Kızlar merhaba.Bizim gelinimiz 2 yıldır ne annemi ne de beni arıyor.Ben birkaç kere aradım fakat hep mesafeli davranıyor.Annemlere geldiğinde de hiçbir şeye yardım etmez ben çocuklu olmama rağmen kalkar ben yaparım.ama artık hazmedemiyorum.onların geldiği hafta ben gitmiyorum.
Annemle konuşmuyor.annem ona nasılsın kızım iyi misin dediğinde iyiyim diyor kısa yanıtlar veriyor sohbet etmiyor.annem 50 yaşında zavallı o çok üzülüyor.gelin hiç bir zaman anneme nasılsın iyi misin demedi.kendimden kardeşlerimden geçtim zaten biz hastalandığımızda da kendisi aramaz geçmiş olsun demez.ama onun bir şeyi olduğunda kardeşim aramamızı bekler.hatta şöyle diyeyim:gelinin babası ya da bir yakını hastalandığında arar haber verir kardeşim .zaten o demese de ben kim hastalanırsa ararım zaten.kardeşim,onun ailesini arar sürekli iletişim halindeler.ama gelin hiçbirimizi aramaz.sadece annemi arsa ne kadar mutlu olucam.annem çok üzülüyor.zaten hasta bi de bunu kafasına takıyor .kardeşime söyledim dedim ki eşin neden hiç annemi armıyor geldiğinde geçmiş olsun demiyor.kardeşim diyor ki onun yapısı böyle.eşimi böyle kabul edin diyor.bana defalarca geldiler güzel ağırladım.farklı şehirde oturuyorlar fakat biz 1 kere gittik kardeşim kalın dedi ondan duymadık biz de kalmadık yorgunluğumuz kaldı yanımıza.gelin sürekli kendisiyle ilgilenilsin istiyor ama ben yoruldum artık kendi adıma yapmacık davranamıyorum.mümkün mertebe aynı ortamda bulunmamaya çalışıyorum.o zaman da kardeşim siz eşime yakınlık göstermiyorsunuz diyor.
ne zaman gelseler annemlere ben bebeğimi eşime verip yemek,bulaşık temizlik yapıyorum.kendisi diğer odalara geçip saatlerce ailesiyle konuşuyo,yemek hazırlanınca oturuyo yemeğini yiyo.sonra da oturup telefonla oynuyo.yıprandık ailecek.ama sorun şu kardeşim eşinin bu davranışlarını normal görüyo.o böyle deyip geçiştiriyo.
kızlar siz ne düşünüyorsunuz,normal mi bu durum?