Pasif agresif davranmaya devam ederseniz bu iş başka yerlere gidecek, bu gidisle size taşınır kayınvalide, sorun sizde sınır koyamıyorsunuz kocanızdan bu kadar korkmayın ya huuu, açıkça gerekirse kavga ederek son verin bunlara ...Kızlar daha önce de konu açmıştım bu konuda, gerçekten artık baş edemiyorum. Kaynanam aşırı geriyor beni. Öyle biri ki insanı yıpratıyor sinirlerini bozuyor. Her şeyi en iyi ben bilirim en tecrübeli benim kafasında, evliliğimize, ev düzenime, çocuğuma sürekli karışmaya yönetmeye çalışıyor. Çok sıkıldım ne kadar rahatsız olduğumu belli etsem ne kadar reddetsem de anlamıyor.
Bize geldiğinde sanki kendi evindeymiş gibi odalara izinsiz girer, izinsiz dolapları falan açar.. hele buzluğuma takmış durumda bir ara bana bile sormadan eşimi arıyordu size geliyorum buzluğa bir şeyler koyacağım bende yer yok falan diyordu düşünün. Beni takmıyor, müsaade falan da istemiyor sadece geliyorum diye haber veriyor (!) ve geldiği gibi yine müsaade istemeden buzluğu açıp kurcalayıp kendi getirdiklerini yerleştiriyordu..
Neyse bunların bir kısımını epey azalttım gerek eşimle tartışarak gerekse annesiyle arama mesafe koyarak, konuşmayarak. Bazen de surat asarak. Hatta eşim de uyarmıştı müdahale etme karışma rahatsız oluyor eşim demişti ama nafile tabi.
Bebeğime de çok karışmaya çalıştı doktor ilaç vs verse hemen müdahale ederdi içirmeyin onun yerine şunu içirin vs derdi, hep karşı geldik hem ben hem eşim ama anlamadı en son artık nasıl sinirlenmişse onu dinlemediğimiz için, bize çocuk bakmayı bilmediğimizi vs ima etmişti. Şu an bir şey dediğinde ben direkt hayır anne bu dediğin bebeklere uygun bir şey değil ben geçen araştırdım okudum vs diyorum, en son yine doktor bi konuda ilaç vermişti tutturdu hayır onu kullanma şunu kullan diye. Ben de bak annecim sen merak etme stres yapma bebeğimizle ilgili konularda biz kendi kafamıza göre iş yapmıyoruz, araştırıyoruz okuyoruz gerekirse doktoruna danışıyoruz öyle hareket ediyoruz bu her konu için geçerli senin aklın kalmasın tamam mı dedim, bir süre kesti müdahalesini ama şu an yine aynı.
Bunun dışında evime geldiğinde kendi eviymiş gibi davranması da çok rahatsız ediyor beni, sınırlarımı aşırı derecede ihlal ediyor ne tavırdan ne uyarıdan anlamıyor ne yapacağımı şaşırdım. Geçen gün eşime şu meyveden bol bol alın yiyin diye tutturmuştu eşim de ara sıra yiyoruz o kadar çok almamıza gerek yok zaten evde bebekle beraber 3 kişiyiz dedi, o da tutturdu olsun bol bol al yersiniz siz yemezseniz ben geldiğimde yerim onları dediya hadi aldık diyelim belki ben bir arkadaşıma falan veririm sen neden hemen atlıyorsun ki? Böyle emrivaki yapmayı karışmayı aşırı seviyor sanki biz 5 yaşında kücük çocuklarız öyle bir tavırla konuşur bizimle.
Bir de şunu fark ediyorum ben pasif agresif davrandığımda surat astığımda eşim annesini tutuyor ama güler yüzle püskürtmeye çalıştığımda eşim beni baya bir destekliyor annesine karşı geliyor bu sefer. Böyle yapsam daha iyi olur tabi ama her zaman elimde olmuyor çünkü bazen sinirlerimi o kadar yıpratıyor beni o kadar geriyor ki ağlayasım geliyor yüz ifademe yansıyor istemesem de buz kesiliyorum. Öneriniz var mı nasıl baş edeceğim çok yoruldum artık?
