• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sizcee?? Çalışmak mi kızıma mi bakmak istismar ve travalarim

Benhurrem

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
26 Ağustos 2023
2.033
3.785
53
Kizlar annem ile cok yakin oturuyoruz kizim 5 aylik maddi durumumuz iyi kızım uc yasina falan geldiginde anneme birakip calismayı düşünüyordum çünkü bekarken çalışıyordum.. 😔😔 Ama küçükken amcam tarafindan cinsel tacize maruz kaldım (defalarca) büyüdükçe psikolojim bozuldu anladıkca lise zamanlarım berbat gecti bir kac tacize daha maruz kaldim aileme cok öfkeliydim sürekli anksiyete geciriyordum kulaklık takip sürekli uyuyordum kimseye anlatamadım çünkü hslamin kizini da taciz etmişti üstünü dedemler ortmuslerdi bunu görünce hic cesaret edemedim tüm hayatım hayal dünyamda geçti maddi durumumuz çok kötüydü anksiyete yüzünden hic yemek yiyemedim yedigimi icim almiyor kusuyordum cok cok agir seyler yasadim tek tek anlatamiycam babamla da hiçbir zaman baba kiz olamadık siddet gösterip hakaret ederdi tişört giydin yok dar giydin diye cehennemi yasadim diye bilirim sonrasında yanlış bir evlilik yaptım kurtulmak için orasida daha berbattı hemen boşandım sekiz ayda annem babam destek çıktı çocuğum olmadan ayrıldım yillar sonra eşim çıktı karşıma mutluyum ufak tefek tatli tatlı tartışmalarımız olsada şükür iyiyiz sever saygi gösterir herseyimi düşünür kızım dogduktan sonra bende krizler daha çok artti ya kızım da aynı şeyleri yaşarsa diye erkeklerin kucağına gitmesini istemiyorum vermiyorum kimseye ergenlik çağında küçük kardeşim var ise gitmeyi çok özledim ama annem beni koruyamadi zamaninda kızımı da koruyamaz diye korkuyorum o yüzden eliyorum bu secenegi kpss çalışıyordum biraktim kızımi kimseye güvenemem diye atlatamıyorum yüksek oranda anksiyetem var farkindayim olmuyor nasıl kurutulucam ☹️ atamıyorum üstümden hicbirseyi çocukluğumu geçmişimi geleceğimi çaldı amca denen musvedde muhafazakar diye takilir her pisliği yaparlar iğreniyorum ( psikolojik destek aldim ilaç kullandim birakinca tekrarliyor şuan zaten kızımı emziriyorum kullanamam 😔)
 
Kendi travmalariniz icin psikologa gidin. Cocugunuz belli yasa geldiginde istiyorsaniz calismaya baslayin. Her yerde zaten yaninda olamazsiniz oldugunuz zamanda korursunuz. Herseyi sizinle konusacak sekilde yetistirirseniz bu da sorun olmaz.
 
Maddi durumumuz iyi demişsiniz travma tedavisi görebilirsiniz. Ben emdr ve yeniden canlandırma(bunun adını bilmiyorum ama doktor kontrolünde olayı zihninde yeniden canlandırıyorsun) gibi birçok yöntem ile konuşmakta bile zorlandığım travmaların üzerimdeki etkisinden büyük ölçüde kurtuldum.

Sanırım bahsettiğim tekniğin adı imgeleme ile yeniden senaryolaştırmaymış. Otrera Otrera doğrusunu bilir.
 
Maddi durumumuz iyi demişsiniz travma tedavisi görebilirsiniz. Ben emdr ve yeniden canlandırma(bunun adını bilmiyorum ama doktor kontrolünde olayı yeniden canlandırıyorsun) gibi birçok yöntem ile konuşmakta bile zorlandığım travmaların üzerimdeki etkisinden büyük ölçüde kurtuldum.

