- 10 Şubat 2019
- 4.350
- 5.608
- 63
- Konu Sahibi Papatyamnm
-
- #141
Sizin düşmana ihtiyacınız yok zira kendi kendinize yetersiniz.. Maşallah iyi dolduruyorsunuz kendiniziKızlar evleneli bir yıl oldu. Eşim iki kardeş. Küçük kardeşi bizden bir yık önce evlendi. Ailesi küçüğün üstüne daha çok düşüyor. Evlendiğinde düğün çıkışı çocukların başına birşey gelir yolda diye evin kapısına kadar gidip bıraktılar. Fakat ben evlendiğimde kimse yolculamadı bizi, gariban gibi sokağa tek giriş yaptık eşimle arabamızla, tek başıma gelinliği sürüye sürüye 5.kata çıktım eşimin elleri dolu. Virüsten dolayı yemeğe çıkamıyoruz bir Allah’ın kuluda şu çocuklara yemek yapayım kocayayım evlerinde yesinler yok. Aç şekilde hemen üstümü değiştirdik o yorgunlukla market alış verişine gittik. Kaynanalar evlenileceğim zaman bile bir şey isteyeceğim hiç arayıp bir istediğin var mı demedi ki durumları çok iyi bu arada. Ve ben gelinliğin üstüne bir kolye isterdim gelinlikle uyun sağlasın güzel dursun diye ama gönülsüz olduklarını hissettiğim için tenezzül etmedim ama içimde kaldı gelinliğimle bıynum boş takısız geçti düğünüm. Eşimde alamadı çünkü bayağı boş yaparak girdik bu işe. Neyse gecen günde kaynanam eltim doğum yaptığı İçin 20 grm bilezik aldım. Sen doğur sana da alayım. Çocuk olmazsa ya da ölürsem de o zamana kadar yapacak bir şey yok diyor. Lafa bak ya…. Yani bebeğim olmazsa bana bilezik yok. İnsan derdi kızım çocuğun olmazsa ilerde haksızlık olmasın sanada alırım demesini isterdim. Sonuçta 20grm bilezikte basit bir hediye değil. Ve benim çocuğum olmazsa ben tü kaka mıyım yani. Anlayacağım sürekli bir ayrım acayip miğdem bulanıyor benim. Ben mi kuruntu yapıp abartıyorum bana bir şey söyleyim ben ne yapayım yaben kimsenin malına tenezzül etmem ama ayrımcılık insanı üzüyor. Ve anlatmadığım daha çok şey. Onlar gelince et biZ gidince tavuk yapar kaynanam mesela. Bundan bile verdiği değer belli. En küçük şey dikkatimi çekiyor artık. Eşimde kimseye ihtiyacımız yok boşver diyor takmıyor. Boşver boşver insan bunlara sürekli nasıl şahit olur ki bir yere kadar. Gelin oldum ama kendimi hiç değerli hissetmedim herkes kendi halindeydi kendi kendine mücadele verdim. Şuan bebek için tedavi görüyorum ve bunu kimseye söyleyemiyorum düşün yardıyacaklar sürekli laf söyleyecekler diye bu konu da bile tel başıma savaşıyorum. Bir manevi destek verenim yok. Zaten benim ailem yok, eşimin ailesinin bu şekilde olması beni iyice yanlızlaştırdı. Ama güçlü olmaya çalışıyorum
Yemin ederim bende bunu istiyorum ben kötü eltim iyi olsun , asla üzülmemBen de çok istiyordum ya onu o kadar sevsinler ki beni gözleri görmesin
Ne mutlu sana desene çok mutlusun Allah daim etsin darısı tüm kadınların başına :))Kız benim kocamdan bile maddi olarak beklentim yok
