Sizin çocuklarınızda böyle mi? Delirmek üzereyim

userfromde .!.:

Sizi cok iyi anlıyorum. Benim 7 yaş oğlum da biraz sorumsuz. Aslında bu kadar çok çaba ve endişe esasında ne kadar ilgili bir anne olduğunuzu gösteriyor bana göre. Ve bence sizin yaptiklarinizdan dolayi böyle olmadi bu cocuk. Zaten olacakti, karakteri böyle. Eline kumandayi verip, hiç bunları takmadan onun bi iki pijaması pek ala toplayabilir, dersleri için de endiselenmeyi bırakıp 'kendi bilir okursa da kendine okumazsa da kendine, ben anlattim' diye vicdan rahatlatip devam edebilirsiniz. Ama çocuğun potansiyelini biliyorsunuz, yasindan dolayi su an hiçbir seyin farkinda olmadığının, büyüyüp belli bir yaşa gelince pisman olacağının farkindasiniz. Belki o zaman anne keşke benim aklima uymayip beni zorlasaydin diyecek bunu biliyorsunuz.
Ben artık sinirlenip, degistirmeye calismanin faydalı olmayacagini, zamanla herşeyin kendiliğinden düzeleceğini kabullendim. Hic birimiz ayni degiliz. Onun da karakteri boyle. Ben titizim, o dağınıklık seviyor.
Daha az yipranmak adına arada kendinize zaman ayirin. Bazi sorumluluklariyla baba ilgilensin tamamen. Diş fircalamayi hatirlatmayi anne yapiyorsa, terlik giymeyi baba söylesin. Arada babaya birakip kendi basiniza yürüyüşe çıkın geri döndüğünüzde daha da tahammüllü olacaksiniz. Geçecek elbet bu günler. Elbet bir gün büyüyüp kendi başlarının caresine bakacaklar. Her ne olursa olsun anne olarak her zaman bir adım arkalarinda olacagiz.
Biraz dinlenin sadece. Eşiniz biraz yük alsin üzerinizden. Nineler, dedeler yakınsa biraz onlara bırakın. Her cocuk farklı, bizimkiler de bizim başımızın tatlı, küçük ama inatçı belalari :) cok sinirlenince bebekligini düşünün. Geçecek elbet

Genişletmek için tıkla...

Tahin Helva .!.:

İnsanlar çocuklarına sinirlenip, öfkelenebilir . Burada çocuğuzdan bahsederken öfkelisiniz, sinirlisiniz diyenleri anlamıyorum o yüzden.
Benim kızım 9 yasinda. Çok zorlandığım zamanlar oluyor. Gayette öfkeleniyorum ve o an buraya konu acsam yazı dilime de yansır. Çünkü çocuk yetiştirmek gerçekten zor. Sorumluluk almalarini sağlamak da ciddi mesele. Benim kızımda da benzer şeyler var. Her şeyine takılmamaya çalışıyorum. Bazı konularda da taviz vermiyorum, sonuçlarını kendi görüyor.
Mesela kızım okul kıyafetlerini düzgünce koymak yerine buruş buruş olacak şekilde bırakıyordu. Bir gün uyardım iki gün uyardım, en son ütüsüz gönderdim. Gitmek istemedi, ağladı ama hiç taviz vermedim, şimdi düzgünce kaldırıyor. Her meseleyi böyle hallerde biliyor muyuz? Hayır tabi ki. Yavaş hazırlanır, artık saçına, kıyafetine daha çok dikkat etmeye başladığı zamanlarda ve bu daha da yavaş olmasına neden oluyor. Bir yere gidecekken ona daha önce söylüyorum, hazırlanmasi gerektiğini. Yine beklediğimiz zamanlar oluyor ama erken başlaması süreyi azalttı. Bi konuda hiç bekletmemesi gibi bir beklentim yok çünkü karşılıkli olarak yoracak bizi bu.
Her günümüz bizimde birbirine uymuyor. Çocuklara asırı tepkiler vermeden, kırmadan bir şekilde geçirecegiz bu süreçleri. Ama tam anlamıyla bizim beklediginiz gibi olmayacaklar. Bunu temelde kabul etmek işimizi kolaylaştırabilir. Kendimi de motive etmeye çalışıyorum burada. Hepimize kolaylıklar diliyorum.