İşte benimki biliyor çözdü beni artık mesela arada saçmalıyor yine ama görmezden gelincek şeyler yada kızdığım noktalar olursa çekiyorum kendimi birşey istemiyorum mesafeli davranıyorum vs. Anlıyor. Yavaş yavaş birşeyler söyleyin zamanla alışırsınız yani gerçekten dayanılmaz şeyler yaptıkları kendisinden başka konularda destekte istemeyin ki böyle şeylere yüx bulamazsın hiç eğer yardım istiyorsanız diye söylüyorum.Yani artık bende o raddeye geldim (kavga etsek de eşimi umursamıyorum) eşimden de soğumaya başladım , ben surat astığımda aşırı sinirleniyorum kadın bir şey dediğinde çok ters cevaplar veriyorum. Böyle yapmayıp sizin gibi net bir şekilde içimden geçeni söylesem belki çok daha iyi olur. Keşke öyle olabilsem dan diye söylesem yüzüne
Kocamdan neden korkayım, korkmuyorum tabi ki. Kaç defa bu konu yüzünden kavga ettik kaç defa ayrı yattık hatırlamıyorum bile. Eşim de kaç defa uyardı annesini yeter karışma diye, en son kadın daha yaz gelmeden köye döndü müdahale ettirmiyoruz diye bize baya bir tavır aldı, uzun bir zamandır yüz yüze görüşmedik sadece bebeğimizi görmesi için görüntülü görüşüyoruz. Ama şimdi buraya gelecek yakında.. pasif agresif davrandığım da oluyor ama sınır koyduğum da çok oldu ya da rahatsız olduğumu açıkça belli ettiğim de oldu ama kadın anlamıyor gerçektenPasif agresif davranmaya devam ederseniz bu iş başka yerlere gidecek, bu gidisle size taşınır kayınvalide, sorun sizde sınır koyamıyorsunuz kocanızdan bu kadar korkmayın ya huuu, açıkça gerekirse kavga ederek son verin bunlara ...
İşte benim kv tam da bu düşüncelerde sanırım…K.validenize rahatsız olduğunuz şeyleri ya hiç belli etmeyin yada daha keskin cevaplar verin. Çünkü bazıları karşındakinin rahatsız olduğu şeylerde gıcıklığına aynı şeyi yapıyor ve senin huzursuzlugundan zevk aliyor. Çünkü ben kayinvalideyim istediğimi yapma hakkım var gibi cahilce düşünceleri var.
İşte benim kv tam da bu düşüncelerde sanırım…
Onun huyunu değiştiremezsiniz. Ne yaparsanız yapın, belki biraz susar ama sonra yüne konuşur. Arada iki laf edip susturabilirsiniz ama ama sonrası yine aynı. Genel olarak ona takmadan bildiğinizi okumayı öğrenmeniz gerekSeni ilgilendirmez desem yine karışacak dur durak bilmiyor gerçekten. Ne yaptıysam asla anlamıyor
Her kaynana böyle değil, laftan anlamiyan çok zor . Senin , eşinin yaşı kaç?çözüm ne? Gerçekten bilmiyorum
Çok haklısınız, inşallah baş edebilirim gerçekten bazen tükendiğimi hissediyorum , bile bile huzursuz ediyor beniOnu değiştiremez, düzeltemezsiniz. Siz kendiniz ve aileniz için en iyi en uygun olan davranışı geliştirin ve ona uygun davrandıktan sonra da kendinizi güzel bir şeyle meşgul edin ki, takılıp kalmayın. Böyle insanlar zaten laftan sözden davranıştan anlayacak olsalar , kendi iç muhasebelerini yapıp kendi hallerine çözüm ararlar. O sebeple enerjinizi, vaktinizi harcamayın boşuna.
Eşiniz uzak tutacak başka da yolu yok ...Kocamdan neden korkayım, korkmuyorum tabi ki. Kaç defa bu konu yüzünden kavga ettik kaç defa ayrı yattık hatırlamıyorum bile. Eşim de kaç defa uyardı annesini yeter karışma diye, en son kadın daha yaz gelmeden köye döndü müdahale ettirmiyoruz diye bize baya bir tavır aldı, uzun bir zamandır yüz yüze görüşmedik sadece bebeğimizi görmesi için görüntülü görüşüyoruz. Ama şimdi buraya gelecek yakında.. pasif agresif davrandığım da oluyor ama sınır koyduğum da çok oldu ya da rahatsız olduğumu açıkça belli ettiğim de oldu ama kadın anlamıyor gerçekten
Evet haklısınız, bir cinnet her şeyi çözer belki bakalım hayırlısıEşiniz uzak tutacak başka da yolu yok ...
