi halen cok seviyorum ,esim kotu biri olsa 4 yil once o haberi alinca ayrildim ama esim cok iyi biri bunlari bu aileyi hakketmiyorOrtada birbirini bu kadar seven sayan bir eş durumunuz varken çocuk için bu kararı vermeseydiniz keşke. Okuyunca içim parçalandı. Sonuçta beklersin olmaz beklemediğin anda olur Allah’ın takdiri. Ne güzel bir ilişkiniz varmış, bitmesine üzüldüm. Bizde de çocuk var ama karı koca olarak birbirine saygı duymayan, anlaşamayan, boşanmaya yüz tutmuş bir evlilik var...
Ya bu kadar eşini severken yinede onun daha iyi insanlarla karşılaşsın demişsinizumarim hayatina iyi ,guzel insanlar girer ve onu bu zayif noktasindan vurmayan ,ona guzel pankek yapan biri cikar .Umarim hep mutlu olsun ,hep gulsun belki 65 yasimiza geldiğimizde artik cocuk olamayacaği icin belki bu defa bahanesi kalmaz ☺evleniriz .Seni hic unutmucam hayatima hayat verdiğin icin yoldasim yolun sonu geldi.
65 yasinda yaslanmis olacağim esim cocuk olamayacaği icin kendini sorumlu tutuyor ve 4 yildir bu duyguyu yenemedi .65 yaslarimiza geldiğimizde ben anne olamayacağim artik belki o zaman bahanesi kalmaz yeniden bir araya geliriz .Cok mucadele verdim bunlari nasil verdim nasil ayakta durdum ben bile inanmiyorum .Aile sikintisi vardi eski konumda var buradaki arkaraslar uzun yaziya kiziyorlar diye aile olayino acmayip haberi vermek istedik konuyu kisa tuttum oyle hayirlisi sibel hanim yorumunuz icin tesekkur ederimYa bu kadar eşini severken yinede onun daha iyi insanlarla karşılaşsın demişsiniz
Ee ozaman niye 65 yaşında belki tekrar evleniriz diyorsunuz mücadele edin niye kendinize bu kadar zulüm ediyorsunuz boşanmayın
Anlatmadığınız başka sıkıntılar varsa bilmiyorumda bu sebepten ayrılık olmasın
Çok iyi yaptin canim yanı elimizden birşey gelmez ama konuşurak destek olmaya çalışabiliriz. Bence onun icinde yasadiklarida kolay seyler degil. Kendini sana akarsu suclu hissediyor cok net ve yaptığı hersey bence senin daha iyi bi hayt yaşamak ve cocuk sahibi olabilmen iicin umarim hayirlisi olur sizin icinBirbirimizi gercekten seviyoruz ve dun aksam gece son gez evde uzun uzun konustuk .Iliskimizin ilk baslarindan basladik anilari anlatmaya hatirlamaya gulduk ve sonra ikimizde ayri evlere giderken sarilip ağladik .Hic boyle ayrilicağimizi dusunmezdim ailem ,cevrem gizliden bosan diyordu ama istemiyordum yani aklima hep yaslaninca bize kim bakar dusuncesi vardi sadece .Dilekce yazarkende inanin kavga vs ornek gosteremedim cunku az kavga eden insanlariz sadece suan duygularim karmakarisik sizinle paylasmak istedim