Ben de diyordum bir kere hamile kalsaydım da düşük de yapsam üzülmem falan böyle çılgın şeyler de geçiyordu aklımdan yaa çok kötü bişey seni çok iyi anlıyorum canım yaa ama inanıyorum ben olacağına Allah herkesi bişeyle sınar bizi de çocukla sınıyor işte hayırlısı diyoruz zaten demek ki hayırlısı buymuş demekten başka çare Yok ki. Ya hele ben kendimi bir yana atıyorum da eşimin bebek hayali kurup Benimle bazen paylaşması varya içimi öyle yakıyor ki anlatamam ciğerim yanıyor resmen ama ağlamıyorum onun yanında. Minik bi bebeğimiz olsa yatağımızda aramızda uyuşa onunla oynasak öpsem bazen göğsümde uyutsam diyor eşim ... ben o sıra iptal yani içim gidiyor ona. Annemle babamın da ilk çocuğuyum ve torun sevgisini bilmiyorlar yasamak istiyorlar onlar için de istiyorum. Yani kısaca kendimden geçtim de onlar için istiyorum yaa.Hiç değilse sadece bir kere hamile kalsaydım da bilseydim hamile kalabildiğimi. O zaman umudumu hiç yitirmeden beklerdim derdim ki bir kere oldu birdaha neden olmasın. Ama içimde umut kalmadı çünkü hiç ama hiç hissetmiyorum hamile kalacağımı. Diyorsunuz unutmaya çalış falan ama olmuyor ki. Hani bir yandan bişeye inanmak başarmanın yarısıdır ümidini kesme hayal kur düşüncesi bir yandan düşünme aklından çıkar. İkisini de yapamıyorum ki aklımdan da çıkmıyor hayal kurmak da istemiyorum çünkü tükendim hayal kırıklığı yaşamaktan ve de kocaman yaşatmaktan..
Dua ve sabır ...
yaşın daha çok küçük diyor herkes ve doktor da neden çocuk istiyorsun ki daha küçük diyor daha da sinirleniyorum eşim büyük diyorum 30 yasında o yüzden istiyorum diyorum ama anlayan Yok maalesef 
