Bu saatte buraya konu açacak kadar , uykudan huzursuzlukla uyanacak kadar karıştım.Ha alışkın değil misin? Cok alıskınım , ama artık gücüm tükendi resmen.
Erkek arkadaşımla , ilgili.
Kendisi 3 aydır, ben 2 aydır işsizim . Beklediğim bir iş vardı, o sebeple cıkmıstım . Oda olmadı herneyse . O ise KPSS ye hazırlanmak için çıktı ve çeşitli sebeplerle yine.
Bu 3 ayın ilkinde ; kosturdu, aile işleri , evlerinde hastası vardı , onunla hastane işleri derken bitti bu asamada ; telefonla konusmamız azaldı , görüşmemiz azaldı ve mesajlaslarımız da azaldı . Ses etmedim. Sorunları var birazda kafasını dinlesin dedim.
Doğum günü için buluscagımızda ona bile zor geldi, kısıtlı saat. O gün İngilteye gitme planı oldugunu söyledi 3 aylığına bisey diyemedim. ( tabi bunlar yalan oldu)
( Bu arada babalar hariç ailelerimizle tanıstık , martta nisanda tanısma ve isteme olsun diye dusunmustuk ..)
2. Ayda ; genelde hastanedeydi, görüşmelerimiz azaldı, ben de işten cıktım ve sorunlarım vardı kendimce , yansıtmadım elimden geldiğinde , sorunu söyledim fakat yakınma şeklinde değil.
İşle alakalı bir sorunumu söylediğimde, ise “ben istediğim ise girebilirim , sende kendini geliştir olur sıkma canını” tarzında yanıtlar aldım.
Hep böyle , kendini övmeyi severdi . Herneyse dedim olabilir oda böyle.
İş görüşmelerine gidiyorum, o sırada asıl beklediğim yerden haberler oluyor , olmuyor.
Konusmalarımız iyice azaldı artık günde 6-7 mesaj. Hastanede sürekli refakat ediyor ve orda güya oyun oynuyor biz haftada bir 3 saat zor bulusur olduk.
O sırada oyunda ki güya tanımadıgı bir kızla oyun hakkında konusuyor. Bana ayıramadıgı saatlerinle oyun hakkında konusacak vakti buluyor. Ve oyunu öyle ciddiye alıyor ki , sanki tam zamanlı işi.
Yılbası oldugu gün ben hastaneye kaldırıldım, cok şiddetli ağrılarla, cıplak ayak gitmişim acilde , yanımda telefon bile yok. Annem gelince yanıma haber verdim, oda hastanede refakatcı dayısına; endişelenmesin diye orda, ben serum almaya geldim dedim, annemden söyledim bunu, tamam sen eve gidince konusuruz dedi. Serum niye alıyosun falan hıc yok sorgulama. Herneyse hala uzatmıyorum eve geldim falan fedim neyin var diye dahil sormadı. Herhalde diyorum kafası yogun ondan
Yaklasık 1 hafta sonra görüşünce bunu anlattım bana “ gözlerini dikti ve gözlerini daldırarak bunu dinledi” ihmal etme tarzında cümleler sıralayarak . Ve üzerine hadi kalk parfüm bakmaya devam edelim , dedi. Ben baya soktayım belli de etmiyorum .
Bu arada bana bu 2 ayda sen kilo aldın, cok atıstıyorsun demeye basladı. Evet atıstırdıgım doğru ama 1.5 kilo almısım yani cok bariz birşey yok ki beni tanıdıgında bundan 8 kilo fazlaydım ve bu konuda takıntım oldugunu az cok herkes bilir.
Yılbasının ardından, KPSS kursuna yazıldı. Kursa gidip geliyor ve sürekli yorgunum geliyor yorgunum falan bu asamada zaten o kadar konusmuyoruz ki tahmın edersiniz, alışma süreci dedim sustum . Telefonla da aramıyor sadece mesaj.
Bulustugumuzda bir sebepten tartıstık ve fiziksel beğenmediği konusuna geldi kilo aldın falan sürekli diyosun dedim. Gözlerm doldu böyle o konuya degıl aslında tüm olanlara, hayır dedi sen cok alıngansın beğenmeme meselesi Değil.
Ben iş
2 hafta oncesinde “ Dünya sarılma günü” diye bir şey paylastım bana eskiden aldığı ufak bi resim sarılma fotoğrafını güzel bir yazı ılıstirdim. Böyle içimde yeniden biseyi canlandırmak istedim, hikayame bak dedim.
O sırada wp a girdi ama hikayeye bakmadı , bende kaldırdım. Cok detaya girdim farkındayım ve sildim hikayeyi, sonra 1 saat falsn gecti aradan göremiyorum dedi hikaye falan kaldırdım onemi kalmadı dedim.
Buna takılcak biri degılım normalde ama biyerden olumlu bisey gelmemesi beni artık cıldırttı. Senin bu buhranlı hallerinden bıktım demeye basladı, aynı hassasiyeti bekledim senden dedim kusura bakma falan dedim, ben aptalım yazarken daha net anlıyorum..
Böylece geçen hafta cuma oldu günaydın falan dedi , böyle mesajımı actı cevap vermedi ama gitmiyor sanırım mesaj garipti internetin mi kapalı senin dedim? Bılmıyorum dedi ve aradım , telefon mesguldu döndü bana beni kontrol etmek için mi arıyosun dedi , ne alaka dedim . İçime süpheyi düşürmüştü.
Bu asamada 3 ay süresince görüşmelerde sen evlenince sunu yaparsın, böyle olur falan diyor.
En son gecen hafta cumartesi günü sabah konusma yok ve öğlen napıyorsun dedi söyledim ve sen dedim. Hala normal davranmaya calısıyorum herneyse dısarı cıktıgımı söyledim ve oda saat 5 den aksam 10 a kadar haber bile vermedi , 10 da bende dolanıyorum öyle dedi , kimlesin dedim mesajla cevap yok, aradım napıyosun diye kimlesin dedim ben sana soruyomuyum diye kapattı.
Mesajıma cevap veriyor, böyle sinirlerim iyice yıprandı, üste cıkmaya calıstı ben sadakatsızlık yapmıyorum tarzında. Arıyorum o sırada acmıyor mesaja cevap veriyor ama, bu arada aradığımda bangır bangır arkada sesli müzikli ortamdı. İyice süphelerim derinlesti, ayrılmak mı istiyorsun diyorum? Her konuyu buna getirme diyor. Yoruldum, bıktım artık dedi bu psıkopatca hareketlerimden , hala olayın akibetini öğrenmeden , kafa dinlemek istiyorum dedi ve 1 haftadır tam asla aramıyor , yazmıyor. Keza bende öyle. Öyle kötü ve değersiz hissediyorum ki kendimi, bunu hak etmedim tek bildiğim bu, bunu asla hak etmediğim.
Uzun oldu biliyorum cok kötü hissettim kendimi yazmak istedim.