Merhabalar. Daha önce de bununla alakalı bir konu açmaya çalıştım ama tam sanki içime sinmedi. Sadece dertleşmek ve büyüklerimden fikir almak için yazıyorum. Ben 19 yaşında diş hekimliği ikinci sınıfı bitirmiş bir öğrenciyim. 11. sınıfta tanıştığım ve bir anda çok yakın olduğum bir kız vardı. Biz bu arkadaşımla tıp kazanmak için çok çalıştık. Sınav sonuçlarımız açıklandı ben 42 bine girdim o ise 16 bine. Ben doğuda fiş hekimliği yazdım o da tıp yazacaktı ama ailesi istemediğinden mezuna bıraktı. Mezuna kaldığı sene zaman zaman bana “ben asla doğuda okumam” diyordu hep. Ben de büyük konuşma diyip güler geçerdim. Ben kaliteli bir yerde eğitim alacağım diyordu hatta hep. Sonra ikinci kes sınava girdiğinde 22 bin yaptı. Yine hayal kırıklığı. Bu süreçte de yalnız kalmak istiyorum deyip benimle konuşmadı. Halini hatrını sorduğumda da cevap vermedi. Bu sonucu aldıktan sonra bana iyi tapmışsın her yerde okunur vs. Demeye başladı. Bu sene ben diş hekimliğiyle alakalı bir şey paylaştığımda hikayeme yanıt verip “diş tamiratçısısın ama asla hekim değilsin “ yazdı, durduk yere böyle neden dediğini anlamasam da takmadım o an bir şey demedim. Eski sevgilim ve şu anki sevgilim Kürt, konuşurken gülerek sen de orada teröristlerle berabersin falan diyordu. Bunların hepsi küçük küçük şeyler ama zaman zaman bozuluyordum. Ama bir yandan da bazen inanılmaz iyi şeyler yazıyor, beni sürekli hediyelerle şımartıyor ve aynı zamanda sürekli buluşmak da istiyordu. Hatta bu sene benden önceki dedikleri için defalarca özür diledi dememem lazımdı dedi. Ama ben gerçekten pişmanlık için mi yoksa kendi de aynı duruma düştüğü için mi özür diliyor anlam veremedim. Bu sene tekrar sınava girdi ve 34 bin yaptı. Sıralaması Lu an doğudaki diş hekimliğine yetiyor tıpkı benim gibi. Özelde burssuz tıp okuyacak sanırım. Bu arkadaşım böyle bir sonuç alınca en başta üzüldüm ama sonra bana dedikleri geldi. Bundan dolayı da garip bir şeyler hissettim içimde. İnsan en yakınına böyle hisseder mi bilmiyorum . Buluştuğumuzda sürekli olduğum şehirle alakalı sorular soruyordu, orada Akbil var mı, yurt var mı, canlı müzik de mi var, kafe de mi var falan diye. Her seferinde neden olmasın diyip geçiştiriyordum. Geçen gün de sınav sonuçları açıklanınca kendisine yazdım ve Üç gün cevap vermedi. Üç günün sonunda da yalnız kalmak istediğini gördüğünü ama cevap vermediğini söyledi. Önceki samanlarda da sınava çalışıyorum diyip yalnız kalmak istiyordu ben de tamam demiştim hep . En sonunda dün kendisine sitemde bulundum, hem beni en yakın arkadaşı gibi görüp hem de nasıl cevap vermediğini sordum. Ayrıca bana dediklerinin de artık alındığımı belli ettim. Bana neden alıngan davrandığımı, kendisinin yakın arkadaşı böyle demese asla alınmayacağını gülüp geçeceğini söyledi. Ayrıca tek kalmak istemiş bunda ne varmış, ben de cevap versen yeterdi desem de ben suçlu oldum. 3 senedir zaman xaman doğuda diş kazanmamla alakalı ufak da olsa şeyler söyleyip sonra özür dilese de benim içim soğumuyor ya da dediği gibi ben alıngan biriyim. Benimle hep gurur duyduğunu falan söylese de geçen durduk yere “kuzenim o şehre gelmiş hiç sevmemiş iğrenç bir yermiş” dedi mesela, o an tepki vermedim ama ısrarla neden iğrenç bir yerde okuduğumu bana söylüyor anlayamadım. Sınav senesinde Antep’e gitmişti ve doğu Anadolu’daki insanlardan nefret ettiğini söylemişti. Kazanamayınca doğuda da okunur diyor kısacası. Şimdi ise bu arkadaşıma ne cevap vereceğimi bilemiyorum. Sne benim seni aşağıladığımı nasıl düşünürsün diyor kırılmış buna. Ben ise “sana ben özelde tıp okuyacaksın seninki de diploma mı desem ne hissederdin” diye cevap verdim, ben alınmazdım dedi. Bende mi bir anormallik var? Ne kadar yakın olsa da insan bu tarz şeylere alınmaz mı
sadece bunlardan ibaret değil ki hayat