Sanırım bahsettiğim tekniğin adı imgeleme ile yeniden senaryolaştırmaymış. Otrera Otrera doğrusunu bilir.
Kendime bile detaylandirip anlatamıyorum nasıl baskasina anlatırım ☹️ nefesim kesiliyor dusundukce
 
Kendime bile detaylandirip anlatamıyorum nasıl baskasina anlatırım ☹️ nefesim kesiliyor dusundukce
Benim de aynı şekildeydi sürekli yutkunuyordum ve konuşmak aşırı zordu. Ama doktor tekrar anlatmamı istedi ve anlatırken müdahale etti. Atıyorum tam siz istismar edilirken polisin gelmesi, sizi kurtarması gibi detaylar ekleyerek hafızanızdaki gerçeği biraz değiştiriyor :) ve çok daha iyi hissediyorsunuz. Mesela ben çocukken terk edilmiştim ve bunu işledik. öyle bir yeniden imgeledik ki yeniden yarattığımız anıda hem annem hem doktorum yanımdaydı, terk edilmemiştim çok iyi hissediyordum. Hatta sevinçten ağlamıştım.
 
Ben emdr tedavisi oluyorum şu an. Benim sorunlarım bu kadar büyük değil ama anksiyetem var benim de. Bazı nokta atışı anılara çalıştığımızda sonrasında çok rahatlıyorum. Maddi imkanınız varsa Bunu yapın.
Onun dışında annenize bırakmayın kızınızı. Anneye çocuk baktırmak zaten zor. Bir de siz anneye öfkelisiniz hiç bulaşmayın o işlere.
2 yaş gibi yarım gün kreş 2.5 yaşta tam gün derken siz de yavaş yavaş iş bakarsınız bence.
Çocuğunuz hasta olduğunda anneniz destek olur.
Zaten evlenince bırakmışsınız işinizi. Yanlış anlamayın ama o kadar vazgeçilmeyecek bir işiniz yoktu diye düşünüyorum. O zaman biraz daha bekleyin.
 
Kendime bile detaylandirip anlatamıyorum nasıl baskasina anlatırım ☹️ nefesim kesiliyor dusundukce
Evet çok yorucu oluyor. Bir anda kendinize bile anlatmamış olduğunuz unuttuğunuz anılar çıkıyor. Çok yorucu ama sonrası rahatlatıyor. Sizin anılar gerçekten can yakıcı anılar. Eminim zor olacaktır. Ama düzeliyor
 
Kizlar annem ile cok yakin oturuyoruz kizim 5 aylik maddi durumumuz iyi kızım uc yasina falan geldiginde anneme birakip calismayı düşünüyordum çünkü bekarken çalışıyordum.. 😔😔 Ama küçükken amcam tarafindan cinsel tacize maruz kaldım (defalarca) büyüdükçe psikolojim bozuldu anladıkca lise zamanlarım berbat gecti bir kac tacize daha maruz kaldim aileme cok öfkeliydim sürekli anksiyete geciriyordum kulaklık takip sürekli uyuyordum kimseye anlatamadım çünkü hslamin kizini da taciz etmişti üstünü dedemler ortmuslerdi bunu görünce hic cesaret edemedim tüm hayatım hayal dünyamda geçti maddi durumumuz çok kötüydü anksiyete yüzünden hic yemek yiyemedim yedigimi icim almiyor kusuyordum cok cok agir seyler yasadim tek tek anlatamiycam babamla da hiçbir zaman baba kiz olamadık siddet gösterip hakaret ederdi tişört giydin yok dar giydin diye cehennemi yasadim diye bilirim sonrasında yanlış bir evlilik yaptım kurtulmak için orasida daha berbattı hemen boşandım sekiz ayda annem babam destek çıktı çocuğum olmadan ayrıldım yillar sonra eşim çıktı karşıma mutluyum ufak tefek tatli tatlı tartışmalarımız olsada şükür iyiyiz sever saygi gösterir herseyimi düşünür kızım dogduktan sonra bende krizler daha çok artti ya kızım da aynı şeyleri yaşarsa diye erkeklerin kucağına gitmesini istemiyorum vermiyorum kimseye ergenlik çağında küçük kardeşim var ise gitmeyi çok özledim ama annem beni koruyamadi zamaninda kızımı da koruyamaz diye korkuyorum o yüzden eliyorum bu secenegi kpss çalışıyordum biraktim kızımi kimseye güvenemem diye atlatamıyorum yüksek oranda anksiyetem var farkindayim olmuyor nasıl kurutulucam ☹️ atamıyorum üstümden hicbirseyi çocukluğumu geçmişimi geleceğimi çaldı amca denen musvedde muhafazakar diye takilir her pisliği yaparlar iğreniyorum ( psikolojik destek aldim ilaç kullandim birakinca tekrarliyor şuan zaten kızımı emziriyorum kullanamam 😔)
Ya bir bakıcıya ver ya çalışma. Asla olmaz o evde. Tam gün kreşe verebilirsin
 