Eşin ailesine düşkün değilse çokta önemi yok yaptıklarının mesafeli ol üzüldüğünü kırıldığjnı belli etme ..çok fazlada görüşme..hele beni sevsin ler diye yaranmaya hiç çalışma ..boşuna kendini heba etme..bir kere yaptığını görmeyen bin kere yaptıpını görev sanır...unutma...onlar için kılını kıpırdatma değmez..Kızlar evleneli bir yıl oldu. Eşim iki kardeş. Küçük kardeşi bizden bir yık önce evlendi. Ailesi küçüğün üstüne daha çok düşüyor. Evlendiğinde düğün çıkışı çocukların başına birşey gelir yolda diye evin kapısına kadar gidip bıraktılar. Fakat ben evlendiğimde kimse yolculamadı bizi, gariban gibi sokağa tek giriş yaptık eşimle arabamızla, tek başıma gelinliği sürüye sürüye 5.kata çıktım eşimin elleri dolu. Virüsten dolayı yemeğe çıkamıyoruz bir Allah’ın kuluda şu çocuklara yemek yapayım kocayayım evlerinde yesinler yok. Aç şekilde hemen üstümü değiştirdik o yorgunlukla market alış verişine gittik. Kaynanalar evlenileceğim zaman bile bir şey isteyeceğim hiç arayıp bir istediğin var mı demedi ki durumları çok iyi bu arada. Ve ben gelinliğin üstüne bir kolye isterdim gelinlikle uyun sağlasın güzel dursun diye ama gönülsüz olduklarını hissettiğim için tenezzül etmedim ama içimde kaldı gelinliğimle bıynum boş takısız geçti düğünüm. Eşimde alamadı çünkü bayağı boş yaparak girdik bu işe. Neyse gecen günde kaynanam eltim doğum yaptığı İçin 20 grm bilezik aldım. Sen doğur sana da alayım. Çocuk olmazsa ya da ölürsem de o zamana kadar yapacak bir şey yok diyor. Lafa bak ya…. Yani bebeğim olmazsa bana bilezik yok. İnsan derdi kızım çocuğun olmazsa ilerde haksızlık olmasın sanada alırım demesini isterdim. Sonuçta 20grm bilezikte basit bir hediye değil. Ve benim çocuğum olmazsa ben tü kaka mıyım yani. Anlayacağım sürekli bir ayrım acayip miğdem bulanıyor benim. Ben mi kuruntu yapıp abartıyorum bana bir şey söyleyim ben ne yapayım yaben kimsenin malına tenezzül etmem ama ayrımcılık insanı üzüyor. Ve anlatmadığım daha çok şey. Onlar gelince et biZ gidince tavuk yapar kaynanam mesela. Bundan bile verdiği değer belli. En küçük şey dikkatimi çekiyor artık. Eşimde kimseye ihtiyacımız yok boşver diyor takmıyor. Boşver boşver insan bunlara sürekli nasıl şahit olur ki bir yere kadar. Gelin oldum ama kendimi hiç değerli hissetmedim herkes kendi halindeydi kendi kendine mücadele verdim. Şuan bebek için tedavi görüyorum ve bunu kimseye söyleyemiyorum düşün yardıyacaklar sürekli laf söyleyecekler diye bu konu da bile tel başıma savaşıyorum. Bir manevi destek verenim yok. Zaten benim ailem yok, eşimin ailesinin bu şekilde olması beni iyice yanlızlaştırdı. Ama güçlü olmaya çalışıyorum
Ne cok beklentiniz var, böyle hayat zor geçer, yıpranırsınız.Kızlar evleneli bir yıl oldu. Eşim iki kardeş. Küçük kardeşi bizden bir yık önce evlendi. Ailesi küçüğün üstüne daha çok düşüyor. Evlendiğinde düğün çıkışı çocukların başına birşey gelir yolda diye evin kapısına kadar gidip bıraktılar. Fakat ben evlendiğimde kimse yolculamadı bizi, gariban gibi sokağa tek giriş yaptık eşimle arabamızla, tek başıma gelinliği sürüye sürüye 5.kata çıktım eşimin elleri dolu. Virüsten dolayı yemeğe çıkamıyoruz bir Allah’ın kuluda şu çocuklara yemek yapayım kocayayım evlerinde yesinler yok. Aç şekilde hemen üstümü değiştirdik