sizce ne tepki vermeliyim?

Omnom

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
24 Kasım 2011
397
3
68
Bir buçuk ay önce doğum yaptım, eşimin ailesi memleketten hem bebeği görmeye hemde bana yardım etmeye geldiler. Bebek biraz erken doğduğu için planlar şaştı ve araya ramazan girince mevlidini yapıp kvleri memlekete postalayamadim bi daha git gel yapmak istemediler, hem maddi olarakta külfet olur diye. Zaten bizde çok rahatlar, torundan ayrılmak islerinede gelmiyor.
ama ben çok bunaldim. bi hafta iki hafta diil, tam bibucuk ay, daha da 3hafta var. Evimin tüm düzeni değişti. Bu sicaklarda kapandim odama kaynata var diye köşe bucakta emzirip, uzun giyinmekten fenalık geldi. Eşim atlet şort dolaniyo evde sıcaktan yakınıyor, beni umursadigi yok.
bebeğe aşırı bi duskunlugu var kvmin, agladimi aglatmayin çocuğu diye odasından kalkıp yatak odama firliyo. sanki isteyerek aglatiyos bebek yani daha!Eşim klimanın etkisi gelsin diye yatak odamın kapısını bile kapattirmiyo, ki gelen geçen odam çok yol ortasında, ben kaynata vs varken hiç rahat edemiyorum. ama allahi var kendi yemekleriydi, bulasiklardi, temizlikti, utuydu yapıyorlar. Gerçi herkesin yapısı düzeni farklı. Mesela mutfak lavabon beyaz, bi kaç güne önce krem rengi sonra kahverengine dönüşüyor, bi kez çamaşır suyu döktüğünü görmedim, hep ben yapıyorum dayanamayıp. Çöplerin ağzını açık birakiyo, mutfak les gibi kokUyo vs.
Tüm bunlara rağmen ses etmedim, tek torunları katilsinlar mevlide diye onlara karşı tek laf etmedim. Ama sonunda daraldim ve eşime patladim. Istemiyorum mevlid, katılmayı versinler. Ben çok bunaldim. Dedim ve anlattım rahat edemedigimi
Bununustune anlatmaya calistiklarimi susturmaya çalıştı. Geçenlerde kardesim bi mesajında kvalidem için sevmiyorum zaten o karıyı yazmisti, esimde onu görmüştü, yine o konu açıldı. Kardeşin nasıl gelcek bu eve nasıl bakcak yüzüme diyo.
Oysaki biz 4yillik evkiyiz ve ilk 2yil hem psikolojik hem fiziksel şiddet gördüm. Ailesi lafimizi dinlemiyo sen haklısın biz senin tarafindayiz demekten başka bişey yapamadı. Sonrasında fiziksel şiddet bitti ama sözlü tartışmalar ve psikolojik baskı hep devam etti. Kardesim tüm bunları biliyor ve kvalidemi cok yapmacık buluyor, ki bende öyle düşünüyorum. Eşim o donem bana yaptıklarına rağmen ailemin yüzüne bakabildi. Ama kardesim annesine karı demiş bana yazdığı mesajda diye ortalığı ayağa kaldiriyo sanki yüzüne söylemiş muamelesi yapıyor.
ben artık ailesinin misafirligini uzadığı rahat edemedigimi, artık evimin eski halini ozledigimi soyleyincede hoşuna gitmedi. Sürekli lafimi kesip susturmaya çalıştı. Bende ailene mi patlayim, geldim sana aciliyorum diye diretince alnıma bi yumruk vurdu. Baktı ben bagiriyorum korkup sinmedim o zaman geri durdu. Ailesi noldu sorun ne bizim yuzumuzden mi falan diyince cevap veremedik. Sonra esim çıktı gitti zaten. Akşama geldi hiç bişey olmamış gibi sanki bana hiç vurmamis gibi evde takıldı. Utanmadan beni banyonun önünde görünce renkliler birikmiş bunları yarın yıka dedi!
ben ne yapayım şimdi, ne tepki vereyim bu salaklara? zaten bebek yeni kuvezdeyken ayrı üzüntü, eve geldi gaz sancısı, kabizligi, uykusuzlugu, Sutumun yetmemesi derken dipteyim iyice . Neyseki bebegimin sevgisi baktiriyor kendine. Ama bütün bunların üzerine kvler ve eşimin bu halleri beni çok yıprattı. Nasıl davranacağını bilemiyorum.
 