Dedikleri gibi kreşe verin ya da bakıcı tutun, evinize kamera falan da takarsınız. Durumunuz dediğiniz gibiyse bence bunlar en iyi seçenek. Hiç kimseye güvenmemekte haklısınız, herkesten her şeyi bende bekliyorum. Örnek vermek gerekirse; bana göre de bazı kişiler yapmaz(aile içi) ama ben önlemimi almalıyım, çocuğum olursa her şekilde korumalıyım. İhtimalleri göz önünde bulundurup yaşamak daha iyi. Çocuğunuzu da annenize sakın vermeyin, benim de çocuğum olsa uçan erkek sineğin olduğu evde bile bırakmam. Travmalarınız için çok üzüldüm, eğer o amca denen insanımsı hâlâ yaşıyorsa yüzleşin, herkese rezil edin, herkes ne b.k olduğunu bilsin. Bu yaratıkların yaptıklarının yanına kâr kalmaması lazım. O kuzeninizle şikayetçi olun, bir avukata gidin. Umarım ruhsal olarak daha iyi olursunuz, terapiye gidin, sabahları meditasyon falan yapın. 💓
 
Terapi dene emdr özellikle. Çalışma konusu da şuan gündem değil ama 3 yaş çocuğu kreş yaşında. Tabii ki kreşe gidecek annen ne katacak ki? Verecek eline youtube açacak çocuk videosu.
 
Kendi travmalariniz icin psikologa gidin. Cocugunuz belli yasa geldiginde istiyorsaniz calismaya baslayin. Her yerde zaten yaninda olamazsiniz oldugunuz zamanda korursunuz. Herseyi sizinle konusacak sekilde yetistirirseniz bu da sorun olmaz.
Akli erip kimsenin kendine yaklasamayacagini anlayana kadar kimseye emanet etmek istemiyorum sonrasinda zaten bana herseyi anlatabilecegini konusurum ömrüm yeter de kızımı büyütürsem 🥲
 
Dedikleri gibi kreşe verin ya da bakıcı tutun, evinize kamera falan da takarsınız. Durumunuz dediğiniz gibiyse bence bunlar en iyi seçenek. Hiç kimseye güvenmemekte haklısınız, herkesten her şeyi bende bekliyorum. Örnek vermek gerekirse; bana göre de bazı kişiler yapmaz(aile içi) ama ben önlemimi almalıyım, çocuğum olursa her şekilde korumalıyım. İhtimalleri göz önünde bulundurup yaşamak daha iyi. Çocuğunuzu da annenize sakın vermeyin, benim de çocuğum olsa uçan erkek sineğin olduğu evde bile bırakmam. Travmalarınız için çok üzüldüm, eğer o amca denen insanımsı hâlâ yaşıyorsa yüzleşin, herkese rezil edin, herkes ne b.k olduğunu bilsin. Bu yaratıkların yaptıklarının yanına kâr kalmaması lazım. O kuzeninizle şikayetçi olun, bir avukata gidin. Umarım ruhsal olarak daha iyi olursunuz, terapiye gidin, sabahları meditasyon falan yapın. 💓
Bakıcıya da güvenemem sanırım ☹️🥲 o yüzden en iyisi evimde cocugumla zaman geçirmek cunki birakirsam icim icimi kemirir
 