o yorgunlukla market alış verişine gittik. Kaynanalar evlenileceğim zaman bile bir şey isteyeceğim hiç arayıp bir istediğin var mı demedi ki durumları çok iyi bu arada. Ve ben gelinliğin üstüne bir kolye isterdim gelinlikle uyun sağlasın güzel dursun diye ama gönülsüz olduklarını hissettiğim için tenezzül etmedim ama içimde kaldı gelinliğimle bıynum boş takısız geçti düğünüm. Eşimde alamadı çünkü bayağı boş yaparak girdik bu işe. Neyse gecen günde kaynanam eltim doğum yaptığı İçin 20 grm bilezik aldım. Sen doğur sana da alayım. Çocuk olmazsa ya da ölürsem de o zamana kadar yapacak bir şey yok diyor. Lafa bak ya…. Yani bebeğim olmazsa bana bilezik yok. İnsan derdi kızım çocuğun olmazsa ilerde haksızlık olmasın sanada alırım demesini isterdim. Sonuçta 20grm bilezikte basit bir hediye değil. Ve benim çocuğum olmazsa ben tü kaka mıyım yani. Anlayacağım sürekli bir ayrım acayip miğdem bulanıyor benim. Ben mi kuruntu yapıp abartıyorum bana bir şey söyleyim ben ne yapayım yaben kimsenin malına tenezzül etmem ama ayrımcılık insanı üzüyor. Ve anlatmadığım daha çok şey. Onlar gelince et biZ gidince tavuk yapar kaynanam mesela. Bundan bile verdiği değer belli. En küçük şey dikkatimi çekiyor artık. Eşimde kimseye ihtiyacımız yok boşver diyor takmıyor. Boşver boşver insan bunlara sürekli nasıl şahit olur ki bir yere kadar. Gelin oldum ama kendimi hiç değerli hissetmedim herkes kendi halindeydi kendi kendine mücadele verdim. Şuan bebek için tedavi görüyorum ve bunu kimseye söyleyemiyorum düşün yardıyacaklar sürekli laf söyleyecekler diye bu konu da bile tel başıma savaşıyorum. Bir manevi destek verenim yok. Zaten benim ailem yok, eşimin ailesinin bu şekilde olması beni iyice yanlızlaştırdı. Ama güçlü olmaya çalışıyorum
Çok saçma şeylere hatta o kadar saçma sapan şeylere takilmissiniz ki ne yazık ki 30 sene de gecse siz o geline kin besleyeceksiniz elinizde olmadan belki de isteyerek..cunku bu durumu biliyorum.eşiniz takmıyor siz niye bu kadar takıyorsunuz ve eşinizden ne bekliyorsunuz çıkıp hesap sorsun kavga olsun ailesiyle iletişimini kessin kardeşiyle iletişimini kessin siz de kocanızın turşusunu kurun bu mu yani? Madem nu kadar rahatız edici şey var sınırınızı koyun tavrınizı koyun aman deyip geçin böyle şeyler huzursuzluk yaratmaya değmez ki..biz de eşimle herşeyimizi tek yaptik takan da oldu takamayan da takısını dünyanın sonu değil ki Şimdi 1 değil 10 tane kolye alın eşinizle yaşayın hayatınızı böyle kisknacliklar gerçekten çok gülünç k.bakmayinKızlar evleneli bir yıl oldu. Eşim iki kardeş. Küçük kardeşi bizden bir yık önce evlendi. Ailesi küçüğün üstüne daha çok düşüyor. Evlendiğinde düğün çıkışı çocukların başına birşey gelir yolda diye evin kapısına kadar gidip bıraktılar. Fakat ben evlendiğimde kimse yolculamadı bizi, gariban gibi sokağa tek giriş yaptık eşimle arabamızla, tek başıma gelinliği sürüye sürüye 5.kata çıktım eşimin elleri dolu. Virüsten dolayı yemeğe çıkamıyoruz bir Allah’ın kuluda şu çocuklara yemek yapayım kocayayım