Sokaktaki canlar :(

Aynı şekilde harikasiniz . Ben sizin kadar yapamıyorum belki ama elimden gelenin fazlasını yapmaya çalışıyorum. Allah bu soğuk havalarda yardımcıları olsun.

Bir tanesi bile doysa, bir tanesi bile soğuktan ayağını kesecek bir mindere sahip olsa dünyaya değer, çok büyük bir iş yapıyorsunuz, Allah razı olsun sizden
 
Her gün kahvaltımı yapmadan minik şerçeler için balkon kenarına bulgur, ekmek ufağı koyuyorum içeri girmeden hemen geliyorlar.... Yeterli olmaz ama ....
 
Hayatimda hic kedi kopek beslemedim o yüzden anlasamadik bir türlü ne yapacagimi sastim..

bugün basina yazi astim soylendiler diye.. sonra yerini değiştim bodrumumuzda daire var boş .. oraya koydum her şeyini .. gelmedi oraya buz gibi betona eski yerine yatti..

Ben gidince gider yatar dedim saklandim bekledim.. Ama yok.. Kiyamadim geri eski düzeni kurdum.. O bir liralik kuru mamayi daha bitirmemiş.. Suyu sütü duruyor oldugu gibi..

Nereye tasisam ben onu? Gittiğimde bir şey olmus halde bulursam acliktan falan çok uzulurum ya
 
Her gün kahvaltımı yapmadan minik şerçeler için balkon kenarına bulgur, ekmek ufağı koyuyorum içeri girmeden hemen geliyorlar.... Yeterli olmaz ama ....
Öyle demeyin. Yaptığınız en ufak yardım onların karinlarinin doymasini sağlıyor. Bu kadarını düşünmeyen insanlar var.
 
En güzeli de bunun farkında olmayan insanlar sizin sayenizde farkedince, size destek verince yaşadığınız duygu. Her akşam yemek artıklarını veya hiç bulamazsam ekmeği sütle ıslatarak poşete koyup çöpün yanına bırakıyordum üzerine de uçmasın diye taş koyuyordum. Bunu çöp saatinden sonra yapıyorum çünkü bi kaç kez çöpçüler çöp diye alıp attı gördüm. Her neyse bir gün bir baktım benim bıraktığım poşetin yanında bi poşet daha var içi kemik dolu. Kimin koyduğunu bilsem boynuna sarılacaktım çok mutlu oldum
 
hatırlatma için teşekküler. benimde aklımda hep bu var. dün yine koydum kalan ekmeklerimi.
çok üzülüyorum onlar için..
 
Evet başlangıcı yapmışsınız. Bende ne zaman yemek artigi koysam mamalar sular görüyorum. En azından görerek bilincleniyorlar.
 

Şimdi bize denk gelse ev kedisi olurdu :)
Ama tabi herkes evinde bakamıyor hayvan
Kediler rahat ettikleri yeri anında benimser, çevrede sahiplendirme şansı varsa deneyin
Ya da bizim gibi kedicilerin olduğu bir yere bırakın, kedilerin toplu olarak bakıldığı hastalıklı teyze diye tabir edilen tipler var, bende onlardanım :)
Yalnız yiyip içmiyorsa hasta olabilir, öncelikle yarın çay bardağı süt ve bir çay bardağı su ile minik bir muhallebi yapın, içine çok küçük bir tutam tuz ve çok küçük bir tutam şeker atın, fizyolojik serum yerine geçer bu, yavruysa kan şekeri düşmüş olabilir dengelenir bu mamayla, soğutup şırıngayla içirin. Yarım gün kadar gözlemleyin, yememeye devam ederse bir veterinerin görmesi gerekebilir, üşütmüş ya da paraziti olabilir.
 
 
Şu kış kıyamette ne yaparlar nasıl yaşarlar diye düşünmekten başıma ağrılar giriyor günlerdir. Elimden geldiğince bir şeyler yapmaya çalışıyorum ama okyanusta bir kum tanesi bile değildir yapabildiğim.
Bizim buralarda neden bilmiyorum sevilmiyor sokak hayvanları, benim çevremde evinde hayvan besleyen iki kişiyiz sadece.. Yine dışarıda günlük besleme yapanlardan da sadece iki güzel insan biliyorum, onlara da deli gözüyle bakılıyor bazı insan olduğunu sananlar tarafından..
Yönetici kızsa da her gece geç saatlerde apartman kapısını açık bırakıyorum ki bir kaç tanesi bile girip korunaklı bir yerde rahat uyusa kardır diyorum.
Dışını çöp torbasıyla kapladığımız karton kutu ve strafor dan yuvalar yapıp içine de birkaç tane eski kazaklardan koyup uygun yerlere bıraktım geçen hafta, canların içine girince ki yaşadığım mutluluğu ve huzuru inanın hayatımda önemli olduğunu düşündüğüm çoğu şeyde bulamadım..

Birazcık zaman ve mutfak bütçesinden azcık pay ve çokça sevgi..

Yeri gelmişken bunu da yazayım, nereden toplayıp getiriyorlar bilmiyorum ama zaman zaman içlerinde cins hayvan denilenlerin de olduğu bir sürü köpek gözüküyor bizim caddede, bir süre gözüküyorlar sonra hepsi birden kayboluyorlar, nereden getiriliyor ve nereye götürülüp yok ediliyor hiç bilmiyorum
 
yavruysa sahiplendirme sitelerine ilan verin belki yuvası olur

Sizin vasıtanızla o siteler konusunda küçük bir uyarı yapmak isterim; internet üzerinden asla tanımadığınız insanlara hayvan sahiplendirmeyin, asla yapmayın. O hayvanların hikayeleri çok acı, bir sürü psikopat o sitelere üye oluyor, hayvanların başına gelmedik iş kalmıyor. Hayvanları bilmediğiniz, kontrol edemeyeceğiniz yerlere asla vermeyin
 

Çocuklara oyuncak diye alınıp, bakmak zor gelince evden atılıyorlar, barınak topluyor, aşılayıp bir bölgeye salıyor, sonra o bölgeden şikayet alınca tekrar topluyor başka bir yere salıyor. Bu arada hastalanan, araba çarpan ya da ipsiz sapsıza denk gelenler ölüyor. O yüzden topluca bir görünüp, bir kayboluyorlar .......
 
Sizin bu konuda ne kadar duyarlı olduğunuzu biliyorum ama öyle demeseniz keşke. Çünkü bende internet üzerinden sahiplendim ve sadece doğurmadım onu, evlatlarımdan farksız..
O zamanlar bu duyguyu bilmiyordum ve ankara kedisi diye tutturmuştum internetten bir bayanla görüşüp yanına gittim niyetim ankara kedisi idi ama sarman oğlum pıtı pıtı yanıma geldi ve ben onu alıp dönmüştüm iyi ki de ben değil o beni seçmiş :)
Yani evet çok dikkat ederek sahiplendirilmeli ama çok da önyargılı olunmamalı..

Şunuda ekleyeyim onu aldım ve tam 11 saatlik uzağa götürdüm:)
 
Yazık içim acıyor onları gördükçe.. İnsanlardan soğudum..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…