Son düzenleme:
eşinle kötü olmak istemiyorsan biraz daha sabret derim gercekten zor bi durum ben bi haftayı zor geçiriyorum bir bucuk ayy cok fazla
 
size siddet uygulayan biriyle evliliginizi surdurup bi de ustune cocuk yapmissiniz.. keske biraz daha dusunseydiniz

bir de su soylediginize takildim:

hic bir sey olmamis gibi renkliler birikmis bunlari yika dedi demissiniz.. normal kavgasiz zamaninizda size boyle mi davraniyor yani?? pardon ama normal davranis o degil yani ben de hic bor sey olmamis gibiyi gorunce sey diyeceksiniz sanmistim:

hic bir sey olmamis gibi sariliyor opmeye calisiyor falan


pardon ama esiniz hakkinda icimden gecenleri soylesem banlanirim yani oyle diim size..
 

Derdiniz dert ama uslübünuz gerçekten çok yakışıksız. Allah kolaylık versin.
 
Son düzenleme:
Abla-kardeş nasıl bir üslubunuz var anlamadım.

Eşiniz zaten beter halde.

Öfkenizi doğru yöne aktarın, kayinvalidenizi de postalamaya çalışmaktansa ona bir hayır dua ediverin.
 

ben şu yazdığınız cümleyi okuyunca resmen şöyle oldum ;

ne kadar normal bişeymiş gibi yazmışsınız.

bi de konuuyu kayınvalidenizden dert yanmak için açmışsınız gibi görünüyor ama ben kayınvalidenizle ilgili bi sorun görmedim. asıl sorun eşinizde. ama siz böyle bi insandan çocuk bile yaparak, zaten tüm bunları kabullenmişsiniz. eğer alnınızın ortasına başka yumruklar yemek istemiyosanız, biraz suyuna gitmek de fayda var diye düşünüyorum.
 
Bence de sorun eşinizin ailesinde değil,kendisinde.. Ailesi de eşinize söz geçiremiyor demek ki.. fiziksel,psikolojik şiddet havada uçuşuyor
İşin kötü tarafı normaliniz olmuş.. Ayrıca psikolojik şiddette en az fiziksel şiddet kadar zarar vericidir hatta daha fazla... Allah yardımcın olsun..Zor bir hayat seçmişsin.
 
kayınvalidenin kayınpederin sana bi zararı yokmuş ki yemeğini ütüsünü bile yapıyor, senden bişey beklemiyomuş ,torunlarını görmeye gelmiş, hem uzakta oturuyorlar sürekli gelmiyorlarki, bence birazdaha idare edebilirsin eşinin üstüne gitme sonra dırdırcı olursun, ayrıca senin annen babanı eşin istemese sen üzülmezmisin ,ama şunu söylemeden geçemem eşin tam bi odunmuş kusura bakma
 
durumunuza çok üzüldüm.valla eşiniz çok kaba anlayışsız biri..ne demek ya siz daha yeni doğum yapmışsınız lohusalık nasıldır biliriz yani insanın herşey üstüne gelir böyle bir durumda siz sıkıntınızı söyleyip üstüne de dayak mı yiyosunuz...yapmayın ya...bu olay bu kadar basit mi...eşinizin ciddi sıkıntıları var..sorun tek kelimeyle eşiniz.bundan onra napacaksınız: 1buçuk ay katlandığınıza göre 3 ay daha sususp katlanacaksınız.eşinizle mesafeli olacakınız....gerekirse ailenize durumu anlatıp şiddet gördüğünüzü söyleyeceksiniz .yoka her durumda yumruğunu gösteren biriyle yaşanır mı
 
Bence sabredin.. Üç hafta, bir şey kalmamış... Allah büyüktür, sabrını ve kuvvetini verecektir...
Düşüncesizlik abidesi iki ebevenynden ola ola Eşiniz olmuş, o konuda da size güç, kuvvet diliyorum..