evlerinde yesinler yok. Aç şekilde hemen üstümü değiştirdik o yorgunlukla market alış verişine gittik. Kaynanalar evlenileceğim zaman bile bir şey isteyeceğim hiç arayıp bir istediğin var mı demedi ki durumları çok iyi bu arada. Ve ben gelinliğin üstüne bir kolye isterdim gelinlikle uyun sağlasın güzel dursun diye ama gönülsüz olduklarını hissettiğim için tenezzül etmedim ama içimde kaldı gelinliğimle bıynum boş takısız geçti düğünüm. Eşimde alamadı çünkü bayağı boş yaparak girdik bu işe. Neyse gecen günde kaynanam eltim doğum yaptığı İçin 20 grm bilezik aldım. Sen doğur sana da alayım. Çocuk olmazsa ya da ölürsem de o zamana kadar yapacak bir şey yok diyor. Lafa bak ya…. Yani bebeğim olmazsa bana bilezik yok. İnsan derdi kızım çocuğun olmazsa ilerde haksızlık olmasın sanada alırım demesini isterdim. Sonuçta 20grm bilezikte basit bir hediye değil. Ve benim çocuğum olmazsa ben tü kaka mıyım yani. Anlayacağım sürekli bir ayrım acayip miğdem bulanıyor benim. Ben mi kuruntu yapıp abartıyorum bana bir şey söyleyim ben ne yapayım yaben kimsenin malına tenezzül etmem ama ayrımcılık insanı üzüyor. Ve anlatmadığım daha çok şey. Onlar gelince et biZ gidince tavuk yapar kaynanam mesela. Bundan bile verdiği değer belli. En küçük şey dikkatimi çekiyor artık. Eşimde kimseye ihtiyacımız yok boşver diyor takmıyor. Boşver boşver insan bunlara sürekli nasıl şahit olur ki bir yere kadar. Gelin oldum ama kendimi hiç değerli hissetmedim herkes kendi halindeydi kendi kendine mücadele verdim. Şuan bebek için tedavi görüyorum ve bunu kimseye söyleyemiyorum düşün yardıyacaklar sürekli laf söyleyecekler diye bu konu da bile tel başıma savaşıyorum. Bir manevi destek verenim yok. Zaten benim ailem yok, eşimin ailesinin bu şekilde olması beni iyice yanlızlaştırdı. Ama güçlü olmaya çalışıyorum
Kızlar evleneli bir yıl oldu. Eşim iki kardeş. Küçük kardeşi bizden bir yık önce evlendi. Ailesi küçüğün üstüne daha çok düşüyor. Evlendiğinde düğün çıkışı çocukların başına birşey gelir yolda diye evin kapısına kadar gidip bıraktılar. Fakat ben evlendiğimde kimse yolculamadı bizi, gariban gibi sokağa tek giriş yaptık eşimle arabamızla, tek başıma gelinliği sürüye sürüye 5.kata çıktım eşimin elleri dolu. Virüsten dolayı yemeğe çıkamıyoruz bir Allah’ın kuluda şu çocuklara yemek yapayım kocayayım evlerinde yesinler yok. Aç şekilde hemen üstümü değiştirdik o yorgunlukla market alış verişine gittik. Kaynanalar evlenileceğim zaman bile bir şey isteyeceğim hiç arayıp bir istediğin var mı demedi ki durumları çok iyi bu arada. Ve ben gelinliğin üstüne bir kolye isterdim gelinlikle uyun sağlasın güzel dursun diye ama gönülsüz olduklarını hissettiğim için tenezzül etmedim ama içimde kaldı gelinliğimle bıynum boş takısız geçti düğünüm. Eşimde alamadı çünkü bayağı boş yaparak girdik bu işe. Neyse gecen günde kaynanam eltim doğum yaptığı İçin 20 grm bilezik aldım. Sen doğur sana da alayım. Çocuk olmazsa ya da ölürsem de o zamana kadar yapacak bir şey yok diyor. Lafa bak ya…. Yani