Arkadaşlar çok mücadele veriyorum kendimle.uzun olabilir hakkınızı helal edin.Ben 6 yıllık evliyim.Kocamı seviyorum oda beni seviyo biliyorum ama yıprandım artık.yıpranma nedenlerime gelince
1-Eşim işini kaybetti yaklaşık 3 yıldır geçici işlerde zamanını geçiriyor.Yani bi gün gitse 1 hafta evde.Başka meslek yapmamış yani başka bi işte vasfı yok.iş buluyorum ben onu yapamam diyor.iş bulacağına dair inancını kaybettiği için ittire kaktıra iş arıyor.bu durum beni çileden çıkarıyor.en çalışmayı sevmiyorum her sabah ağlayarak giidyorum işe ama şu an benim maaşımla geçiniyoruz ve evimiz kira..İstemeden kızıyorum aşşağılıyorum sonra üzülüyorum..
2-Eşimle 5 yıldır çocuk konusunda mücadele ettim.hiç istemedi.ben çok üzdü ağlattı.evlendiğimde 26 yaşındaydım şu an 32..en güzel çağlarım çocuk özlemi ile geçti.bir kez tüp bebek denedik oda zorla..olmadı nasip değilmiş..şimdi 3 aydır çocuk istiyor ama şu an durum belli.hamile kalsam hastane parasıını ödeyemem.
3-eşim bana ilgi göstermiyordu.cinsellik ben istersem oluyordu nerdeyse 3 ayda bir..hep oyun oynuyordu bilgisayarda bir kez baba evine döndüm.yeminler etti bi daha yapmayacağına ve bana ilgi göstereceğine dair.Değişen tek şey bana karşı davranışları oldu.Eskisinden daha iyi sevgisini gösteriyor ama cinsellik konusu yine aynı.tedavi olcam diyor.ama ben kendimi artık kadın gibi görmüyorum o derece..
4-eşimle aramda siyasi fikir ayrılığı var..saygı duy fikrime diyorum duymuyor.buda beni üzüyor..
Aile konusunda gelince aileme karşı bi saygısızlığı yok ama hiç aramaz sormaz.baba evime gitsek sürekli telde oynar misafir gibi gelir kalmak istemez..Ailemle eşim arasında çok kalıyorum.
velhasıl baba evine döndüğümde kendimi boşlukta hssettim.çok ağladım nefes alamıyor gibi oldum.geri döndüm.eşimde öyle çok yalvardı.ama şimdi işsizlik meselesi beni tüketti.bütün yük sırtımda..
çocuğumda yok yaşımda geçiyor.işsizlik çok etkiliyor mutlu değilim.hemde hiç mutlu değilim.depresyona ramak kaldı.düşünüyorum boşanırsam sonra eşim iş bulup evlenirse başka biriyle ben ne halde olurum diyorum.Bende evlensem ikinci evlilikte onu ararmıyım bilmiyorum.bildiğim tek şey baba evine dönsem mutluluk şansım var ..dönmesem şu an çok mutsuzum ve ne olacağı belirsiz..siz benim yerimde olsanız ne yapardınız.boşanırmıydınız yoksa mücadele mi ederdiniz pes etmek üzereyerim
1-Eşim işini kaybetti yaklaşık 3 yıldır geçici işlerde zamanını geçiriyor.Yani bi gün gitse 1 hafta evde.Başka meslek yapmamış yani başka bi işte vasfı yok.iş buluyorum ben onu yapamam diyor.iş bulacağına dair inancını kaybettiği için ittire kaktıra iş arıyor.bu durum beni çileden çıkarıyor.en çalışmayı sevmiyorum her sabah ağlayarak giidyorum işe ama şu an benim maaşımla geçiniyoruz ve evimiz kira..İstemeden kızıyorum aşşağılıyorum sonra üzülüyorum..
2-Eşimle 5 yıldır çocuk konusunda mücadele ettim.hiç istemedi.ben çok üzdü ağlattı.evlendiğimde 26 yaşındaydım şu an 32..en güzel çağlarım çocuk özlemi ile geçti.bir kez tüp bebek denedik oda zorla..olmadı nasip değilmiş..şimdi 3 aydır çocuk istiyor ama şu an durum belli.hamile kalsam hastane parasıını ödeyemem.
3-eşim bana ilgi göstermiyordu.cinsellik ben istersem oluyordu nerdeyse 3 ayda bir..hep oyun oynuyordu bilgisayarda bir kez baba evine döndüm.yeminler etti bi daha yapmayacağına ve bana ilgi göstereceğine dair.Değişen tek şey bana karşı davranışları oldu.Eskisinden daha iyi sevgisini gösteriyor ama cinsellik konusu yine aynı.tedavi olcam diyor.ama ben kendimi artık kadın gibi görmüyorum o derece..
4-eşimle aramda siyasi fikir ayrılığı var..saygı duy fikrime diyorum duymuyor.buda beni üzüyor..
Aile konusunda gelince aileme karşı bi saygısızlığı yok ama hiç aramaz sormaz.baba evime gitsek sürekli telde oynar misafir gibi gelir kalmak istemez..Ailemle eşim arasında çok kalıyorum.
velhasıl baba evine döndüğümde kendimi boşlukta hssettim.çok ağladım nefes alamıyor gibi oldum.geri döndüm.eşimde öyle çok yalvardı.ama şimdi işsizlik meselesi beni tüketti.bütün yük sırtımda..
çocuğumda yok yaşımda geçiyor.işsizlik çok etkiliyor mutlu değilim.hemde hiç mutlu değilim.depresyona ramak kaldı.düşünüyorum boşanırsam sonra eşim iş bulup evlenirse başka biriyle ben ne halde olurum diyorum.Bende evlensem ikinci evlilikte onu ararmıyım bilmiyorum.bildiğim tek şey baba evine dönsem mutluluk şansım var ..dönmesem şu an çok mutsuzum ve ne olacağı belirsiz..siz benim yerimde olsanız ne yapardınız.boşanırmıydınız yoksa mücadele mi ederdiniz pes etmek üzereyerim