Ben olsam şunu yaparım,
Ailesi gider gitmez (Umarım aileniz arkanızdadır) Annemi, babamı, gelebiliyorsa kardeşimi ağırlarım evimde, bir buçuk ay kadar... Babalar genellikle düzen bozmayı sevmezler ama buna ihtiyacınız olduğunu anlatıverin.. O kadar uzun gelemeyebilirler... Onlar dönerken de siz gidiverirsiniz bir hafta... Anneniz de o arada "Gebelik depresyonu, canı çok sıkılmış" vs. bir şeylerle sizi alıp götürmeyi bilsin.. Eşinize pek laf düşemesin yani...

"Evliliğimin karakteri bunu kaldıracak kadar kuvvetli değil " diyorsanız da...
Uzun vadede şunu önerebilirim... "Alttan almayı bırakın.. Öfkelendiğiniz şeyleri zamanında üslubunca eşinize anlatmaya başlayın. Zaman içerisinde ağır adımlarla "bencilleşmeye başlayın" bir süre... Karakterinizi, şimdi olduğundan biraz daha gergin bir hale getirmeye çaba gösterin.."

Size bir örnek vereyim,
Bazı evliliklerin "şiddet" yüzünden bittiğine şahit olmuşuzdur. Koca, ilk evliliğinde iflah olmaz derecede kötüdür. Kadına yapmadığını bırakmaz, evlilik biter... İkinci evliliğinde şunu duyarız "Adam sudan çıkmış balık olmuştur. Çok çekiyordur" Allah'ın adaleti deriz. Benim haddime değil ama şunu söylemek isterim. Adaletten kasıt şudur, yine sizin mizacınızda birine düşürmemiştir Allah. Kendi sınırlarını korumayı çok iyi bilmiş bir kadına düşürüp, karakterini alt üst ettirmiştir...

Demek istediğim, evliliklerimiz biraz da bizim karakterimiz gibidir... Kötüyü, çok sevdiğimiz için daha kötü yapabildiğimiz gibi, bazen iyiyi de zıvanadan çıkartabiliriz...

Haklarınızı üslubunuzca koruyun... Küçük adımlarla.... Değişerek...
Ani tepkilerle, hemen değişmesini isteyerek haraket etmeyin...
Ve tavrı öğrenin... en önemlisi daima tavırdır...
 

Kvlere zaten bişey dediğim yok sadece biraz dusuncesizler, ikimizde çalışıyoruz eşimle maddi durumuz ii çok şükür, ama eşimin pintiliginden balayına bile gutmedigim halde daha yeni gelinken bile gelip böyle uzun kaldılar. Eşim evlenince hatıra olan bikac takiyi bile sattı. Kvde beni komsusuna götürürken kolundaki bileziği takmami bile teklif etti. Veriyimde şunu gelinin kolu boş demesinler dedi. Biraz dusuncesizler anlayacağın. Ama bu güne kadar onlara hiç bi laf tavır yapmadim. Bazı arkadaşlar kv için kötü düşündüğümü falan yazmış ama ınan bana oğlunun bana yasattiklarinda oğlunun her dediğini yapmasının büyük payı var. küçüklüğünden beri eşime çocuk gibi değilde kendisinin efendisiymis gibi davranmış. Hala da öyle. Açık bi kötülük gormesemde kvlerden isinamiyorum yasadiklarimdam ötürü. Esimde evet tam bi Odun. Birbirimizi severek evlendik ama insanın ev halleri cafelerdekinden, işyerindeki hallerinden çok farklı oluyormus. Iki sene sabrettim fiziksel şiddetin önüne geçtim. Psikolojik şiddette ise boşanma için yeterli gücü kendimde görmedim. Zamanla düzelme gördüğüm içinde çocuk sahibi olmak istedim . Bebek sahibi olmak için 4sene dusundum, tabiki yanlış yapmışım bebek sahibi olmak için değil evlendiğini kişiyi seçerken daha çok düşünmek gerekiyormuş. Ama yinede annelik güzel bi duygu. Sadece artık daha güçlü olmam gerekiyor. Inşallah rabbim sabrını verir. En büyük sıkıntı aslında ailelerin yaşam şekillerinin benzer olmayışı. Kardeşimin soyledigide yaşadıklarımı bildiği ve kv ile 2hafta bende kaldıktan sonra bazı ikili konuşmalarını gördüğü için biraz sinir kapmış kendisine. Örneğin bebek kakasini bikac gün yapmadı bebek kabiz olduuuu diye ortalığı ayağa kaldırdı panik yaptırdı, kaltik dr a gittik. Geldik dr dedi bişey yokmuş dedik. Bu sefer bize kızdı e bana deseydinizya niye hemen gittiniz bebek kabiz olabilir.
dedimya farklılıklar biriktikce insana dert oluyor. Bizimkilerle ve benim yetişme tarzimla çok.fark var. Annemde yegenlerine vs baktı ama örneğin annesine söyleyip altını alırlardı. Bense iki dk arkamı dönüyorum, yarım saat önce altını degistigim çocuğun altını acmis. Bide korkuyorum bizim oğlana mukayet olamiyo, kactir cisini fırlatıyor tepeden aşağı, gözüne gelcek oglumun bişey olcak diye ödüm kopuyo. Ama yine bişey demiyorum, yine demiyorum. Yani farkındayım esas suçu kvlerde olmadığını ama çok muhabbet tez ayrılık derler ya, bu uzun uzun kalmalar beni yıpratıyor.
 