Genişletmek için tıkla...

chamallows .!.:

Aynı benim kız, herşeyiyle aynı daha 10 dk önce üzerini degisip ortada biraktigi donunu alip goturup yanina biraktim.Biz yeterince baktik al birazda sen bak dedim zahmet ederde kirliye atar diye dusundum az once salonun ortasinda duruyordu don.
yemek deseniz ayni huy deseniz aynı bende cikmazdayim

Genişletmek için tıkla...

Akhtar .!.:

Bu yöntemlerin bir kısmı bizde de ise yariyordu aslında yaptım da oyuncak konusunda aynısı ama büyüdükçe umursamaz olmaya başladı mesela sinemaya gidemeyiz yapmazsan diyorum ve olsun gitmeyelim diyebiliyor

Genişletmek için tıkla...

Akhtar .!.:

Evet konu 9 yaşında ki kızım
Ben artık onun umursamazlığı ve ne dersem tersten yapmasından çok yoruldum. İnsan hiç mi öğrenmez? Hiç mi düzen nedir tertip nedir umursamaz?
Farkındayım yaşı küçük ama lafları inanın yaşından çokça büyük.
Mesela her sabah yataktan kalkınca yeleğini giymesini pandufunu giymesini söylemem gerek asla kendi kendine düşünemez. Ya da umursamaz desem daha doğru olur.
Ödevlerini en az on kez söylemem gerek ki yapsın. Çoraplarını hep sağdan soldan toplarım. Bunlar basit gibi gelebilir ama sürekli olunca inanın insan artık söylemekten yoruluyor. Yemek seçer ağlayarak yer yemeği. Sagolsunlar evde yemek seçmelerinden dolayı artık yemek yapmaktan nefret ediyorum.
Beslenmesine dikkat etmez su içmeye dikkat etmez ve sürekli hastalanır. Zaten alerjisi var
Çaresiz kaldim ve kendi çocuğum bana en büyük yük haline geldi.
En son bugün arkadaşı gelecekti tv izlemesin arkadaşıyla vakit geçirsin diye ben cagirdim.
Yarım saatimiz var ve ödevini yapıp pijamasını vs degistirmesi gerekiyor. Bende ütü yapıyorum. Zannediyorum ki o ödevini yapıyor. Ama bi gittim baktım kızım mandalina yiyerek dışarıyı izliyor. Şimdi bu durumda nasıl sakin kalabilirim. Hayatimizda her şey son dk olmak zorunda değil ki Çok yoruldum. Diyeceksiniz ki sen öğretememişsin ama küçük olan kardeşi asla öyle değil çok düzenli kurallara uyar karşılaştırmak için söylemiyorum ama ikisi de benim çocuğum.
Son olarak belirteyim ki kızım üstün yetenekli iki alandan bilsem öğrencisi ve ikisini de ilk girişte kazandı.
Benim durumumu yaşayan ve bir yol bulan var mı lütfen fikrinizi belirtir misiniz ? Şimdiden teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Goklerce .!.:

Sinema demekki vazgeçemediği şey değil, harçlık konusunu nasıl yapıyorsunuz misal haftalık vs veriyor musunuz ? Para sorumluluğu alıyor mu

Genişletmek için tıkla...

poncik159 .!.:

Yeni nesil böyle sanırım. Bahsettiğiniz şeyleri biz de yaşıyoruz. Hele yelek terlik çorap kısmı birebir aynı. Şişip şişip içimde patlamaktan başka çözüm bulamadım. Çocuk o diyip kendimi sakinlestiriyorum ama her zaman işe yaramıyor

Genişletmek için tıkla...

Akhtar .!.:

İnanin bunları yapıyor olmak en fazla benim canimi sıkıyor ama yapmazsam ne olacak o güveni bana hiçbir zaman vermiyor ki
Mesele canı mandalina çekti yedi değil işte
Hep bunu yapıyor ben bir şeyler için koştururken o saçma sapan seylerin pesinde
Evde hep son dk çıkıyor mesela eşimle onun için de geriliyoruz
Neden çünkü bir tane boncuk almayı unutuyor yanına boncuk derken ciddiyim ya da onun gibi saçma şeyler.
Biz Birsenlere koştururken onun bu umursamazligi bizi delirtiyor

Genişletmek için tıkla...

poncik159 .!.:

Ayy vallahi birebir biz.
Hem de benim çocuğum üstün zekalı değil dümdüz çocuk

Genişletmek için tıkla...

