Sizin çocuklarınız da böyle mi ?

Purpplee

Dünya kaç günlük deyip sarılmalı bugüne..
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
15 Nisan 2017
13.280
15.679
Merhaba hanımlar, 4 yaşını doldurmak üzere olan bir oğlum var.Dogdugundan beri ağlıyor,hep zor bir bebek/çocuk olmuştur,bana mi zor geliyor onu da merak ediyorum
7 aylıktan beri annem bakıyordu ben yokken, Şubat Haziran arası yarım gün kreşe verdim.Kresten aldıktan sonra çok daha ağlak, kaprisli,inatçı bir çocuk oldu.

Hayırdan yoktan asla anlamıyor, bişey istiyorsa derhal alınacak, yapılacak.Makul olmayan her şeyi almak yapmak istiyor ben de haliyle reddediyorum nedenini açıklayarak anlatmaya çalışıyorum dinlemiyor sadece bağırıyor ağlıyor istediği şeye odaklanıyor sadece ve sadece.Yanimda kim varsa haşati çıktı çocuğun dediğini yap da sussun diyor, hatta bunu biraz döv birsz senden çekinmesi lazım diyen de oldu,ben mi çocuğu egitemiyorum anlamadim çok yıprandım.Cocugu asla ikna edemiyorum,oysaki kendisine hep doğruyu söylerim örnek olmaya çalışıyorum ama yok boşa çabaliyorum.Gun içerisinde çok çok basit şeylerden yeri göğü inletiyor,olmayacak olanı ben de iki kat inatla reddediyorum yapmıyorum senin için yapacak bir şeyim yok deyip o an onu ağlamaya bırakıyorum.İnatlasinca o da inatci olur yorumuyla karşılaşıyorum bu defa da.Ne yapacağımi şaşırdım.

Öyle eşyalara zarar veren orayı burayı karıştıran bir çocuk değildir fakat çok hareketli, asla oturmaz yerinde durmaz.Surekli bir şeylerle oyalanmak istiyor.Onu alıp nereye gidersem yanımda götürmek istiyorum fakat dışarıda iki dk sonra eve dönelim diye yirtiniyor yollarda rezil oluyoruz.Evde de o ne yapıyorsa ons eşlik etmemi istiyor.Yemek yapamıyorum,teli elime sadece WC de o görmeden alabiliyorum çünkü teli birak diye sinirlenip bağırıyor,zorla mutfağa gidip müzik açsam odadan yanıma gelip başım şişti kapat diyor,bir arkadaşımla bir yerde oturmaya gitsem tmm hadi artık gidelim diyor iki dk sonra, yani anlayacağınız beni aşırı kısıtlıyor.Oturup onunla meşgul olacağım çizgi film izleyeceğiz,LEGO yapacağız, kitap inceleyeceğiz,boyama yapacağız vs vs.. Devamlı bunlarla mi meşgul olacağım, sıkılıyorum kendimle kalamiyorum.

Bir yerlerde yanlışlık mı yapıyorum, şımarttim mi sizinkiler de böyle mi..çok bunaldım çok
 
anneniz bakarken her dediğini yapıyor muydu?
ya da siz işten gelince her dediğini yaptınız mı çocuk beni görmedi akşama kadar kısa sürem var, onun her dediğini yapalım, gibisinden?

benim gördüğüm anane bakan annesi çalışan çocuklarda en büyük sorun bu 2 mefhum
sizin baba da yok ortada yanlış bilmiyorsam.
sizi parmağında oynattıysa alışmıştır
kreş aslında disipline ediyor.
 
Şımarıklık değil de ilgi isteyen bir çocuk demekki. Okuka yada kreşe başlayana kadar bu şekilde biraz daha idare etmeniz gerek hepimiz aynı dönemlerden geçtik. Allah yardımcınız olsun geçicek merak etmeyin
 
Merhaba öncelikle benim cocugumda 2 yasinda hayırdan anlamiyor ama sizinki 4 yasinda birazdaha farkında herseyin örneğin çekindiği sözünü dinlediği biri varsa mesela öğretmeni gibi evde kamera olduğunu öğretmeninin onu izlediği ve yaramazliklarini gördüğünü söylerseniz belki düzgün durur belki saçma bir cevap ama işe yarayabilir ve dövmek asla çözüm değil aksine şiddeti ogretirsiniz
 
Benim 4 yaşında kızım var oda heseyi ağlayarak yaptırmaya çalışıyo biz biraz şımarık büyüttük sizinde öyle olabilir
 
Anneanne büyütürken sınırsız büyütmüş olabilir mi? Hani baba yok annesi çalışıyor her istediğini yapayım gibi?
Veya sizden erken ayrıldığı için güvenli bağlanma sıkıntısı yaşıyor olabilir mi?