seni şu konuda çok iyi anlıyorum kayınvaliden herşeye karışıp akıl veriyor aynı model bende de var insanı çok yıpratıyor gerçekten ,ama sen kafanı takma lohusasın stres yapma canım
 
İçinde bulunduğum ruh hali ve olayın eşimi işaret etmesi nedeniyle biraz yanlış ve eksik üslup kullandım sanırım. Kaynanama Hayır duası isteyen arkadaşlar, ben sütüm gelmiyor diye aglayip kendimi paralarken kaynanam benim öyle geliyorduki bi sabah bi uyandım kaynatanin üstü sırıl sıklam diye kahkaha ata ata anlatan bir insana,
Annem bimden yemeklik bişeyler alıp eve getirince ona 'ne alıyorsun senin kizinda çalışıyor bu evde' diye diyen birine (vs vs anlatmaya sayfalar yetmez bunlar sadece iki örne k) ben nasıl Hayır duası edeyim, peygamber sabrı yok malesef bende. Demek ben çalışmasam oğlu canımıza okuyacak, nasıl bi anlayış anlamadım. Millet eşini calistirmaz bunlar beni zorla çalıştırıyor
 

Çalışıyorsun iyi ki bence yoksa onu da başına kakarlardı. Ama hatanın bütüğünü bu insana çocuk yaparak yapmışsın. Çok üzüldüm umarım düzelir herşey.
 
ben bu şiddet olayını anlayamıyorum hangi çağda yaşıyorsunuz arkadaşlar,birincisi eşine vuran adam ezik adamdır,bir baltaya sap olamamış insanlar evinde karısını çocugunu ezerek egolarını tatmin ederler.8 yıllık evliyim ne kavgalarımız oldu ama eşim bırak vurmayı elini havaya bile kaldırmadı ki kaldırırsa anında boşanırım.Siz sanırım yapıcı tarafsınız,bu saatten sonra yapacagınız en makul şey kv lerin gitmesini beklemektir.
 
Biz kardeslerimle konuşurken kv lere neler deriz ama kocalar bi haberdir kardeşiniz kv nizi sevmemekte haklı bence. Sizde kalmaları uzamış gerçekten ben logusayken 2 hafta zor dayandim benim dogumumdada hava sıcaktı birde kv açık olduğum için bana yok şu yelegi giy yok yemeni bağla demeye başlayınca hemen kendi evime geçtim. Allah yardımcınız olsun cocugunun anasına vuran esinizide allah ıslah etsin inşallah disarda it kopuk herifler de onu dovsun
 
Çalışıyorsun iyi ki bence yoksaçalışmalarına kakarlardı. Ama hatanın bütüğünü bu insana çocuk yaparak yapmışsın. Çok üzüldüm umarım düzelir herşey.

Çalışmak tabiki banada iyi geliyor, ama en aazından bebeğim 2 yaşına gelene kadar Ona kendim bakmak isterdim, muhtaç da değiliz çok şükür çalışmama ama kimse o seçeneği degerlendirmiyor. Ben belki işi bırakırım dedikçe, yok o baksın bu baksın vs türünde başka çözümler aranıyor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…