Akhtar .!.:

Ay çok güldüm ya kızınız kaç yaşında acaba

Genişletmek için tıkla...

Akhtar .!.:

Evet konu 9 yaşında ki kızım
Ben artık onun umursamazlığı ve ne dersem tersten yapmasından çok yoruldum. İnsan hiç mi öğrenmez? Hiç mi düzen nedir tertip nedir umursamaz?
Farkındayım yaşı küçük ama lafları inanın yaşından çokça büyük.
Mesela her sabah yataktan kalkınca yeleğini giymesini pandufunu giymesini söylemem gerek asla kendi kendine düşünemez. Ya da umursamaz desem daha doğru olur.
Ödevlerini en az on kez söylemem gerek ki yapsın. Çoraplarını hep sağdan soldan toplarım. Bunlar basit gibi gelebilir ama sürekli olunca inanın insan artık söylemekten yoruluyor. Yemek seçer ağlayarak yer yemeği. Sagolsunlar evde yemek seçmelerinden dolayı artık yemek yapmaktan nefret ediyorum.
Beslenmesine dikkat etmez su içmeye dikkat etmez ve sürekli hastalanır. Zaten alerjisi var
Çaresiz kaldim ve kendi çocuğum bana en büyük yük haline geldi.
En son bugün arkadaşı gelecekti tv izlemesin arkadaşıyla vakit geçirsin diye ben cagirdim.
Yarım saatimiz var ve ödevini yapıp pijamasını vs degistirmesi gerekiyor. Bende ütü yapıyorum. Zannediyorum ki o ödevini yapıyor. Ama bi gittim baktım kızım mandalina yiyerek dışarıyı izliyor. Şimdi bu durumda nasıl sakin kalabilirim. Hayatimizda her şey son dk olmak zorunda değil ki Çok yoruldum. Diyeceksiniz ki sen öğretememişsin ama küçük olan kardeşi asla öyle değil çok düzenli kurallara uyar karşılaştırmak için söylemiyorum ama ikisi de benim çocuğum.
Son olarak belirteyim ki kızım üstün yetenekli iki alandan bilsem öğrencisi ve ikisini de ilk girişte kazandı.
Benim durumumu yaşayan ve bir yol bulan var mı lütfen fikrinizi belirtir misiniz ? Şimdiden teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Pozitif bir uye .!.:

Benimki daha kötü inanın bana karşı saygısız,sadece babadan çekiniyor onun dışında kimseye merhaba bile demiyor . Okulda müzik açmışlar eşlik etmemiş neden diyorum banane diyorum bananeyi öyle çok duyuyorum ki çok sıkıldım bende sizin gibi. Ama oğlum var düzenli sevecen aynı sizde ki gibi çok farklılar

Genişletmek için tıkla...

aysesum .!.:

Kızınız benim çocukluğuma benziyor. Okulda çok başarılı bir öğrenciydim ve ders çalıştığımı çok hatırlamam. diş fırçalamak gibi basit sorumlulukları aldıramazdı. Annem o zamanda beni terapiste götürmüştü o kadar dertlenmişti. Bir işe yaramadı gerçi. Nedenini yakın zamanda terapilerimde anladım. Annemin sürekli bana emir vermesi beni delirtiyormuş, hala öyle. Biri bana bu yap diyince deliriyorum. O zamanlar tepki vermek için yapmıyormuşum. Hatta terapistim direk şunu söyledi ‘ birey olmana izin vermiyor diye deliriyorsun.’

Oğlumu daha iyi yetiştirebilmek için okuduğum kitaplarda da benzer şeyler okudum. İşe yarar mı bilmem ama biraz salın. Bir hafta belki. Ödev yapmasın, o kaybedecek. Bunu siz söylemeden de yapması gerektiğini bilmeli. Şu şekilde davranmanız bir işe yaramıyor, sizde görüyorsunuz.

Genişletmek için tıkla...