Kizlar annem ile cok yakin oturuyoruz kizim 5 aylik maddi durumumuz iyi kızım uc yasina falan geldiginde anneme birakip calismayı düşünüyordum çünkü bekarken çalışıyordum.. 😔😔 Ama küçükken amcam tarafindan cinsel tacize maruz kaldım (defalarca) büyüdükçe psikolojim bozuldu anladıkca lise zamanlarım berbat gecti bir kac tacize daha maruz kaldim aileme cok öfkeliydim sürekli anksiyete geciriyordum kulaklık takip sürekli uyuyordum kimseye anlatamadım çünkü hslamin kizini da taciz etmişti üstünü dedemler ortmuslerdi bunu görünce hic cesaret edemedim tüm hayatım hayal dünyamda geçti maddi durumumuz çok kötüydü anksiyete yüzünden hic yemek yiyemedim yedigimi icim almiyor kusuyordum cok cok agir seyler yasadim tek tek anlatamiycam babamla da hiçbir zaman baba kiz olamadık siddet gösterip hakaret ederdi tişört giydin yok dar giydin diye cehennemi yasadim diye bilirim sonrasında yanlış bir evlilik yaptım kurtulmak için orasida daha berbattı hemen boşandım sekiz ayda annem babam destek çıktı çocuğum olmadan ayrıldım yillar sonra eşim çıktı karşıma mutluyum ufak tefek tatli tatlı tartışmalarımız olsada şükür iyiyiz sever saygi gösterir herseyimi düşünür kızım dogduktan sonra bende krizler daha çok artti ya kızım da aynı şeyleri yaşarsa diye erkeklerin kucağına gitmesini istemiyorum vermiyorum kimseye ergenlik çağında küçük kardeşim var ise gitmeyi çok özledim ama annem beni koruyamadi zamaninda kızımı da koruyamaz diye korkuyorum o yüzden eliyorum bu secenegi kpss çalışıyordum biraktim kızımi kimseye güvenemem diye atlatamıyorum yüksek oranda anksiyetem var farkindayim olmuyor nasıl kurutulucam ☹️ atamıyorum üstümden hicbirseyi çocukluğumu geçmişimi geleceğimi çaldı amca denen musvedde muhafazakar diye takilir her pisliği yaparlar iğreniyorum ( psikolojik destek aldim ilaç kullandim birakinca tekrarliyor şuan zaten kızımı emziriyorum kullanamam 😔)
3 yaşında işe başlayacaksanız kreş çağı gelmiş oluyor. Anneniz ne katabilir ki? Kreşe verin hem kendi yaşıtlarıyla sosyalleşme hemde gelişimi sağlanır sizde işe gidersiniz
 
ailen cocuk istismarına susan insanlar. bence tanımadığın bakıcı bile ailene birakmaktan daha iyidir. en azindan sadece evde o kadin olur ve isteyken kameradan izlersin - kayit yaptirir endisen varsa sonradan defalarca izler durursun.
yerinde olsam annemlere 15 dakikaligina bile birakmam. kendi kizina sahip çıkamayan, onun değişimlerini goremeyen torununa hic bakamaz. baban zaten degismedi sadcee artik gücü sana yetmiyor. sinirlenince cocuguna birkac tokat sallayabilir



*yasi 3 olacakmış
kres diyenlere katılıyorum
 
Bakıcıya da güvenemem sanırım ☹️🥲 o yüzden en iyisi evimde cocugumla zaman geçirmek cunki birakirsam icim icimi kemirir
Bence de, belli bir yaşa kadar zaman gecirin, ondan sonra zaten okula falan gider, sizde işinize dönersiniz. Bakıcı işinde de kamera eve taktırırsanız her yere, pek sorun olacağını zannetmiyorum. Siz daha iyi bilirsiniz, ne gönlünüze siniyorsa onu yapın, her şey gönlünüzce olur umarım. 💓💞
 
Back
X