Mesela seçenek sunmayı denediniz mi? Kırmızı kurbağa oyuncağını mı kreşe götürmek istersin sarı arabanı mı gibi? Seçimleri ona bırakmadan o seçiyormuş gibi hissettirmek
 
Tamamen yetiştirmeden kaynaklı olduğuna inanıyorum. Belki bakan kişinin defalalarca değişmesi, belki sizin dokuz hayırdan sonra dayanamayıp evet demeleriniz... Zaten mantıklı olarak siz esinizden bir şeyi isteyince yapmıyorsa ama dırdır yapınca elbet sonunda 'tamam yapalim' diyorsa artık siz o hayırları ciddiye bile almazsınız. Daha cok trip attıkça , daha çok dünyayı zindan edince evet diyeceğini bilirsiniz. Aynı bunun gibi düşünün
misal çocuk top havuzundan çıkmak istemiyor, yavrum çıkmak zorundayız diyorsunuz, ama vaktimiz yok,baba bekliyor, kapatacaklarmis parkı diye ikna çalışmalarından sonra bıkıp 'tamam, yarım saat daha' diyorsunuz ya,işte böyle böyle çocuk öğreniyor ki yeteri kadar sorun çıkartırsa yapamayacağı şey yok. Eğer gerçekten istikrarli olsaydınız bir süre sonra çabanın başarısız olacağını ogrenecekti (scanner 'in fare deneyinin çocuklar ile ilgili yorumları şeklinde aratırsanız bu konuda çok güzel makaleler bulabilirsiniz)
Bu arada çocuğun hali tavrı karşısındaki kişiye göre değişir. Mesela ben çok küçük çağlardan beri anneme çok aksiyken babama tam küçük köpek modundayim. Bunu herkes söyler. Daha bebekken,bir iki yaşındayken bile tüm gün annemi delirtirmişiz, babam eve gelince annemin "bugün söyle böyle yaptılar,hiç susmadilar,birbiriyle kavga ettiler " söylenmelerine babam dermiş ki; bu çocuklar mi?
adam ne bizim bagirtimizi bilir, ne ablamla birbirimize girmelerimizi,ne kötü sözlerimizi. Çünkü babam eve geldiği anda içimizdeki şeytan bizi terkediyor :))) şu an otuzbir yaşındayım hala da biraz öyle, asla babamla kavga etmedim bu yaşıma kadar, annemle iki dakika mutfakta karşılaşayim sesler yükselebilir
yani aksi çocuk, huysuz şöyle böyle çocuk vardır evet ama çocuklar biraz da adamına gore muamele eder. Belki de size bir şey anlatmak istiyordur.
Çalışan anneymissiniz, geliriniz var demek ki. ben olsam önce kreş psikologuna , sonra da iyi eğitimli bir çocuk psikologuna giderim. Çocukta sorun yoksa bile benim davranışlarımi düzeltmeme yardımcı olsun diye
 

Yetiştiği ortam ile alakalı. Oğlum 4.5 yaşında ve bu ara ağlayarak istediğini yaptırmaya çalışıyor ki yaptıramıyor. Bu dönemde Babaanne ve hala ile fazla vakit geçirdi onlara istediğini yaptırdığı için bize de aynı tarifeyi uygulamaya çalıştı ama başarılı olamadı. Halasını ve babaannesini uyardım onlar da artık yapmıyor.
Çocukların bu yaşları sınırlarını belirleme yaşları. Sizi sonuna kadar zorlayacaktır. Ağlasa da istediğini yapmamalısınız. dikkatini başka yönlere çekmeye çalışabilirsiniz
 
Ben bekarken bile çocukların ağladığında istediğinin yapılmasına karsiydim buna dikkat ederim ama annem bunu yapmiyormus son zamanlarda farkettim.Sabah 9 da evden çıkıp 17.30 gibi giriyordum anneannenin çocukla ilgili tavrını çok görmüyordum fakat okul işi bitince baktım annem çocuk ağladığı an tmm al veriyorum alıyorum moduna geçiyor,ben ağlamasinin bitmesini beklerkrn annem ağlatma şu çocuğu yap istediğini diyor,karşı çıkınca da yetim geliyor bana (babadan ayrı diye)napim o ağlayınca içim gidiyor diyor, sanırım bu tutumun sonuçlarına katlaniyorum ben şu an..
Kreşe bu yıl tam gün vereceğim,anneanne dede de olmayacak
 
Son düzenleme:
Evet, böyle.
Üstüne değişik değişik şeyler de cabası.
Ben de yapamadım, olmadı bu çocuklar diyorum kendi kendime ama evlat işte olduğu gibi kabulleneceğiz.
sizde şeyi hatırlıyorum bana yazmıştınız duvarları yalıyorlar diye. Hiç aklımdan çıkmıyor o gün bu gündür bir yeri yalasa aklıma direk siz geliyorsunuz. Demek ki yalayabiliyorlarmış diyorum
 
Tam gün kreşe gidecek bu yıl,iple çekiyorum.Oysaki onunla bol bol vakit geçirmek isterdim ama çok yıpratıyor, benden öğrenemiyor bazı şeyleri
 
Her görüş ayrı değerli bazen birimizin aklına gelmeyen başkasının aklına geliyor.Kreşe kısa süre yarım gün gitti ams bu yıl tam gün gidecek bakalım oraya umut bağlıyorum akranlarindan öğretmeninden bir şeyler öğrensin görsün
 
Hayirlisi diyelim hayırlısı olsun hep küçük kalmicak sonicta öğrenir elbette
 
Maddi manevi hazirsaniz kardes iyi olabilir. Arkadas arıyor gibi geldi bana
 
Evet anneanne aman ağlamasın modunda sürekli.Anneanne artık bakmayacak,ona kalsa geleyim bakayım diyor ama asla istemiyorum.Bu yanlış davranışları nasıl düzelteceğim hiç bilmiyorum.
Seçenek bazen sunuyorum,mesela koltukta yiyeceği diye tutturdugunda o masada mi yemek istersin bu masada mi ? gibi
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…