Akhtar .!.:

Evet konu 9 yaşında ki kızım
Ben artık onun umursamazlığı ve ne dersem tersten yapmasından çok yoruldum. İnsan hiç mi öğrenmez? Hiç mi düzen nedir tertip nedir umursamaz?
Farkındayım yaşı küçük ama lafları inanın yaşından çokça büyük.
Mesela her sabah yataktan kalkınca yeleğini giymesini pandufunu giymesini söylemem gerek asla kendi kendine düşünemez. Ya da umursamaz desem daha doğru olur.
Ödevlerini en az on kez söylemem gerek ki yapsın. Çoraplarını hep sağdan soldan toplarım. Bunlar basit gibi gelebilir ama sürekli olunca inanın insan artık söylemekten yoruluyor. Yemek seçer ağlayarak yer yemeği. Sagolsunlar evde yemek seçmelerinden dolayı artık yemek yapmaktan nefret ediyorum.
Beslenmesine dikkat etmez su içmeye dikkat etmez ve sürekli hastalanır. Zaten alerjisi var
Çaresiz kaldim ve kendi çocuğum bana en büyük yük haline geldi.
En son bugün arkadaşı gelecekti tv izlemesin arkadaşıyla vakit geçirsin diye ben cagirdim.
Yarım saatimiz var ve ödevini yapıp pijamasını vs degistirmesi gerekiyor. Bende ütü yapıyorum. Zannediyorum ki o ödevini yapıyor. Ama bi gittim baktım kızım mandalina yiyerek dışarıyı izliyor. Şimdi bu durumda nasıl sakin kalabilirim. Hayatimizda her şey son dk olmak zorunda değil ki Çok yoruldum. Diyeceksiniz ki sen öğretememişsin ama küçük olan kardeşi asla öyle değil çok düzenli kurallara uyar karşılaştırmak için söylemiyorum ama ikisi de benim çocuğum.
Son olarak belirteyim ki kızım üstün yetenekli iki alandan bilsem öğrencisi ve ikisini de ilk girişte kazandı.
Benim durumumu yaşayan ve bir yol bulan var mı lütfen fikrinizi belirtir misiniz ? Şimdiden teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

IcimdekiSonsuzDeniz .!.:

Ben de annem bu tarafa gel dese geri yürüyesim gelirdi, fakat normal bir mudahale degil, elinden gelse aldıgım nefesi doz doz verecekti, içtiğim suyu nasıl yuttuguma karısırdı:/
Gecen hafta da babama aynı şeyi yapınca, en basit şeyler için mudahale edince kendimi avaz avaz bagırmamak için zor kontrol ettim, bunu yapma dedim, bu nu ar tık yap ma...

Genişletmek için tıkla...

Akhtar .!.:

Evet konu 9 yaşında ki kızım
Ben artık onun umursamazlığı ve ne dersem tersten yapmasından çok yoruldum. İnsan hiç mi öğrenmez? Hiç mi düzen nedir tertip nedir umursamaz?
Farkındayım yaşı küçük ama lafları inanın yaşından çokça büyük.
Mesela her sabah yataktan kalkınca yeleğini giymesini pandufunu giymesini söylemem gerek asla kendi kendine düşünemez. Ya da umursamaz desem daha doğru olur.
Ödevlerini en az on kez söylemem gerek ki yapsın. Çoraplarını hep sağdan soldan toplarım. Bunlar basit gibi gelebilir ama sürekli olunca inanın insan artık söylemekten yoruluyor. Yemek seçer ağlayarak yer yemeği. Sagolsunlar evde yemek seçmelerinden dolayı artık yemek yapmaktan nefret ediyorum.
Beslenmesine dikkat etmez su içmeye dikkat etmez ve sürekli hastalanır. Zaten alerjisi var
Çaresiz kaldim ve kendi çocuğum bana en büyük yük haline geldi.
En son bugün arkadaşı gelecekti tv izlemesin arkadaşıyla vakit geçirsin diye ben cagirdim.
Yarım saatimiz var ve ödevini yapıp pijamasını vs degistirmesi gerekiyor. Bende ütü yapıyorum. Zannediyorum ki o ödevini yapıyor. Ama bi gittim baktım kızım mandalina yiyerek dışarıyı izliyor. Şimdi bu durumda nasıl sakin kalabilirim. Hayatimizda her şey son dk olmak zorunda değil ki Çok yoruldum. Diyeceksiniz ki sen öğretememişsin ama küçük olan kardeşi asla öyle değil çok düzenli kurallara uyar karşılaştırmak için söylemiyorum ama ikisi de benim çocuğum.
Son olarak belirteyim ki kızım üstün yetenekli iki alandan bilsem öğrencisi ve ikisini de ilk girişte kazandı.
Benim durumumu yaşayan ve bir yol bulan var mı lütfen fikrinizi belirtir misiniz ? Şimdiden teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...