2 senedir toksik bir iliskim var, bir cok kez ayrilmayi düsündüm sonra zamana biraktim belki düzelir dedim ama icimde sürekli bir huzursuzluk. yaptigi seylerden dolayi güvenemiyorum.sogudum sanki. Bir zamanlar gecen sene yazin aramiz iyiydi tartismiyorduk.Neyse bu bir kiralik ev bulmus ailesiyle gitmis bakmislar begenmisler nasilsa ilerisi icin diyerek aldilar evi. benimde haberim vardi fakat kendi adima onaylamadim geri planda durdum cünkü henüz ailelerimiz tanismiyor, ailesi beni görmedi sesimi dahi duymadi. Suan uygun degil diye geri cekildim hic bir seye karismadim. Sen takilma dedi ev bos da kalsa kirayi öderim, gelecegimiz icin zaten dedi evi kacirmak istemedik dedi. peki dedim. bir kac ay gecti baktim ki kendi kendilerine evi sifirdan dizmisler, mutfak yapilmis, yatak alinmis, mobilyalar falan hepsini secip almislar. sok oldum, evlilik asamasinda degiliz biz farkinda misin dedim. madem öyle insan saygidan da olsa benimde bir fikrimi sorardi bende belki kendi birikimimle bir seyler yaptirmak isterdim dedim. sonucta her kizin hayali. e perde falan takilicak onu da sen yaptirirsin dedi. kadin gibi evi diziyor ev esyalari bakiyor falan. zaten sogumustum kendisinden daha cok sogudum. Eve arkadaslarini cagiriyor, kendi giriyor cikiyor, ailesi geliyor fln ve kendisi yaptigini dogru buluyor bu zaman da kimse yapmaz bunu diyeor