bebeğim olmazsa bana bilezik yok. İnsan derdi kızım çocuğun olmazsa ilerde haksızlık olmasın sanada alırım demesini isterdim. Sonuçta 20grm bilezikte basit bir hediye değil. Ve benim çocuğum olmazsa ben tü kaka mıyım yani. Anlayacağım sürekli bir ayrım acayip miğdem bulanıyor benim. Ben mi kuruntu yapıp abartıyorum bana bir şey söyleyim ben ne yapayım yaben kimsenin malına tenezzül etmem ama ayrımcılık insanı üzüyor. Ve anlatmadığım daha çok şey. Onlar gelince et biZ gidince tavuk yapar kaynanam mesela. Bundan bile verdiği değer belli. En küçük şey dikkatimi çekiyor artık. Eşimde kimseye ihtiyacımız yok boşver diyor takmıyor. Boşver boşver insan bunlara sürekli nasıl şahit olur ki bir yere kadar. Gelin oldum ama kendimi hiç değerli hissetmedim herkes kendi halindeydi kendi kendine mücadele verdim. Şuan bebek için tedavi görüyorum ve bunu kimseye söyleyemiyorum düşün yardıyacaklar sürekli laf söyleyecekler diye bu konu da bile tel başıma savaşıyorum. Bir manevi destek verenim yok. Zaten benim ailem yok, eşimin ailesinin bu şekilde olması beni iyice yanlızlaştırdı. Ama güçlü olmaya çalışıyorum
Diğer ayrımcılıklar konusunda fikrim yok ama bilezik dilenmek nedir siz bu kadar düşük mü goruyosunuz seviyenizi ya , o eltine hediye takmış mecbur değil sana da hediye almayaKızlar evleneli bir yıl oldu. Eşim iki kardeş. Küçük kardeşi bizden bir yık önce evlendi. Ailesi küçüğün üstüne daha çok düşüyor. Evlendiğinde düğün çıkışı çocukların başına birşey gelir yolda diye evin kapısına kadar gidip bıraktılar. Fakat ben evlendiğimde kimse yolculamadı bizi, gariban gibi sokağa tek giriş yaptık eşimle arabamızla, tek başıma gelinliği sürüye sürüye 5.kata çıktım eşimin elleri dolu. Virüsten dolayı yemeğe çıkamıyoruz bir Allah’ın kuluda şu çocuklara yemek yapayım kocayayım evlerinde yesinler yok. Aç şekilde hemen üstümü değiştirdik o yorgunlukla market alış verişine gittik. Kaynanalar evlenileceğim zaman bile bir şey isteyeceğim hiç arayıp bir istediğin var mı demedi ki durumları çok iyi bu arada. Ve ben gelinliğin üstüne bir kolye isterdim gelinlikle uyun sağlasın güzel dursun diye ama gönülsüz olduklarını hissettiğim için tenezzül etmedim ama içimde kaldı gelinliğimle bıynum boş takısız geçti düğünüm. Eşimde alamadı çünkü bayağı boş yaparak girdik bu işe. Neyse gecen günde kaynanam eltim doğum yaptığı İçin 20 grm bilezik aldım. Sen doğur sana da alayım. Çocuk olmazsa ya da ölürsem de o zamana kadar yapacak bir şey yok diyor. Lafa bak ya…. Yani bebeğim olmazsa bana bilezik yok. İnsan derdi kızım çocuğun olmazsa ilerde haksızlık olmasın sanada alırım demesini isterdim. Sonuçta 20grm bilezikte basit bir hediye değil. Ve benim çocuğum olmazsa ben tü kaka mıyım yani. Anlayacağım sürekli bir ayrım acayip miğdem bulanıyor benim. Ben mi kuruntu yapıp abartıyorum bana bir şey söyleyim ben ne yapayım yaben kimsenin malına tenezzül etmem ama ayrımcılık insanı üzüyor. Ve anlatmadığım daha çok şey. Onlar gelince et biZ gidince tavuk yapar kaynanam mesela. Bundan