Başlarım eşine de annesine de. Eşiniz de normal değil annesi de. Bilemiyorum ben o kadar müdahale ettirmem en başea o nedenle bana bunları yapamaz kimse. O nedenle yerinizde olsam diye yorum yapmak zor. Hoş ladının laftan anlayacağı da yok.Kızlar daha önce de konu açmıştım bu konuda, gerçekten artık baş edemiyorum. Kaynanam aşırı geriyor beni. Öyle biri ki insanı yıpratıyor sinirlerini bozuyor. Her şeyi en iyi ben bilirim en tecrübeli benim kafasında, evliliğimize, ev düzenime, çocuğuma sürekli karışmaya yönetmeye çalışıyor. Çok sıkıldım ne kadar rahatsız olduğumu belli etsem ne kadar reddetsem de anlamıyor.
Bize geldiğinde sanki kendi evindeymiş gibi odalara izinsiz girer, izinsiz dolapları falan açar.. hele buzluğuma takmış durumda bir ara bana bile sormadan eşimi arıyordu size geliyorum buzluğa bir şeyler koyacağım bende yer yok falan diyordu düşünün. Beni takmıyor, müsaade falan da istemiyor sadece geliyorum diye haber veriyor (!) ve geldiği gibi yine müsaade istemeden buzluğu açıp kurcalayıp kendi getirdiklerini yerleştiriyordu..
Neyse bunların bir kısımını epey azalttım gerek eşimle tartışarak gerekse annesiyle arama mesafe koyarak, konuşmayarak. Bazen de surat asarak. Hatta eşim de uyarmıştı müdahale etme karışma rahatsız oluyor eşim demişti ama nafile tabi.
Bebeğime de çok karışmaya çalıştı doktor ilaç vs verse hemen müdahale ederdi içirmeyin onun yerine şunu içirin vs derdi, hep karşı geldik hem ben hem eşim ama anlamadı en son artık nasıl sinirlenmişse onu dinlemediğimiz için, bize çocuk bakmayı bilmediğimizi vs ima etmişti. Şu an bir şey dediğinde ben direkt hayır anne bu dediğin bebeklere uygun bir şey değil ben geçen araştırdım okudum vs diyorum, en son yine doktor bi konuda ilaç vermişti tutturdu hayır onu kullanma şunu kullan diye. Ben de bak annecim sen merak etme stres yapma bebeğimizle ilgili konularda biz kendi kafamıza göre iş yapmıyoruz, araştırıyoruz okuyoruz gerekirse doktoruna danışıyoruz öyle hareket ediyoruz bu her konu için geçerli senin aklın kalmasın tamam mı dedim, bir süre kesti müdahalesini ama şu an yine aynı.
Bunun dışında evime geldiğinde kendi eviymiş gibi davranması da çok rahatsız ediyor beni, sınırlarımı aşırı derecede ihlal ediyor ne tavırdan ne uyarıdan anlamıyor ne yapacağımı şaşırdım. Geçen gün eşime şu meyveden bol bol alın yiyin diye tutturmuştu eşim de ara sıra yiyoruz o kadar çok almamıza gerek yok zaten evde bebekle beraber 3 kişiyiz dedi, o da tutturdu olsun bol bol al yersiniz siz yemezseniz ben geldiğimde yerim onları dediya hadi aldık diyelim belki ben bir arkadaşıma falan veririm sen neden hemen atlıyorsun ki? Böyle emrivaki yapmayı karışmayı aşırı seviyor sanki biz 5 yaşında kücük çocuklarız öyle bir tavırla konuşur bizimle.
Bir de şunu fark ediyorum ben pasif agresif davrandığımda surat astığımda eşim annesini tutuyor ama güler yüzle püskürtmeye çalıştığımda eşim beni baya bir destekliyor annesine karşı geliyor bu sefer. Böyle yapsam daha iyi olur tabi ama her zaman elimde olmuyor çünkü bazen sinirlerimi o kadar yıpratıyor beni o kadar geriyor ki ağlayasım geliyor yüz ifademe yansıyor istemesem de buz kesiliyorum. Öneriniz var mı nasıl baş edeceğim çok yoruldum artık?