bile verdiği değer belli. En küçük şey dikkatimi çekiyor artık. Eşimde kimseye ihtiyacımız yok boşver diyor takmıyor. Boşver boşver insan bunlara sürekli nasıl şahit olur ki bir yere kadar. Gelin oldum ama kendimi hiç değerli hissetmedim herkes kendi halindeydi kendi kendine mücadele verdim. Şuan bebek için tedavi görüyorum ve bunu kimseye söyleyemiyorum düşün yardıyacaklar sürekli laf söyleyecekler diye bu konu da bile tel başıma savaşıyorum. Bir manevi destek verenim yok. Zaten benim ailem yok, eşimin ailesinin bu şekilde olması beni iyice yanlızlaştırdı. Ama güçlü olmaya çalışıyorum
Düğünden sonra ugurlanyor muymus kapıya kadar?Kızlar evleneli bir yıl oldu. Eşim iki kardeş. Küçük kardeşi bizden bir yık önce evlendi. Ailesi küçüğün üstüne daha çok düşüyor. Evlendiğinde düğün çıkışı çocukların başına birşey gelir yolda diye evin kapısına kadar gidip bıraktılar. Fakat ben evlendiğimde kimse yolculamadı bizi, gariban gibi sokağa tek giriş yaptık eşimle arabamızla, tek başıma gelinliği sürüye sürüye 5.kata çıktım eşimin elleri dolu. Virüsten dolayı yemeğe çıkamıyoruz bir Allah’ın kuluda şu çocuklara yemek yapayım kocayayım evlerinde yesinler yok. Aç şekilde hemen üstümü değiştirdik o yorgunlukla market alış verişine gittik. Kaynanalar evlenileceğim zaman bile bir şey isteyeceğim hiç arayıp bir istediğin var mı demedi ki durumları çok iyi bu arada. Ve ben gelinliğin üstüne bir kolye isterdim gelinlikle uyun sağlasın güzel dursun diye ama gönülsüz olduklarını hissettiğim için tenezzül etmedim ama içimde kaldı gelinliğimle bıynum boş takısız geçti düğünüm. Eşimde alamadı çünkü bayağı boş yaparak girdik bu işe. Neyse gecen günde kaynanam eltim doğum yaptığı İçin 20 grm bilezik aldım. Sen doğur sana da alayım. Çocuk olmazsa ya da ölürsem de o zamana kadar yapacak bir şey yok diyor. Lafa bak ya…. Yani bebeğim olmazsa bana bilezik yok. İnsan derdi kızım çocuğun olmazsa ilerde haksızlık olmasın sanada alırım demesini isterdim. Sonuçta 20grm bilezikte basit bir hediye değil. Ve benim çocuğum olmazsa ben tü kaka mıyım yani. Anlayacağım sürekli bir ayrım acayip miğdem bulanıyor benim. Ben mi kuruntu yapıp abartıyorum bana bir şey söyleyim ben ne yapayım yaben kimsenin malına tenezzül etmem ama ayrımcılık insanı üzüyor. Ve anlatmadığım daha çok şey. Onlar gelince et biZ gidince tavuk yapar kaynanam mesela. Bundan bile verdiği değer belli. En küçük şey dikkatimi çekiyor artık. Eşimde kimseye ihtiyacımız yok boşver diyor takmıyor. Boşver boşver insan bunlara sürekli nasıl şahit olur ki bir yere kadar. Gelin oldum ama kendimi hiç değerli hissetmedim herkes kendi halindeydi kendi kendine mücadele verdim. Şuan bebek için tedavi görüyorum ve bunu kimseye söyleyemiyorum düşün yardıyacaklar sürekli laf söyleyecekler diye bu konu da bile tel başıma savaşıyorum. Bir manevi destek verenim yok. Zaten benim ailem yok, eşimin ailesinin bu şekilde olması beni iyice yanlızlaştırdı. Ama güçlü olmaya çalışıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?